OBLACI
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OBLACI''', Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, założone w | + | [[File:1_Oblaci.jpg|thumb|Odbudowa klasztoru przy ul. Elżbietańskiej, 1957 – 1959]] |
| + | [[File:2_Oblaci.jpg|thumb|Odbudowa klasztoru przy ul. Elżbietańskiej, 1957 – 1959]] | ||
| + | [[File:3_Oblaci.jpg|thumb|Klasztor oblatów przy ul. Elżbietańskiej, 1960]] | ||
| + | [[File:4_Oblaci.JPG|thumb|Klasztor oblatów przy ul. Elżbietańskiej, 2020]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''OBLACI''', Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, założone w 1816 we Francji, zatwierdzone przez papieża w 1826. Pierwsze klasztory na ziemiach polskich w Piekarach Śląskich (1919) i Krotoszynie (1920). Zgodnie z nazwą (łac. ''oblatio'' – oznacza ofiarę, dar ofiarny) oblaci poświęcają się działalności misyjnej, pracy wśród młodzieży, głoszeniu rekolekcji i tzw. misji ludowych oraz szeroko pojętej działalności duszpasterskiej.<br/><br/> | ||
| + | W Gdańsku od 1947, objęli zniszczony podczas działań wojennych [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto) | kościół św. Józefa]] na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]] oraz znajdujące się w sąsiedztwie kościoła nieruchomości poklasztorne, dawniej należące do zakonu [[KARMELICI | karmelitów]] przy ul. Elżbietańskiej 9/10 oraz Podbielańskiej 12/13. Po uzyskaniu w 1948 pozwolenia na odbudowę obiektów oblaci jeszcze w tym samym roku zorganizowali posługę duszpasterską, wykorzystując najmniej zniszczoną w kompleksie kaplicę północną, tzw. Spowiednią (obecnie Matki Boskiej Szkaplerznej), i tworząc prowizoryczny dom zakonny w pomieszczeniach wygospodarowanych z krużganka dawnego klasztoru. W 1949 odgruzowano piwnice i przykryto dachówką część klasztoru. Rok później wspólnota oblacka w Gdańsku powiększyła się i czterech zakonników zamieszkało na piętrze odbudowanego południowo-zachodniego skrzydła klasztoru (od strony ul. Elżbietańskiej). Pełna odbudowa klasztoru nastąpiła w 1970, po renowacji skrzydła północnego (od strony ul. Podbielańskiej).<br/><br/> | ||
| + | W 1953 oblaci przenieśli sprawowanie kultu i sakramentów do odbudowanego kościoła św. Józefa. Od 1964, po ustanowieniu Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, zakonnicy pełnią stały, popularny w Gdańsku dyżur spowiedniczy w konfesjonale Kaplicy Matki Boskiej Szkaplerznej, w dni powszednie spowiadając od 500 do 1000 penitentów dziennie (w Roku Jubileuszowym 2000 obsłużyli w ten sposób 100 tysięcy osób). Do innych zadań oblatów gdańskich należy głoszenie rekolekcji i misji św. w innych parafiach archidiecezji, wspomaganie duszpasterzy podczas letnich urlopów, itp. W 2007 konwent oblatów w Gdańsku liczył 13 osób. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:55, 30 maj 2022
OBLACI, Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, założone w 1816 we Francji, zatwierdzone przez papieża w 1826. Pierwsze klasztory na ziemiach polskich w Piekarach Śląskich (1919) i Krotoszynie (1920). Zgodnie z nazwą (łac. oblatio – oznacza ofiarę, dar ofiarny) oblaci poświęcają się działalności misyjnej, pracy wśród młodzieży, głoszeniu rekolekcji i tzw. misji ludowych oraz szeroko pojętej działalności duszpasterskiej.
W Gdańsku od 1947, objęli zniszczony podczas działań wojennych kościół św. Józefa na Starym Mieście oraz znajdujące się w sąsiedztwie kościoła nieruchomości poklasztorne, dawniej należące do zakonu karmelitów przy ul. Elżbietańskiej 9/10 oraz Podbielańskiej 12/13. Po uzyskaniu w 1948 pozwolenia na odbudowę obiektów oblaci jeszcze w tym samym roku zorganizowali posługę duszpasterską, wykorzystując najmniej zniszczoną w kompleksie kaplicę północną, tzw. Spowiednią (obecnie Matki Boskiej Szkaplerznej), i tworząc prowizoryczny dom zakonny w pomieszczeniach wygospodarowanych z krużganka dawnego klasztoru. W 1949 odgruzowano piwnice i przykryto dachówką część klasztoru. Rok później wspólnota oblacka w Gdańsku powiększyła się i czterech zakonników zamieszkało na piętrze odbudowanego południowo-zachodniego skrzydła klasztoru (od strony ul. Elżbietańskiej). Pełna odbudowa klasztoru nastąpiła w 1970, po renowacji skrzydła północnego (od strony ul. Podbielańskiej).
W 1953 oblaci przenieśli sprawowanie kultu i sakramentów do odbudowanego kościoła św. Józefa. Od 1964, po ustanowieniu Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, zakonnicy pełnią stały, popularny w Gdańsku dyżur spowiedniczy w konfesjonale Kaplicy Matki Boskiej Szkaplerznej, w dni powszednie spowiadając od 500 do 1000 penitentów dziennie (w Roku Jubileuszowym 2000 obsłużyli w ten sposób 100 tysięcy osób). Do innych zadań oblatów gdańskich należy głoszenie rekolekcji i misji św. w innych parafiach archidiecezji, wspomaganie duszpasterzy podczas letnich urlopów, itp. W 2007 konwent oblatów w Gdańsku liczył 13 osób.
