WOLICKI KAZIMIERZ CYPRIAN, proboszcz Kaplicy Królewskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''KAZIMIERZ CYPRIAN WOLICKI''' (3 X 1714 koło Wielunia – 16 V 1775 Gdańsk), sufragan pomorski, proboszcz gdański. Wywodził się ze szlachty kalisko-wieluńskiej, herbu Janina. Studiował we Włoszech. Związany początkowo z diecezją płocką, od około 1751 roku kanonik pułtuski, prepozyt łomżyński i koadiutor kanonika płockiego Karola Kreni. W 1754 uzyskał kanonię kruszwicką w diecezji włocławskiej. Pełnił tam od 1755 funkcję audytora kurii biskupiej, od 1756 archidiakon pomorski, w 1757 otrzymał kanonię włocławską, w 1760 wyznaczony w Gdańsku proboszczem q Kaplicy Królewskiej, 1761–1773 dodatkowo oficjał pomorski i gdański, a po rozdzieleniu (pierwszy rozbiór Polski) tych godności – 1773–1775 oficjał gdański. W 1764 roku dołączył do swoich prebend kanonię płocką, w 1765 objął nowo utworzone stanowisko sufragana pomorskiego (jako biskup tytularny Synopy), ze specjalnym przeznaczeniem dla potrzeb q katolików w protestanckim Gdańska. Był zatem pierwszym biskupem katolickim rezydującym w latach 1765–1775 wyłącznie w Gdańsku (kolejnym był dopiero w 1922 roku bp q Edward O’Rourke, jako administrator apostolski q II Wolnego Miasta Gdańska), w dalszym ciągu pozostając proboszczem Kaplicy Królewskiej. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''KAZIMIERZ CYPRIAN WOLICKI''' (3 X 1714 koło Wielunia – 16 V 1775 Gdańsk), sufragan pomorski, proboszcz gdański w [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]]. Wywodził się ze szlachty kalisko-wieluńskiej, herbu Janina. Studiował we Włoszech. Związany początkowo z diecezją płocką, od około 1751 kanonik pułtuski, prepozyt łomżyński i koadiutor kanonika płockiego Karola Kreni. W 1754 uzyskał kanonię kruszwicką w diecezji włocławskiej. Pełnił tam od 1755 funkcję audytora kurii biskupiej, od 1756 archidiakon pomorski, w 1757 otrzymał kanonię włocławską.<br/><br/>
 +
W 1760 wyznaczony w Gdańsku proboszczem Kaplicy Królewskiej, 1761–1773 dodatkowo oficjał pomorski i gdański, a po rozdzieleniu (pierwszy rozbiór Polski) tych godności – 1773–1775 oficjał gdański. W 1764 dołączył do swoich prebend kanonię płocką, w 1765 objął nowo utworzone stanowisko sufragana pomorskiego (jako biskup tytularny Synopy), ze specjalnym przeznaczeniem dla potrzeb [[KATOLICY | katolików]] w protestanckim Gdańska. Był zatem pierwszym biskupem katolickim rezydującym w latach 1765–1775 wyłącznie w Gdańsku (kolejnym był dopiero w 1922 [[O’ROURKE EDUARD, biskup gdański, patron placu w Gdańsku | bp Eduard O’Rourke]], jako administrator apostolski [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]]).<br/><br/>
 +
W dalszym ciągu pozostając proboszczem Kaplicy Królewskiej, uczynił z niej ośrodek szeroko zakrojonej działalności duszpasterskiej, czego świadectwem jest między innymi księga udzielonych przezeń w Gdańsku w latach 1766–1769 konfirmacji z około tysiącem imiennych wpisów bierzmowanych. Po śmierci, w drodze wyjątku, miano go pochować w pozbawionej krypt Kaplicy Królewskiej, brak jednak informacji, w jaki sposób to uczyniono. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 15:14, 1 sty 2023

KAZIMIERZ CYPRIAN WOLICKI (3 X 1714 koło Wielunia – 16 V 1775 Gdańsk), sufragan pomorski, proboszcz gdański w Kaplicy Królewskiej. Wywodził się ze szlachty kalisko-wieluńskiej, herbu Janina. Studiował we Włoszech. Związany początkowo z diecezją płocką, od około 1751 kanonik pułtuski, prepozyt łomżyński i koadiutor kanonika płockiego Karola Kreni. W 1754 uzyskał kanonię kruszwicką w diecezji włocławskiej. Pełnił tam od 1755 funkcję audytora kurii biskupiej, od 1756 archidiakon pomorski, w 1757 otrzymał kanonię włocławską.

W 1760 wyznaczony w Gdańsku proboszczem Kaplicy Królewskiej, 1761–1773 dodatkowo oficjał pomorski i gdański, a po rozdzieleniu (pierwszy rozbiór Polski) tych godności – 1773–1775 oficjał gdański. W 1764 dołączył do swoich prebend kanonię płocką, w 1765 objął nowo utworzone stanowisko sufragana pomorskiego (jako biskup tytularny Synopy), ze specjalnym przeznaczeniem dla potrzeb katolików w protestanckim Gdańska. Był zatem pierwszym biskupem katolickim rezydującym w latach 1765–1775 wyłącznie w Gdańsku (kolejnym był dopiero w 1922 bp Eduard O’Rourke, jako administrator apostolski II Wolnego Miasta Gdańska).

W dalszym ciągu pozostając proboszczem Kaplicy Królewskiej, uczynił z niej ośrodek szeroko zakrojonej działalności duszpasterskiej, czego świadectwem jest między innymi księga udzielonych przezeń w Gdańsku w latach 1766–1769 konfirmacji z około tysiącem imiennych wpisów bierzmowanych. Po śmierci, w drodze wyjątku, miano go pochować w pozbawionej krypt Kaplicy Królewskiej, brak jednak informacji, w jaki sposób to uczyniono. SK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania