PRZEPOMPOWNIA OŁOWIANKA
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Stacja pomp Kanalizacji Miejskiej na Ołowiance projektu Eduarda Friedricha Wiebego, około 1915.JPG|thumb| Przepompownia Ołowianka około 1905]] |
| − | '''PRZEPOMPOWNIA OŁOWIANKA''', najstarsza i największa przepompownia ścieków w Gdańsku, położona na Kępie ( | + | [[File:Przepompownia_Ołowianka.JPG|thumb|Przepompownia Ołowianka, 2017]] |
| + | |||
| + | '''PRZEPOMPOWNIA OŁOWIANKA''', najstarsza i największa przepompownia ścieków w Gdańsku, położona na Kępie ([[OŁOWIANKA | Ołowianka]]). Kontrakt na jej budowę podpisano w 1869; ukończona w 1871 razem z pierwszą siecią kanalizacyjną. Zaprojektowana przez [[WIEBE EDUARD FRIEDRICH, inżynier, honorowy obywatel Gdańska | Eduarda Friedricha Wiebego]], w niezmienionym kształcie zachowana i obecnie. Spływały do niej grawitacyjnie ścieki oraz wody opadowe ogólnospławnym systemem kanałów przy użyciu syfonów 4,7 m poniżej poziomu wody z obszaru Śródmieścia, skąd przetłaczano je na pola irygacyjne na Stogach ([[SĄCZKI | Sączki]]). Wyposażona była w dwie podwójne pompy tłokowe, napędzane sprężoną parą wodną. Zespół tworzyły: hala przepompowni, kotłownia z kominem i piętrowy dom mieszkalny dla maszynisty i dwóch palaczy. Całość dopełniał ogród obsadzony krzewami i drzewami w taki sposób, by zasłonić urządzenia maszynowe. Ściany zewnętrzne budynku zaplanowano bez tynku, z użyciem formowanej cegły.<br/><br/> | ||
| + | Modernizowana w latach 1932 i w 2001, kiedy odnowiono też jej charakterystyczną żółtą elewację. Obecnie pompuje ponad 60% ścieków z całego Gdańska do [[OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW „WSCHÓD” | oczyszczalni Wschód]]; średnica jej kolektora wynosi 1200 mm. {{author: GP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:19, 18 lis 2022
PRZEPOMPOWNIA OŁOWIANKA, najstarsza i największa przepompownia ścieków w Gdańsku, położona na Kępie ( Ołowianka). Kontrakt na jej budowę podpisano w 1869; ukończona w 1871 razem z pierwszą siecią kanalizacyjną. Zaprojektowana przez Eduarda Friedricha Wiebego, w niezmienionym kształcie zachowana i obecnie. Spływały do niej grawitacyjnie ścieki oraz wody opadowe ogólnospławnym systemem kanałów przy użyciu syfonów 4,7 m poniżej poziomu wody z obszaru Śródmieścia, skąd przetłaczano je na pola irygacyjne na Stogach ( Sączki). Wyposażona była w dwie podwójne pompy tłokowe, napędzane sprężoną parą wodną. Zespół tworzyły: hala przepompowni, kotłownia z kominem i piętrowy dom mieszkalny dla maszynisty i dwóch palaczy. Całość dopełniał ogród obsadzony krzewami i drzewami w taki sposób, by zasłonić urządzenia maszynowe. Ściany zewnętrzne budynku zaplanowano bez tynku, z użyciem formowanej cegły.
Modernizowana w latach 1932 i w 2001, kiedy odnowiono też jej charakterystyczną żółtą elewację. Obecnie pompuje ponad 60% ścieków z całego Gdańska do oczyszczalni Wschód; średnica jej kolektora wynosi 1200 mm.
