JANOSIK, jacht
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: RP}}”) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | [[File: Jacht_Janosik.jpg |thumb| Jacht „Janosik”]] |
| − | {{author: | + | '''„JANOSIK”''', jacht żaglowy klasy Taurus. Powierzchnia ożaglowania jachtu wynosiła 49,1 m², długość całkowita – 10,57 m, szerokość – 3,69 m, zanurzenie – 1,94 m, załoga liczyła 6–8 osób, numer rejestracyjny PZ 7. Zbudowany w 1972 w Morskiej Stoczni Jachtowej w Szczecinie dla [[AKADEMICKI KLUB MORSKI | Akademickiego Klubu Morskiego w Gdańsku]]. W latach 1972–1975 brał udział w 30 różnych regatach (między innymi o Mistrzostwo Polski 11–15 VIII 1975), odbył 59 rejsów, w czasie których przebył ponad 15 500 mil morskich. Na początku września 1975 jednostka została przygotowana do rejsu do Norwegii i Szwecji, trasa przewidywała zawinięcie do portów Kragerø, Oslo, Århus (Aarhus), Kopenhagi, Dalarö, Sztokholmu, Visby. Datę powrotu do Gdyni ustalono na 4–10 października. 6 IX 1975 o godzinie 23.30 wypłynął z siedmioosobową załogą w składzie: inżynier mechanik z Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsk, kapitan żeglugi bałtyckiej Bogdan Polakiewicz – kapitan, oraz studenci trójmiejskich uczelni: Krzysztof Fuks – I oficer, Ryszard Wonka – II oficer, Włodzimierz Pstrągowski – III oficer, Małgorzata Modzelewska, Ewa Wiercińska i Alfred Leśniak. <br/><br/> |
| + | 12 IX 1975 zacumował w Kragerø, 13 września w Oslo, gdzie spotkał się z polskim jachtem „Polonia”. 15 września opuścił port w Oslo, skąd płynął najprawdopodobniej w kierunku Kopenhagi. Po raz ostatni był widziany na radarze 16 września około godziny 12.30 w okolicach cieśniny Skagerrak, żaglując podczas silnej sztormowej pogody (SW 9°B, wysoka fala). W trzy dni po ustalonej dacie powrotu do Gdyni (13 października) Kapitanat Portu i Akademicki Klub Morski w Gdańsku rozpoczęli akcję poszukiwawczą. Zaalarmowano jednostki ratownicze z Danii, Szwecji, Anglii, Norwegii, Finlandii i RFN. Służbom udało się ustalić, że w żadnym z portów wymienionych państw nie stacjonuje poszukiwana jednostka.<br/><br/> | ||
| + | W kwietniu 1977 (półtora roku po zaginięciu) w sieci rybackiej norweskiego kutra w okolicach Oslofiordu znaleziono koło ratunkowe z jachtu. Ze względu na brak technicznych możliwości nie odbyły się poszukiwania wraku ani próby jego wydobycia. Orzeczenie Izby Morskiej z 28 XI 1980 oraz Odwoławczej Izby Morskiej z 30 VII 1981 ustaliło: „Jacht wraz z całą załogą zaginął 16 IX 1975 po przepłynięciu pozycji znajdującej się 20 mil morskich na południe od Hvasser. „Janosik” zatonął w przybliżonej pozycji 58°48’N 010°42’E”. {{author: AKU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:26, 23 gru 2022
„JANOSIK”, jacht żaglowy klasy Taurus. Powierzchnia ożaglowania jachtu wynosiła 49,1 m², długość całkowita – 10,57 m, szerokość – 3,69 m, zanurzenie – 1,94 m, załoga liczyła 6–8 osób, numer rejestracyjny PZ 7. Zbudowany w 1972 w Morskiej Stoczni Jachtowej w Szczecinie dla Akademickiego Klubu Morskiego w Gdańsku. W latach 1972–1975 brał udział w 30 różnych regatach (między innymi o Mistrzostwo Polski 11–15 VIII 1975), odbył 59 rejsów, w czasie których przebył ponad 15 500 mil morskich. Na początku września 1975 jednostka została przygotowana do rejsu do Norwegii i Szwecji, trasa przewidywała zawinięcie do portów Kragerø, Oslo, Århus (Aarhus), Kopenhagi, Dalarö, Sztokholmu, Visby. Datę powrotu do Gdyni ustalono na 4–10 października. 6 IX 1975 o godzinie 23.30 wypłynął z siedmioosobową załogą w składzie: inżynier mechanik z Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsk, kapitan żeglugi bałtyckiej Bogdan Polakiewicz – kapitan, oraz studenci trójmiejskich uczelni: Krzysztof Fuks – I oficer, Ryszard Wonka – II oficer, Włodzimierz Pstrągowski – III oficer, Małgorzata Modzelewska, Ewa Wiercińska i Alfred Leśniak.
12 IX 1975 zacumował w Kragerø, 13 września w Oslo, gdzie spotkał się z polskim jachtem „Polonia”. 15 września opuścił port w Oslo, skąd płynął najprawdopodobniej w kierunku Kopenhagi. Po raz ostatni był widziany na radarze 16 września około godziny 12.30 w okolicach cieśniny Skagerrak, żaglując podczas silnej sztormowej pogody (SW 9°B, wysoka fala). W trzy dni po ustalonej dacie powrotu do Gdyni (13 października) Kapitanat Portu i Akademicki Klub Morski w Gdańsku rozpoczęli akcję poszukiwawczą. Zaalarmowano jednostki ratownicze z Danii, Szwecji, Anglii, Norwegii, Finlandii i RFN. Służbom udało się ustalić, że w żadnym z portów wymienionych państw nie stacjonuje poszukiwana jednostka.
W kwietniu 1977 (półtora roku po zaginięciu) w sieci rybackiej norweskiego kutra w okolicach Oslofiordu znaleziono koło ratunkowe z jachtu. Ze względu na brak technicznych możliwości nie odbyły się poszukiwania wraku ani próby jego wydobycia. Orzeczenie Izby Morskiej z 28 XI 1980 oraz Odwoławczej Izby Morskiej z 30 VII 1981 ustaliło: „Jacht wraz z całą załogą zaginął 16 IX 1975 po przepłynięciu pozycji znajdującej się 20 mil morskich na południe od Hvasser. „Janosik” zatonął w przybliżonej pozycji 58°48’N 010°42’E”.
