MASIAK EDMUND, adwokat
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę MASIAK EDMUND na MASIAK EDMUND, adwokat) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EDMUND MASIAK''' (12 III 1903 Brusy | + | [[File: Edmund_Masiak.jpg |thumb| Edmund Masiak]] |
| + | '''EDMUND MASIAK''' (12 III 1903 Brusy koło Chojnic – 19 VIII 1983 Gdańsk), adwokat, dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Syn Konstantyna (1872–1949) i Michaliny z domu Kinka (1879–1967). Studiował na Uniwersytecie w Poznaniu, w 1924 magister nauk ekonomiczno-politycznych, w 1928 magister prawa. W 1930 ukończył aplikację sądową i został asesorem, 21 II 1931 mianowany sędzią Sądu Grodzkiego w Działdowie. Następnie był sędzią Sądu Grodzkiego w Bydgoszczy, sędzią Sądu Okręgowego w Gnieźnie, Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. W początkach okupacji oskarżony o udział w tzw. "krwawej niedzieli" w Bydgoszczy, aresztowany przez Gestapo, od 22 XI 1939 do 15 II 1940 osadzony w więzieniu na zamku w Lublinie. Zwolniony, od marca 1940 do listopada 1941 sędzia w Radomiu. 17 XI 1941 wpisany na listę adwokacką jako członek Izby Lubelskiej w dystrykcie radomskim. <br/><br/> | ||
| + | W Gdańsku od lipca 1945, prowadził kancelarię adwokacką przy al. Grunwaldzkiej 42. W latach 1956–1959 pełnił funkcję dziekana Rady Adwokackiej w Gdańsku, pierwszego z wyboru a nie z mianowania przez Ministra Sprawiedliwości. W latach 1979-1982 był rzecznikiem dyscyplinarnym Rady Adwokackiej. Uhonorowany między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę (1939), Złotą Odznaką Adwokatury. Żonaty był z Marią (17 III 1923 – 3 II 2006 Gdańsk). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5)]], Łostowickim. {{author: MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Golec Krzysztof, ''Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe), s. 48. <br/> | ||
| + | Golec Krzysztof, ''Adwokat Edmund Masiak, czwarty dziekan Pomorskiej Izby Adwokackiej'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 44, 2017, s. 5.<br/> | ||
| + | Szpoper Dariusz, Świątek Justyna, ''Dzieje adwokatury gdańskiej'', Gdańsk 2005. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:43, 13 paź 2022
EDMUND MASIAK (12 III 1903 Brusy koło Chojnic – 19 VIII 1983 Gdańsk), adwokat, dziekan Rady Adwokackiej w Gdańsku. Syn Konstantyna (1872–1949) i Michaliny z domu Kinka (1879–1967). Studiował na Uniwersytecie w Poznaniu, w 1924 magister nauk ekonomiczno-politycznych, w 1928 magister prawa. W 1930 ukończył aplikację sądową i został asesorem, 21 II 1931 mianowany sędzią Sądu Grodzkiego w Działdowie. Następnie był sędzią Sądu Grodzkiego w Bydgoszczy, sędzią Sądu Okręgowego w Gnieźnie, Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. W początkach okupacji oskarżony o udział w tzw. "krwawej niedzieli" w Bydgoszczy, aresztowany przez Gestapo, od 22 XI 1939 do 15 II 1940 osadzony w więzieniu na zamku w Lublinie. Zwolniony, od marca 1940 do listopada 1941 sędzia w Radomiu. 17 XI 1941 wpisany na listę adwokacką jako członek Izby Lubelskiej w dystrykcie radomskim.
W Gdańsku od lipca 1945, prowadził kancelarię adwokacką przy al. Grunwaldzkiej 42. W latach 1956–1959 pełnił funkcję dziekana Rady Adwokackiej w Gdańsku, pierwszego z wyboru a nie z mianowania przez Ministra Sprawiedliwości. W latach 1979-1982 był rzecznikiem dyscyplinarnym Rady Adwokackiej. Uhonorowany między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę (1939), Złotą Odznaką Adwokatury. Żonaty był z Marią (17 III 1923 – 3 II 2006 Gdańsk). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5), Łostowickim.
Bibliografia:
Golec Krzysztof, Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe), s. 48.
Golec Krzysztof, Adwokat Edmund Masiak, czwarty dziekan Pomorskiej Izby Adwokackiej, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 44, 2017, s. 5.
Szpoper Dariusz, Świątek Justyna, Dzieje adwokatury gdańskiej, Gdańsk 2005.
