BEHRENS HENRY, profesor Technische Hochschule Danzig
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HENRY BEHRENS''' (24 V 1890 Altona nad Łabą – 13 II 1938 | + | '''HENRY BEHRENS''' (24 V 1890 Altona nad Łabą, obecnie Hamburg – 13 II 1938 Gdańsk), profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), specjalista z zakresu obróbki metali i metod produkcji maszyn. Od 1911 był studentem budowy maszyn w THD. Podczas I wojny światowej w wojsku na froncie. Studia ukończył w 1919 i został zatrudniony w THD, początkowo asystent, od 1923 docent prywatny, od 1928 profesor. <br/><br/> |
| + | W latach 1921–1923 kierownik biura konstrukcyjnego w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], w 1929–1930 kierownik Oddziału Elektrotechniki. Jednocześnie dyrektor remontowych zakładów kolejowych Danziger Werft und Eisenbahnwerkstätten AG na [[PRZERÓBKA | Przeróbce]] ([[ZAKŁADY NAPRAWCZE TABORU KOLEJOWEGO I MIEJSKIEGO | Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego i Miejskiego]]). W 1938 powołany na profesora w Hanowerze. Członek Stowarzyszenia Inżynierów Niemieckich (Verein Deutscher Ingenieure).<br/><br/> | ||
| + | W 1911 mieszkał przy Heiligenbrunner Weg 15 (Do Studzienki), w 1912 przy Hochschulweg 12 (ul. Politechniczna), następnie z rodziną w Oliwie przy Schillerstrasse 7 (ul. Kasprowicza). Żonaty był z Erną Reimers, miał syna Jörna Thiessa i córkę Maren. Zmarł na atak serca na trasie Berlin–Hanower. {{author: MA}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:21, 6 kwi 2023
HENRY BEHRENS (24 V 1890 Altona nad Łabą, obecnie Hamburg – 13 II 1938 Gdańsk), profesor Technische Hochschule Danzig (THD), specjalista z zakresu obróbki metali i metod produkcji maszyn. Od 1911 był studentem budowy maszyn w THD. Podczas I wojny światowej w wojsku na froncie. Studia ukończył w 1919 i został zatrudniony w THD, początkowo asystent, od 1923 docent prywatny, od 1928 profesor.
W latach 1921–1923 kierownik biura konstrukcyjnego w Stoczni Gdańskiej, w 1929–1930 kierownik Oddziału Elektrotechniki. Jednocześnie dyrektor remontowych zakładów kolejowych Danziger Werft und Eisenbahnwerkstätten AG na Przeróbce ( Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego i Miejskiego). W 1938 powołany na profesora w Hanowerze. Członek Stowarzyszenia Inżynierów Niemieckich (Verein Deutscher Ingenieure).
W 1911 mieszkał przy Heiligenbrunner Weg 15 (Do Studzienki), w 1912 przy Hochschulweg 12 (ul. Politechniczna), następnie z rodziną w Oliwie przy Schillerstrasse 7 (ul. Kasprowicza). Żonaty był z Erną Reimers, miał syna Jörna Thiessa i córkę Maren. Zmarł na atak serca na trasie Berlin–Hanower.
