LIERAU MARTIN FRIEDRICH, kupiec
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MARTIN FRIEDRICH LIERAU''' (wrzesień 1796 – 20 XII 1852 Gdańsk), kupiec. Od grudnia 1829 | + | [[File:Piwnica_Rajców.jpg|thumb|[[GOTTHEIL, rodzina | Julius Gottheil]], [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN, artysta plastyk | Julius Greth]], Winiarnia Rathskeller (Piwnica Rajców) pod Dworem Artusa, połowa XIX wieku]] |
| + | '''MARTIN FRIEDRICH LIERAU''' (wrzesień 1796 – 20 XII 1852 Gdańsk), kupiec. Od grudnia 1829 dzierżawca winiarni Ratsweinkeller pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. Właściciel firmy M.F. Lierau & Co., z głównym kantorem w 1830 we własnym domu przy Jopengasse 47 (ul. Piwna). Wspólnie z [[JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN, kupiec, radny | Friedrichem Antonem Jünckem]] od 1 VIII 1832 jego wspólnikiem i prokurentem, właściciel od 1 I 1842 firmy handlu winem Lierau und Jüncke. Członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], w 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Zmarł nagle na apopleksję. <br/><br/> | ||
| + | Pierwszy raz żonaty był z Henriettą Wilhelminą z domu Kading (1785 – 12 VIII 1830 Gdańsk). 31 V 1831 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] zawarł ponowny związek małżeński z panną Caroline Wilhelmine Eckert (1810 | ||
| + | – 30 III 1846), córką kapitana Johanna Eckerta.<br/><br/> | ||
| + | Spadkobiercami byli synowie: kupiec Otto Hermann Lierau (1833 – 8 VI 1864), od 15 V 1860 żonaty z Berthą Louisą (1837 – 8 VII 1908), córką wspólnika Friedricha Antona Jüncke i zegarmistrz Louis Lierau (1838–1908) oraz Friedrich Anton Jüncke, wdowa po którym – Edelinda Violanda Wolff–Jüncke (1815–1884) – w latach 1860–1862 była właścicielką kamienicy Lierauów przy Jopengasse 47 (ul. Piwna). Zegarmistrz Louis Lierau był od 1866 właścicielem kamienicy przy Grosse Gerbergasse 4 (ul. Garbary). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/> | ||
| + | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła NMP, 1461/104, s. 19–20 (ślub Ottona Hermanna z Berthą Louisą).<br/> | ||
| + | „Danziger Dampfboote”, nr 301, 23 XII 1852 (nekrolog).<br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 299, 21 XII 1852 (nekrolog); nr 132 z 9 VI 1864 (nekrolog Ottona Hermanna).<br/> | ||
| + | „Der Wanderer durch Ost- und Westpreußen“, s. 136 ([PAN BG, sygn. Od 1044 4°) (nekrolog Berty Lousiy). | ||
Aktualna wersja na dzień 20:10, 21 lip 2024
MARTIN FRIEDRICH LIERAU (wrzesień 1796 – 20 XII 1852 Gdańsk), kupiec. Od grudnia 1829 dzierżawca winiarni Ratsweinkeller pod Dworem Artusa. Właściciel firmy M.F. Lierau & Co., z głównym kantorem w 1830 we własnym domu przy Jopengasse 47 (ul. Piwna). Wspólnie z Friedrichem Antonem Jünckem od 1 VIII 1832 jego wspólnikiem i prokurentem, właściciel od 1 I 1842 firmy handlu winem Lierau und Jüncke. Członek Korporacji Kupców, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł nagle na apopleksję.
Pierwszy raz żonaty był z Henriettą Wilhelminą z domu Kading (1785 – 12 VIII 1830 Gdańsk). 31 V 1831 w kościele Najświętszej Marii Panny zawarł ponowny związek małżeński z panną Caroline Wilhelmine Eckert (1810
– 30 III 1846), córką kapitana Johanna Eckerta.
Spadkobiercami byli synowie: kupiec Otto Hermann Lierau (1833 – 8 VI 1864), od 15 V 1860 żonaty z Berthą Louisą (1837 – 8 VII 1908), córką wspólnika Friedricha Antona Jüncke i zegarmistrz Louis Lierau (1838–1908) oraz Friedrich Anton Jüncke, wdowa po którym – Edelinda Violanda Wolff–Jüncke (1815–1884) – w latach 1860–1862 była właścicielką kamienicy Lierauów przy Jopengasse 47 (ul. Piwna). Zegarmistrz Louis Lierau był od 1866 właścicielem kamienicy przy Grosse Gerbergasse 4 (ul. Garbary).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła NMP, 1461/104, s. 19–20 (ślub Ottona Hermanna z Berthą Louisą).
„Danziger Dampfboote”, nr 301, 23 XII 1852 (nekrolog).
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 299, 21 XII 1852 (nekrolog); nr 132 z 9 VI 1864 (nekrolog Ottona Hermanna).
„Der Wanderer durch Ost- und Westpreußen“, s. 136 ([PAN BG, sygn. Od 1044 4°) (nekrolog Berty Lousiy).
