LANDAU IZAAK, lekarz, działacz syjonistyczny
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: Landau Izaak.JPG|thumb|Izaak Landau]] |
| + | |||
| + | '''IZAAK LANDAU''' (25 V 1884 Gdańsk – 28 XII 1947 Hajfa), lekarz, działacz syjonistyczny. W 1902 absolwent [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]] na Dolnym Mieście, studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie i Królewcu. W 1910 otworzył w Gdańsku praktykę lekarską jako pediatra i internista (w latach 1914–1928 gabinet przy Langgarten 37/38 (ul. Długie Ogrody)). W 1913 współzałożyciel klubu sportowego [[BAR KOCHBA, Żydowskie Stowarzyszenie Sportowe | Bar Kochba]] (którym kierował do marca 1933). Podczas I wojny światowej lekarz wojskowy w armii niemieckiej na froncie (Białoruś, Rumunia).<br/><br/> | ||
| + | Początkowo zwolennik tzw. syjonizmu ogólnego, od 1929 – radykalnego nurtu syjonistów-rewizjonistów ([[SYJONIŚCI | syjoniści]]). Po 1919 rzecznik żydowskich emigrantów z Rosji, lider [[ŻYDOWSKA PARTIA LUDOWA | Żydowskiej Partii Ludowej]], a od 1922 z jej mandatu w Zgromadzeniu Reprezentantów [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]]. Kierował gdańskim Biurem Palestyńskim, zajmującym się emigracją Żydów do Palestyny. W 1928 współtworzył miesięcznik „Das Jüdische Volk” ([[PRASA ŻYDOWSKA | prasa żydowska]]), którym także kierował. W 1933, obawiając się aresztowania, wyjechał do Polski, stąd wyemigrował do Palestyny.<br/><br/> | ||
| + | Żonaty był z Betty z domu Eisenstädt, ojciec Mosze (Joachima Mosesa) Landaua (29 IV 1912 Gdańsk – 1 V 2011 Jerozolima), w 1930 absolwenta gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], następnie między innymi sędziego izraelskiego Sądu Najwyższego, który przewodniczył w 1961 w rozprawie wytoczonej zbrodniarzowi hitlerowskiemu Adolfowi Eichmannowi. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:20, 13 lut 2023
IZAAK LANDAU (25 V 1884 Gdańsk – 28 XII 1947 Hajfa), lekarz, działacz syjonistyczny. W 1902 absolwent Gimnazjum Królewskiego na Dolnym Mieście, studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie i Królewcu. W 1910 otworzył w Gdańsku praktykę lekarską jako pediatra i internista (w latach 1914–1928 gabinet przy Langgarten 37/38 (ul. Długie Ogrody)). W 1913 współzałożyciel klubu sportowego Bar Kochba (którym kierował do marca 1933). Podczas I wojny światowej lekarz wojskowy w armii niemieckiej na froncie (Białoruś, Rumunia).
Początkowo zwolennik tzw. syjonizmu ogólnego, od 1929 – radykalnego nurtu syjonistów-rewizjonistów ( syjoniści). Po 1919 rzecznik żydowskich emigrantów z Rosji, lider Żydowskiej Partii Ludowej, a od 1922 z jej mandatu w Zgromadzeniu Reprezentantów Gminy Synagogalnej. Kierował gdańskim Biurem Palestyńskim, zajmującym się emigracją Żydów do Palestyny. W 1928 współtworzył miesięcznik „Das Jüdische Volk” ( prasa żydowska), którym także kierował. W 1933, obawiając się aresztowania, wyjechał do Polski, stąd wyemigrował do Palestyny.
Żonaty był z Betty z domu Eisenstädt, ojciec Mosze (Joachima Mosesa) Landaua (29 IV 1912 Gdańsk – 1 V 2011 Jerozolima), w 1930 absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, następnie między innymi sędziego izraelskiego Sądu Najwyższego, który przewodniczył w 1961 w rozprawie wytoczonej zbrodniarzowi hitlerowskiemu Adolfowi Eichmannowi.
