NITROWSKI, rodzina
m (S.Danecki przeniósł stronę NITROWSKI (Nitrowsky, Nietrowsky, Nitrofski, Nidrowski), rodzina na NITROWSKI, rodzina, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''NITROWSKI''' (Nitrowsky, Nietrowsky, Nitrofski, Nidrowski), rodzina twórców tzw. | + | '''NITROWSKI''' (Nitrowsky, Nietrowsky, Nitrofski, Nidrowski), rodzina twórców tzw. gdańskiej szkoły organmistrzowskiej. Jej członkowie należeli do najwybitniejszych organmistrzów w XVII wieku w Polsce. <br/><br/> '''Georg''' (około 1605 – około 1673 Gdańsk?) pochodził być może z terenów obecnej Słowacji, prawdopodobnie uczeń Hansa Hummla starszego. Po raz pierwszy notowany na Spiszu w 1630, działał na południu Polski. W Gdańsku udokumentowany w latach 1649–1672 z ośmioma pracami, z najważniejszych: budowa nowych organów w katedrze w Gnieźnie (1659–1661), wraz z synem Andreasem rozbudowa organów w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP; 1672–1673). Ożeniony z Magdaleną Langen (zm. przed 1655), miał synów Georga, Hansa i Andreasa. <br/><br/> |
| + | '''Andreas''' (około 1640 – 1698 Sandomierz), syn Georga. Notowany po raz pierwszy przy okazji rozbudowy organów w kościoła NMP. Notowany w Gdańsku do 1676. Udokumentowano dziewięć jego prac w Gdańsku i okolicy. Zmarł w trakcie budowy największego dzieła, pięćdziesięciojednogłosowych organów w kolegiacie (obecnie katedrze) w Sandomierzu (opisanych jako osobliwość przez Johanna Matthesona). Ożeniony z Elisabeth. <br/><br/> | ||
| + | '''Daniel''' (około 1650 – przed 1734), syn Georga. Z nim łączy się dziewięć prac na terenie Gdańska i w okolicy, w latach 1683–1685 zbudował organy w katedrze we Fromborku. 9 I 1687 otrzymał otrzymał pracownicze (robotnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Notowany w mieście do 1727. Ożenił się 1 X 1693 z Cathariną Elisabeth, miał córki Catharinę Elisabeth (ur. ok. 1711 Gdańsk), która odziedziczyła po nim dom przy Pfefferstadt (ul. Korzenna), notowana jeszcze w 1761, oraz Florentinę Constantię (ur. ok. 1711 – pochowana 12 VIII 1785), w stanie panieńskim. {{author: MaBa}} {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 300, 43/99, Bl. 57v–58r; 300, 43/101, Bl. 175v; 300, 43/132, Bl. 150v.<br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 75. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:32, 6 sty 2024
NITROWSKI (Nitrowsky, Nietrowsky, Nitrofski, Nidrowski), rodzina twórców tzw. gdańskiej szkoły organmistrzowskiej. Jej członkowie należeli do najwybitniejszych organmistrzów w XVII wieku w Polsce.
Georg (około 1605 – około 1673 Gdańsk?) pochodził być może z terenów obecnej Słowacji, prawdopodobnie uczeń Hansa Hummla starszego. Po raz pierwszy notowany na Spiszu w 1630, działał na południu Polski. W Gdańsku udokumentowany w latach 1649–1672 z ośmioma pracami, z najważniejszych: budowa nowych organów w katedrze w Gnieźnie (1659–1661), wraz z synem Andreasem rozbudowa organów w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP; 1672–1673). Ożeniony z Magdaleną Langen (zm. przed 1655), miał synów Georga, Hansa i Andreasa.
Andreas (około 1640 – 1698 Sandomierz), syn Georga. Notowany po raz pierwszy przy okazji rozbudowy organów w kościoła NMP. Notowany w Gdańsku do 1676. Udokumentowano dziewięć jego prac w Gdańsku i okolicy. Zmarł w trakcie budowy największego dzieła, pięćdziesięciojednogłosowych organów w kolegiacie (obecnie katedrze) w Sandomierzu (opisanych jako osobliwość przez Johanna Matthesona). Ożeniony z Elisabeth.
Daniel (około 1650 – przed 1734), syn Georga. Z nim łączy się dziewięć prac na terenie Gdańska i w okolicy, w latach 1683–1685 zbudował organy w katedrze we Fromborku. 9 I 1687 otrzymał otrzymał pracownicze (robotnicze) obywatelstwo Gdańska. Notowany w mieście do 1727. Ożenił się 1 X 1693 z Cathariną Elisabeth, miał córki Catharinę Elisabeth (ur. ok. 1711 Gdańsk), która odziedziczyła po nim dom przy Pfefferstadt (ul. Korzenna), notowana jeszcze w 1761, oraz Florentinę Constantię (ur. ok. 1711 – pochowana 12 VIII 1785), w stanie panieńskim.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300, 43/99, Bl. 57v–58r; 300, 43/101, Bl. 175v; 300, 43/132, Bl. 150v.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 75.
