SPORS ALBERT, proboszcz kościoła św. Mikołaja
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ALBERT SPORS''' (21 III 1851 Człuchów – 1 XII 1918 Pelplin), ksiądz katolicki. Po ukończeniu seminarium w Pelplinie 10 VI 1877 | + | [[File:Albert_Spors.jpg|thumb|Albert Spors]] |
| + | |||
| + | '''ALBERT SPORS''' (21 III 1851 Człuchów – 1 XII 1918 Pelplin), ksiądz katolicki, proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościoła św. Mikołaja]]. Po ukończeniu seminarium w Pelplinie 10 VI 1877 przyjął święcenia kapłańskie. W okresie Kulturkampfu przebywał w Bawarii, następnie był wikarym w parafii w Dąbrówce Człuchowskiej. 7 VIII 1885 mianowany proboszczem [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto) | kościoła św. Józefa na Starym Mieście]] w Gdańsku, dodatkowo w latach 1895–1898 był administratorem [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]]. Jako proboszcz kościoła św. Józefa założył przy Töpfergasse 5-9 (ul. Garncarska) Dom św. Józefa (St. Joseph-Gesellenhaus), miejsce spotkań gdańskich katolików, w okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] miejscowej Polonii. 21 XII 1906 został proboszczem kolejnej gdańskiej parafii katolickiej, z ośrodkiem przy kościele św. Mikołaja.<br/><br/> | ||
| + | W 1915 mianowany kanonikiem kapituły katedralnej w Pelplinie. W latach 1905–1916 pełnił obowiązki prezesa rady nadzorczej [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpitala Najświętszej Maryi Panny]] w Gdańsku i opiekuna domu sierot dla dziewcząt przy szpitalu oraz dla chłopców przy kościele św. Ignacego w Starych Szkotach ([[DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA DZIEWCZĄT | Dom Dziecka / Katolicki Sierociniec dla Dziewcząt]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:03, 6 maj 2023
ALBERT SPORS (21 III 1851 Człuchów – 1 XII 1918 Pelplin), ksiądz katolicki, proboszcz kościoła św. Mikołaja. Po ukończeniu seminarium w Pelplinie 10 VI 1877 przyjął święcenia kapłańskie. W okresie Kulturkampfu przebywał w Bawarii, następnie był wikarym w parafii w Dąbrówce Człuchowskiej. 7 VIII 1885 mianowany proboszczem kościoła św. Józefa na Starym Mieście w Gdańsku, dodatkowo w latach 1895–1898 był administratorem Kaplicy Królewskiej. Jako proboszcz kościoła św. Józefa założył przy Töpfergasse 5-9 (ul. Garncarska) Dom św. Józefa (St. Joseph-Gesellenhaus), miejsce spotkań gdańskich katolików, w okresie II Wolnego Miasta Gdańska miejscowej Polonii. 21 XII 1906 został proboszczem kolejnej gdańskiej parafii katolickiej, z ośrodkiem przy kościele św. Mikołaja.
W 1915 mianowany kanonikiem kapituły katedralnej w Pelplinie. W latach 1905–1916 pełnił obowiązki prezesa rady nadzorczej szpitala Najświętszej Maryi Panny w Gdańsku i opiekuna domu sierot dla dziewcząt przy szpitalu oraz dla chłopców przy kościele św. Ignacego w Starych Szkotach ( Dom Dziecka / Katolicki Sierociniec dla Dziewcząt).
