FABER ELSA, pisarka
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ELSA FABER''' (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka | + | [[File:Faber_Elsa.jpg|thumb|Elsa Faber, 1948]] |
| + | [[File:1_Elsa_Faber.jpg|thumb|Elsa Faber von Bockelmann, ''Danziger Märchen'', 1921]] | ||
| + | [[File:2_Elsa_Faber.jpg|thumb|Elsa Faber von Bockelmann, ''Danziger Märchen'', wydanie 3, 1940; na stronie tytułowej odręczna dedykacja autorki dla [[LANGE CARL, publicysta, poeta, tenisista, działacz sportowy| Carla Lange]]]] | ||
| + | |||
| + | '''ELSA FABER''' (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka [[BOCKELMANN KARL ALBERT von, profesor Technische Hochschule Danzig | Karla Alberta Bockelmanna]]. Z wykształcenia pielęgniarka (podczas I wojny światowej w niemieckich szpitalach na froncie wschodnim); pisarka, autorka [[LEGENDY GDAŃSKIE| legend gdańskich]] i popularnych bajek, również opartych często na motywach gdańskich: ''Danziger Märchen'' (''Bajki gdańskie''; 1921, wyd. 3: 1940), ''Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau'' (''Z dala od codzienności. Z dziennika wędrówek bajkowej pani''; 1925), ''Zwölf Märchen für Kinder'' (''Dwanaście bajek dla dzieci''; 1925), ''Danziger Märchenbuch'' (''Księga gdańskich bajek''; 1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gdańska ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante).<br/><br/> | ||
| + | Po 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan ([[BUND DER DANZIGER| Bund der Danziger]]) nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną [[FABER WALTHER, dyrektor szkoły św. Jana | Walthera Fabera]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 06:26, 27 maj 2024
ELSA FABER (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka Karla Alberta Bockelmanna. Z wykształcenia pielęgniarka (podczas I wojny światowej w niemieckich szpitalach na froncie wschodnim); pisarka, autorka legend gdańskich i popularnych bajek, również opartych często na motywach gdańskich: Danziger Märchen (Bajki gdańskie; 1921, wyd. 3: 1940), Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau (Z dala od codzienności. Z dziennika wędrówek bajkowej pani; 1925), Zwölf Märchen für Kinder (Dwanaście bajek dla dzieci; 1925), Danziger Märchenbuch (Księga gdańskich bajek; 1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gdańska ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante).
Po 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan ( Bund der Danziger) nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną Walthera Fabera.
