PELCZAR ANDRZEJ, profesor, matematyk
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDRZEJ PELCZAR''' (12 IV 1937 Gdańsk – 18 V 2010 Kraków), naukowiec, matematyk. Syn | + | '''ANDRZEJ PELCZAR''' (12 IV 1937 Gdańsk – 18 V 2010 Kraków), naukowiec, matematyk. Syn [[PELCZAR MARIAN, dyrektor Biblioteki Gdańskiej PAN, patron ulicy | Mariana Pelczara]] i Marii z domu Trnka (1903–1984), brat [[PELCZAR MARIA RYTA, dyrektor Biblioteki Gdańskiej PAN | Marii]]. Absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącego]], w latach 1954–1959 studiował matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), następnie pracownik tej uczelni. Od 1964 doktor, od 1972 doktor habilitowany, od 1980 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1989 profesor zwyczajny.<br/><br/> |
| + | W latach 1981–1984 i 1987–1990 dyrektor Instytutu Matematyki UJ, 1984–1987 prorektor UJ do spraw studenckich, 1990–1993 rektor UJ. Specjalista w zakresie teorii układów dynamicznych i równań różniczkowych, także specjalista w zakresie historii matematyki polskiej. W okresie 1987–1991 (przez dwie kadencje) prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego, jedne z inicjatorów powołania European Mathematical Society, 1997–2000 jego wiceprezydent. W okresie 1993–1996 wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, 1996–2002 (przez dwie kadencje) jej przewodniczący.<br/><br/> | ||
| + | Doktor honoris causa UJ (21 IV 2010), odznaczony między innymi w 2002 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:24, 6 gru 2022
ANDRZEJ PELCZAR (12 IV 1937 Gdańsk – 18 V 2010 Kraków), naukowiec, matematyk. Syn Mariana Pelczara i Marii z domu Trnka (1903–1984), brat Marii. Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego, w latach 1954–1959 studiował matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), następnie pracownik tej uczelni. Od 1964 doktor, od 1972 doktor habilitowany, od 1980 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1989 profesor zwyczajny.
W latach 1981–1984 i 1987–1990 dyrektor Instytutu Matematyki UJ, 1984–1987 prorektor UJ do spraw studenckich, 1990–1993 rektor UJ. Specjalista w zakresie teorii układów dynamicznych i równań różniczkowych, także specjalista w zakresie historii matematyki polskiej. W okresie 1987–1991 (przez dwie kadencje) prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego, jedne z inicjatorów powołania European Mathematical Society, 1997–2000 jego wiceprezydent. W okresie 1993–1996 wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, 1996–2002 (przez dwie kadencje) jej przewodniczący.
Doktor honoris causa UJ (21 IV 2010), odznaczony między innymi w 2002 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
