WEBER JOHANN DANIEL, budowniczy instrumentów
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę WEBER JOHANN DANIEL na WEBER JOHANN DANIEL, budowniczy instrumentów) |
||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[Category: | + | '''JOHANN DANIEL WEBER''' (około 1763 Gdańsk – 12 III 1837 Gdańsk), budowniczy organów, fortepianów i instrumentów lutniczych. Po praktyce w Saksonii od 1792 prowadził wytwórnię w Gdańsku, najpierw przy 1. Damm (ul. Grobla I), u mistrza koszykarskiego Martensa, od około 1802 przy 1. Damm 1109, od marca 1803 przy Holzmarkt 300 (Targ Drzewny) / Altstädtischer Graben 300 (ul. Podwale Staromiejskie) we własnym domu. Oferował organy, fortepiany, Clavecin Royal, Clavecin Amor, klawikordy, w 1804 duży wybór gitar i harf eolskich oraz fortepian stołowy własnego wynalazku, w formie połowy owalu, na którego pokrywie można było postawić pulpity i muzykować w kilkuosobowym zespole. W 1807 oferował fortepian skrzydłowy z sześcioma rejestrami mechanicznymi i skrzynią o konturze gruszki.<br/><br/> |
| + | W latach 1824–1829 jego wspólnikiem był Johann H. Bräutigam. W jego sklepie często muzykowano (gra na różnych instrumentach, śpiew). Zmarł bezpotomnie. Spadek po nim i posesję sprzedawano 17 IV i 2 V 1837. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 217.<br/> | ||
| + | Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 220-221. | ||
Aktualna wersja na dzień 09:01, 27 wrz 2022
JOHANN DANIEL WEBER (około 1763 Gdańsk – 12 III 1837 Gdańsk), budowniczy organów, fortepianów i instrumentów lutniczych. Po praktyce w Saksonii od 1792 prowadził wytwórnię w Gdańsku, najpierw przy 1. Damm (ul. Grobla I), u mistrza koszykarskiego Martensa, od około 1802 przy 1. Damm 1109, od marca 1803 przy Holzmarkt 300 (Targ Drzewny) / Altstädtischer Graben 300 (ul. Podwale Staromiejskie) we własnym domu. Oferował organy, fortepiany, Clavecin Royal, Clavecin Amor, klawikordy, w 1804 duży wybór gitar i harf eolskich oraz fortepian stołowy własnego wynalazku, w formie połowy owalu, na którego pokrywie można było postawić pulpity i muzykować w kilkuosobowym zespole. W 1807 oferował fortepian skrzydłowy z sześcioma rejestrami mechanicznymi i skrzynią o konturze gruszki.
W latach 1824–1829 jego wspólnikiem był Johann H. Bräutigam. W jego sklepie często muzykowano (gra na różnych instrumentach, śpiew). Zmarł bezpotomnie. Spadek po nim i posesję sprzedawano 17 IV i 2 V 1837.
Bibliografia:
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 217.
Vogel Beniamin, Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku, Bydgoszcz 2019, s. 220-221.
