DANZIG, SMS, lekki krążownik (1905)
m (M.Ogonowska przeniósł stronę DANZIG, SMS (Seiner Majestät Schiff), lekki krążownik (1905) na DANZIG, SMS, lekki krążownik (1905), bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:SMS „Danzig”.JPG|thumb|SMS „Danzig”]]''' | + | [[File:Krążownik_DANZIG.jpg|thumb|Krążownik „Danzig” w budowie, 31 III 1906]] |
+ | [[File:Danzig_SMS_lekki_krążownik.jpg|thumb|Lekki krążownik SMS „Danzig” w duńskim porcie Sønderborg w cieśninie Als Sund]] | ||
+ | [[File:SMS „Danzig”.JPG|thumb|Lekki krążownik SMS „Danzig” przy wejściu do portu]] | ||
+ | [[File:Danzig_SMS_lekki_krazownik_(1905).jpg|thumb|Maszyna główna lekkiego krążownika SMS „Danzig” przed zamontowaniem, kwiecień 1906]] | ||
+ | |||
+ | '''SMS''' (Seiner Majestät Schiff; Okręt Jego Cesarskiej Mości) '''„DANZIG”''', lekki krążownik klasy „Bremen”, zbudowany w Stoczni Cesarskiej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]) w serii ośmiu okrętów (także: „Leipzig”, „München”, „Lübeck”, „Berlin”, „Hamburg”, „Bremen”). Stępkę położono 12 VII 1904, okręt wodowano 23 IX 1905, a do eksploatacji oddano 1 XII 1907. Ojcem chrzestnym był nadburmistrz Gdańska [[EHLERS HEINRICH, nadburmistrz Gdańska | Heinrich Ehlers]]. Ozdobny wystrój kabiny kapitańskiej wykonał gdański malarz Konrad Wiederhold (1868–1940).<br/><br/> | ||
+ | {| class="tableGda" | ||
+ | |- | ||
+ | |+ Dane techniczne SMS „Danzig” | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Wyporność pełna | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 3816 ton | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Długość | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 111,10 m (na linii wodnej 110,6 m) | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Szerokość | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 13,3 m | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Zanurzenie | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 5,68 m | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Napęd | ||
+ | | style="vertical-align:top" | dwa silniki parowe o mocy 12 022 KM | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Prędkość maksymalna | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 22,9 węzła | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Zasięg | ||
+ | | style="vertical-align:top" | zasięg 4690 mil morskich | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Pokład | ||
+ | | style="vertical-align:top" | pancerny 35mm | ||
+ | |- | ||
+ | | rowspan="5" style="vertical-align:top" | Uzbrojenie | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 10 dział kalibru 105 mm | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 10 armat kalibru 37 mm | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | dwie wyrzutnie torped 450 mm | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 80 min | ||
+ | |- | ||
+ | | style="vertical-align:top" | Załoga | ||
+ | | style="vertical-align:top" | 297 osób | ||
+ | |- | ||
+ | | class="authorEgTab" | {{author: RED}} | ||
+ | |} <br/> | ||
+ | Początkowo był to okręt patrolowy, od 1910 – szkoleniowy artylerii. Podczas I wojny światowej najpierw służył w dozorze Zatoki Kilońskiej, od 1 VIII 1914 w grupie rekonesansowej na Morzu Północnym, między innymi 28 VIII uratował 170 rozbitków z krążownika „Ariadne”, zatopionego w bitwie pod Helgolandem. Po ustawieniu zagrody minowej na wodach Anglii został 15 V 1915, w drodze powrotnej, uszkodzony w wyniku wybuchu miny, która zniszczyła mu rufę. Do listopada był remontowany w Bremie. Podczas pierwszego rejsu w bałtyckiej służbie, płynąc do Libawy, 25 XI 1915 na południe od Gotlandii utracił ster na rosyjskim polu minowym. Początkowo był naprawiany w Gdańsku, następnie od stycznia do 12 VII 1916 w Bremie. Włączony do eskadr rozpoznawczych na Morzu Północnym, od 1917 roku ponownie działał na Morzu Bałtyckim, biorąc udział w operacjach desantowych na fińskich (obecnie Estonia) wyspach Hiuma (Hiiumaa) i Sarema (Saaremaa). <br/><br/> | ||
+ | Od czerwca 1917 służył jako okręt-cel do szkolenia załóg okrętów podwodnych, noszono się też z zamiarem przebudowania go na okręt-bazę wodnosamolotów. 25 III 1918 został wycofany ze służby z powodu złego stanu technicznego, 5 XI 1919 skreślony ze służby; przejęty przez Wielką Brytanię został odholowany z Gdańska 15 IX 1920, w latach 1921–1923 złomowany w Whitby (Anglia). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 10:48, 1 gru 2022
SMS (Seiner Majestät Schiff; Okręt Jego Cesarskiej Mości) „DANZIG”, lekki krążownik klasy „Bremen”, zbudowany w Stoczni Cesarskiej ( Stocznia Królewska) w serii ośmiu okrętów (także: „Leipzig”, „München”, „Lübeck”, „Berlin”, „Hamburg”, „Bremen”). Stępkę położono 12 VII 1904, okręt wodowano 23 IX 1905, a do eksploatacji oddano 1 XII 1907. Ojcem chrzestnym był nadburmistrz Gdańska Heinrich Ehlers. Ozdobny wystrój kabiny kapitańskiej wykonał gdański malarz Konrad Wiederhold (1868–1940).
Wyporność pełna | 3816 ton |
Długość | 111,10 m (na linii wodnej 110,6 m) |
Szerokość | 13,3 m |
Zanurzenie | 5,68 m |
Napęd | dwa silniki parowe o mocy 12 022 KM |
Prędkość maksymalna | 22,9 węzła |
Zasięg | zasięg 4690 mil morskich |
Pokład | pancerny 35mm |
Uzbrojenie | |
10 dział kalibru 105 mm | |
10 armat kalibru 37 mm | |
dwie wyrzutnie torped 450 mm | |
80 min | |
Załoga | 297 osób |
Początkowo był to okręt patrolowy, od 1910 – szkoleniowy artylerii. Podczas I wojny światowej najpierw służył w dozorze Zatoki Kilońskiej, od 1 VIII 1914 w grupie rekonesansowej na Morzu Północnym, między innymi 28 VIII uratował 170 rozbitków z krążownika „Ariadne”, zatopionego w bitwie pod Helgolandem. Po ustawieniu zagrody minowej na wodach Anglii został 15 V 1915, w drodze powrotnej, uszkodzony w wyniku wybuchu miny, która zniszczyła mu rufę. Do listopada był remontowany w Bremie. Podczas pierwszego rejsu w bałtyckiej służbie, płynąc do Libawy, 25 XI 1915 na południe od Gotlandii utracił ster na rosyjskim polu minowym. Początkowo był naprawiany w Gdańsku, następnie od stycznia do 12 VII 1916 w Bremie. Włączony do eskadr rozpoznawczych na Morzu Północnym, od 1917 roku ponownie działał na Morzu Bałtyckim, biorąc udział w operacjach desantowych na fińskich (obecnie Estonia) wyspach Hiuma (Hiiumaa) i Sarema (Saaremaa).
Od czerwca 1917 służył jako okręt-cel do szkolenia załóg okrętów podwodnych, noszono się też z zamiarem przebudowania go na okręt-bazę wodnosamolotów. 25 III 1918 został wycofany ze służby z powodu złego stanu technicznego, 5 XI 1919 skreślony ze służby; przejęty przez Wielką Brytanię został odholowany z Gdańska 15 IX 1920, w latach 1921–1923 złomowany w Whitby (Anglia).