KOPIJEWITZ ELIAS, wydawca, drukarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Kopijewitz_Elias.jpg |thumb| Strona tytułowa podręcznika Eliasa Kopijewitza, wydanego w podgdańskim Stolzenbergu (Chełmnie), 1706]] | ||
'''ELIAS KOPIJEWITZ''' (Kopijewicz; 1651 Kojdanów pod Mińskiem? – 23 IX 1714 Moskwa), tłumacz, wydawca i drukarz. Syn Teodora. Około 1667 przeniósł się z ziem białoruskich do Niderlandów, gdzie zajął się tłumaczeniem świeckiej literatury na język rosyjski, w czym był prekursorem. Utrzymywał kontakty z carem Piotrem I. <br/><br/> | '''ELIAS KOPIJEWITZ''' (Kopijewicz; 1651 Kojdanów pod Mińskiem? – 23 IX 1714 Moskwa), tłumacz, wydawca i drukarz. Syn Teodora. Około 1667 przeniósł się z ziem białoruskich do Niderlandów, gdzie zajął się tłumaczeniem świeckiej literatury na język rosyjski, w czym był prekursorem. Utrzymywał kontakty z carem Piotrem I. <br/><br/> | ||
| − | Po wyjeździe z Amsterdamu i krótkim pobycie w Kopenhadze w połowie 1705 dotarł do Gdańska. Wówczas rozpoczął prace nad podręcznikiem gramatyki rosyjskiej dla osób znających niemiecki lub łacinę. Zakończył je w 1706. By opublikować swą książkę, podjął współpracę z Christianem Philippem Golzem, drukarzem działającym w | + | Po wyjeździe z Amsterdamu i krótkim pobycie w Kopenhadze w połowie 1705 dotarł do Gdańska. Wówczas rozpoczął prace nad podręcznikiem gramatyki rosyjskiej dla osób znających niemiecki lub łacinę. Zakończył je w 1706. By opublikować swą książkę, podjął współpracę z Christianem Philippem Golzem, drukarzem działającym w podgdańskim Stolzenbergu ([[CHEŁM | Chełm]]). Podręcznik ukazał się pod tytułem ''Manuductio in grammaticam in Sclavonico Rosseanam seu Moscoviticam in usum discentium linguam Moscoviticam'' i był jego ostatnią znaną pracą. Najprawdopodobniej w 1707 opuścił Gdańsk i udał się do Warszawy. Tam otrzymał od cara Piotra I zlecenie zakupu książek w Gdańsku. Wracając z Gdańska, wziął ze sobą cyrylickie czcionki, które zostały mu następnie zabrane przez Szwedów. Miały trafić do zasobu typograficznego królewieckiego drukarza Bazylego Korwina Kwasowskiego. <br/><br/> |
W 1676 ożenił się z Heleną Żydowicz (zm. przed 1708), z którą miał córkę Annę. Ponownie żonaty z Katarzyną (według niektórych źródeł z Marią). Zmarł w biedzie. Zapewne z jego rodziną byli związani bracia Władysław i Bogusław Kopiewicz z położonego koło Mińska Słucka, którzy w październiku 1700 zapisali sie do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W 1676 ożenił się z Heleną Żydowicz (zm. przed 1708), z którą miał córkę Annę. Ponownie żonaty z Katarzyną (według niektórych źródeł z Marią). Zmarł w biedzie. Zapewne z jego rodziną byli związani bracia Władysław i Bogusław Kopiewicz z położonego koło Mińska Słucka, którzy w październiku 1700 zapisali sie do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 17:42, 22 lis 2024
ELIAS KOPIJEWITZ (Kopijewicz; 1651 Kojdanów pod Mińskiem? – 23 IX 1714 Moskwa), tłumacz, wydawca i drukarz. Syn Teodora. Około 1667 przeniósł się z ziem białoruskich do Niderlandów, gdzie zajął się tłumaczeniem świeckiej literatury na język rosyjski, w czym był prekursorem. Utrzymywał kontakty z carem Piotrem I.
Po wyjeździe z Amsterdamu i krótkim pobycie w Kopenhadze w połowie 1705 dotarł do Gdańska. Wówczas rozpoczął prace nad podręcznikiem gramatyki rosyjskiej dla osób znających niemiecki lub łacinę. Zakończył je w 1706. By opublikować swą książkę, podjął współpracę z Christianem Philippem Golzem, drukarzem działającym w podgdańskim Stolzenbergu ( Chełm). Podręcznik ukazał się pod tytułem Manuductio in grammaticam in Sclavonico Rosseanam seu Moscoviticam in usum discentium linguam Moscoviticam i był jego ostatnią znaną pracą. Najprawdopodobniej w 1707 opuścił Gdańsk i udał się do Warszawy. Tam otrzymał od cara Piotra I zlecenie zakupu książek w Gdańsku. Wracając z Gdańska, wziął ze sobą cyrylickie czcionki, które zostały mu następnie zabrane przez Szwedów. Miały trafić do zasobu typograficznego królewieckiego drukarza Bazylego Korwina Kwasowskiego.
W 1676 ożenił się z Heleną Żydowicz (zm. przed 1708), z którą miał córkę Annę. Ponownie żonaty z Katarzyną (według niektórych źródeł z Marią). Zmarł w biedzie. Zapewne z jego rodziną byli związani bracia Władysław i Bogusław Kopiewicz z położonego koło Mińska Słucka, którzy w październiku 1700 zapisali sie do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974,s. 274.
Nowak Zbigniew, Eliasz Kopijewicz, polski autor, tłumacz, wydawca i drukarz świeckich książek dla Rosji w epoce wczesnego oświecenia,
„Libri Gedanenses”, t. 2/3, 1970,s. 35–38.
Nowak Zbigniew, Eliasz Kopijewicz, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. II, Gdańsk 1994, s. 449–500.
