EICHHORN JOHANN CONRAD, pastor kościoła św. Katarzyny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Johann_C._Eichhorn.jpg |thumb| Strona tytułowa pracy Johanna Conrada Eichhorna, ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'']] | [[File: Johann_C._Eichhorn.jpg |thumb| Strona tytułowa pracy Johanna Conrada Eichhorna, ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'']] | ||
[[File: Johann_Conrad_Eichhorn.jpg |thumb| Jedna z tablic z dzieła Johanna Conrada Eichhorna, ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'']] | [[File: Johann_Conrad_Eichhorn.jpg |thumb| Jedna z tablic z dzieła Johanna Conrada Eichhorna, ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'']] | ||
| − | '''JOHANN CONRAD EICHHORN''' (6 II 1718 Gdańsk – 17 IX 1790 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], przyrodnik. 1 IX 1729 zapisany do czwartej (drugiej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1741–1746 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie. Od 1752 pastor w Ostrowitem (Osterwick) na Żuławach. Od 1754 diakon, od 1761 do śmierci pastor kościoła św. Katarzyny.<br/><br/> | + | '''JOHANN CONRAD EICHHORN''' (6 II 1718 Gdańsk – 17 IX 1790 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], przyrodnik. 1 IX 1729 zapisany do czwartej (drugiej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1741–1746 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie. W Gdańsku 10 VI 1743 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]]. Od 1752 pastor w Ostrowitem (Osterwick) na Żuławach. Od 1754 diakon, od 1761 do śmierci pastor kościoła św. Katarzyny.<br/><br/> |
Pracował w Gimnazjum Akademickim. Prowadził badania z zakresu zoologii, zapoczątkował obserwację z pomocą mikroskopu życia pierwotniaków, zwłaszcza morskich (nazywał je najmniejszymi zwierzątkami wodnymi, których gołym okiem zobaczyć nie można), żyjących w wodach Zatoki Gdańskiej, zwłaszcza w okolicach stoczni gdańskich, także w fosach i w [[KANAŁ RADUNI | kanale Raduni]]. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Autor ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'' (''Przyczynki do historii naturalnej najmniejszych zwierząt wodnych'', Danzig 1776, drugie wydanie Berlin 1781), z własnoręcznie wykonanymi rysunkami do tablic poglądowych (miedziorytów) i uzupełnienia–polemiki ''Zugabe zu meinen Beyträgen zur Natur-Geschichte der kleinsten Wasser-Thiere die mit keinem blossen Auge können gesehen werden, mit zwey neuentdeckten Wasser-Thieren nebst einer Vertheidigung gegen Herrn Johann Caspar Fueßly'' (''Dodatek do mojego wkładu w historię naturalną najmniejszych zwierząt wodnych, których nie można zobaczyć gołym okiem, z dwoma nowo odkrytymi zwierzętami wodnymi wraz z obroną przed panem Johannem Casparem Fueßly'', Danzig 1783). Pierwszą z prac podzielił na trzy części: wskazującą na miejsca występowania badanych „najmniejszych zwierząt wodnych”, w jaki sposób trzymać je w gabinecie i badać pod mikroskopem, oraz jak wyglądają i jak się poruszają.<br/><br/> | Pracował w Gimnazjum Akademickim. Prowadził badania z zakresu zoologii, zapoczątkował obserwację z pomocą mikroskopu życia pierwotniaków, zwłaszcza morskich (nazywał je najmniejszymi zwierzątkami wodnymi, których gołym okiem zobaczyć nie można), żyjących w wodach Zatoki Gdańskiej, zwłaszcza w okolicach stoczni gdańskich, także w fosach i w [[KANAŁ RADUNI | kanale Raduni]]. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Autor ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'' (''Przyczynki do historii naturalnej najmniejszych zwierząt wodnych'', Danzig 1776, drugie wydanie Berlin 1781), z własnoręcznie wykonanymi rysunkami do tablic poglądowych (miedziorytów) i uzupełnienia–polemiki ''Zugabe zu meinen Beyträgen zur Natur-Geschichte der kleinsten Wasser-Thiere die mit keinem blossen Auge können gesehen werden, mit zwey neuentdeckten Wasser-Thieren nebst einer Vertheidigung gegen Herrn Johann Caspar Fueßly'' (''Dodatek do mojego wkładu w historię naturalną najmniejszych zwierząt wodnych, których nie można zobaczyć gołym okiem, z dwoma nowo odkrytymi zwierzętami wodnymi wraz z obroną przed panem Johannem Casparem Fueßly'', Danzig 1783). Pierwszą z prac podzielił na trzy części: wskazującą na miejsca występowania badanych „najmniejszych zwierząt wodnych”, w jaki sposób trzymać je w gabinecie i badać pod mikroskopem, oraz jak wyglądają i jak się poruszają.<br/><br/> | ||
Odkrytym organizmom nadawał wymyślone przez siebie nazwy w języku niemieckim. Precyzyjne obserwacje i dokładne rysunki przyniosły mu duże uznanie. Nie cytował literatury naukowej ani nie wysuwał naukowych wniosków, widząc w pierwotniakach przejaw najmniejszej formy życia ustanowionego przez Boga. <br/><br/> | Odkrytym organizmom nadawał wymyślone przez siebie nazwy w języku niemieckim. Precyzyjne obserwacje i dokładne rysunki przyniosły mu duże uznanie. Nie cytował literatury naukowej ani nie wysuwał naukowych wniosków, widząc w pierwotniakach przejaw najmniejszej formy życia ustanowionego przez Boga. <br/><br/> | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 314.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 314.<br/> | ||
| + | Lengnich Carl Benjamin, ''Das geistliche Ministerium und die Kirchenverfassung in Danzig. Zu Anfange des Jahrs 1779 waren folgende Herren Pastores, Diaconi und Prediger im Ministerio'', Frankfurt–Liepzig 1779, s. 53. <br/> | ||
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834. | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:51, 30 lis 2024
JOHANN CONRAD EICHHORN (6 II 1718 Gdańsk – 17 IX 1790 Gdańsk), pastor kościoła św. Katarzyny, przyrodnik. 1 IX 1729 zapisany do czwartej (drugiej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w latach 1741–1746 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie. W Gdańsku 10 VI 1743 zweryfikowany przez Ministerium Duchowne. Od 1752 pastor w Ostrowitem (Osterwick) na Żuławach. Od 1754 diakon, od 1761 do śmierci pastor kościoła św. Katarzyny.
Pracował w Gimnazjum Akademickim. Prowadził badania z zakresu zoologii, zapoczątkował obserwację z pomocą mikroskopu życia pierwotniaków, zwłaszcza morskich (nazywał je najmniejszymi zwierzątkami wodnymi, których gołym okiem zobaczyć nie można), żyjących w wodach Zatoki Gdańskiej, zwłaszcza w okolicach stoczni gdańskich, także w fosach i w kanale Raduni. Członek Towarzystwa Przyrodniczego. Autor Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere (Przyczynki do historii naturalnej najmniejszych zwierząt wodnych, Danzig 1776, drugie wydanie Berlin 1781), z własnoręcznie wykonanymi rysunkami do tablic poglądowych (miedziorytów) i uzupełnienia–polemiki Zugabe zu meinen Beyträgen zur Natur-Geschichte der kleinsten Wasser-Thiere die mit keinem blossen Auge können gesehen werden, mit zwey neuentdeckten Wasser-Thieren nebst einer Vertheidigung gegen Herrn Johann Caspar Fueßly (Dodatek do mojego wkładu w historię naturalną najmniejszych zwierząt wodnych, których nie można zobaczyć gołym okiem, z dwoma nowo odkrytymi zwierzętami wodnymi wraz z obroną przed panem Johannem Casparem Fueßly, Danzig 1783). Pierwszą z prac podzielił na trzy części: wskazującą na miejsca występowania badanych „najmniejszych zwierząt wodnych”, w jaki sposób trzymać je w gabinecie i badać pod mikroskopem, oraz jak wyglądają i jak się poruszają.
Odkrytym organizmom nadawał wymyślone przez siebie nazwy w języku niemieckim. Precyzyjne obserwacje i dokładne rysunki przyniosły mu duże uznanie. Nie cytował literatury naukowej ani nie wysuwał naukowych wniosków, widząc w pierwotniakach przejaw najmniejszej formy życia ustanowionego przez Boga.
Żonaty był z Anną Luise z domu Meyer, ojciec trzech córek, w tym Johanny Caroliny, żony pastora Johanna Jacoba Plagi.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 314.
Lengnich Carl Benjamin, Das geistliche Ministerium und die Kirchenverfassung in Danzig. Zu Anfange des Jahrs 1779 waren folgende Herren Pastores, Diaconi und Prediger im Ministerio, Frankfurt–Liepzig 1779, s. 53.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834.
