PIEPER CORNELIA, konsul generalna Niemiec
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
(korekta EJ) |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | [[ | + | [[File: Cornelia_Pieper_2015.jpg |thumb| Cornelia Pieper, 2015]] |
+ | [[File: Cornelia_Pieper,_2020.jpg |thumb| Forum Obywatelskie w 40. rocznicę Porozumień Sierpniowych: Lech Wałęsa, wiceprzewodnicząca Parlamentu Europejskiego Nicola Beer, konsul generalna Niemiec w Gdańsku Cornelia Pieper, Europejskie Centrum Solidarności, 2020]] | ||
+ | |||
+ | '''CORNELIA PIEPER''' (ur. 4 II 1959 Halle/Saale), konsul generalna Niemiec w Gdańsku. Córka Rolfa Richtera i Marii. Po uzyskaniu matury w Halle, do 1982 studentka lingwistyki teoretycznej i stosowanej na uniwersytetach w Lipsku i Warszawie, uzyskała dyplom tłumaczki języka polskiego i rosyjskiego. Do 1985 tłumaczka w turystyce i kulturze, następnie zatrudniona w dziale informatyki fabryki telewizorów w Halle. <br/><br/> | ||
+ | W latach 1987–1990 zatrudniona była w dziale kulturalno-oświatowym okręgowej Liberalno-Demokratycznej Partia Niemiec (Liberal-Demokratische Partei Deutschlands, LDPD). W 1995–1996 prezeska Humanistycznego Związku Niemiec (HVD, Humanistischer Verband Deutschlands) w Berlinie. Od 1996 niezależny tłumacz. W 1990 wraz z innymi członkami LDPD przeszła do Wolnej Partii Demokratycznej (Freie Demokratische Partei, FDP) i została członkiem zarządu regionalnego w Saksonii-Anhalt. W 1993 znalazła się w zarządzie federalnym FDP. Od 1995 była szefową regionu oraz wiceprzewodniczącą zarządu powiatowego w Halle. W latach 1997–2001 i od 2005 wiceprzewodnicząca, a w okresie 2001–2005 sekretarz generalna FDP. Wiceprzewodnicząca Grupy Liberalnych Kobiet. <br/><br/> | ||
+ | Była posłanką do Landtagu w Halle (w latach 1990–1994 i w 2002), była jego wiceprzewodniczącą (1990–1994) i liderką frakcji FDP (2002). W latach 1998–2013 posłanka do Bundestagu z ramienia frakcji FDP, wiceprzewodnicząca Komisji Oświaty, Badań i Szacowania Konsekwencji Rozwoju Technologii, rzeczniczka frakcji FDP ds. polityki badań naukowych. W latach 2009–2013 sekretarz stanu w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i koordynatorka rządu federalnego ds. międzyspołecznych relacji polsko-niemieckich. W latach 2009–2013 wiceminister spraw zagranicznych w rządzie CDU–FDP ds. kontaktów kulturalnych z zagranicą. Odpowiadała również za koordynację współpracy z Polską. Od sierpnia 2014 konsul generalna Republiki Federalnej Niemiec w Gdańsku. <br/><br/> | ||
+ | Członkini Rady Nadzorczej towarzystwa ubezpieczeniowego Nürnberger Krankenversicherung. Członkini–założycielka i przewodnicząca związanej z FDP Fundacji Erharda Hübenera w Saksonii-Anhalt, członkini jej zarządu. Aktywna w różnych gremiach Fundacji Oskara Patzelta i ambasadorka uznawanej za najbardziej prestiżową niemieckiej nagrody gospodarczej Wielkiej Nagrody dla Średnich Przedsiębiorstw (Großer Preis des Mittelstandes). Członkini jury przyznającego lokalizację przyszłego Centrum Jedności Niemiec i Transformacji Europejskiej.<br/><br/> | ||
+ | Wyróżniona tytułem doktora h.c. Uniwersytetu Dokkyo w Japonii (2010) i profesora h.c. Uniwersytetu im. Jana Kochanowskiego w Kielcach (2011), tytułem „Zasłużony dla Dialogu Polsko-Niemieckiego” (2018). Żona Lutza Piepera (1958 – 30 IV 2013), matka Maximiliana (ur. 1985). {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
+ | |||
+ | '''Bibliografia''': <br/> | ||
+ | Helmut Müller-Enbergs, ''Pieper Cornelia'', w: ''Wer war wer in der DDR?'' 5. Ausgabe. Bd. 2. Berlin 2010. <br/> | ||
+ | https://webarchiv.bundestag.de/cgi/show.php?fileToLoad=3041&id=1223. <br/> | ||
+ | https://www.gdynia.pl/dla-mediow/komunikaty-dla-mediow,4100/konsul-generalna-niemiec-cornelia-pieper-z-wizyta-u-aleksandry-kosiorek,582182. <br/> | ||
+ | https://fwpn.org.pl/fundacja/rada/cornelia-pieper-kv4SGC. |
Aktualna wersja na dzień 18:34, 4 sie 2024
CORNELIA PIEPER (ur. 4 II 1959 Halle/Saale), konsul generalna Niemiec w Gdańsku. Córka Rolfa Richtera i Marii. Po uzyskaniu matury w Halle, do 1982 studentka lingwistyki teoretycznej i stosowanej na uniwersytetach w Lipsku i Warszawie, uzyskała dyplom tłumaczki języka polskiego i rosyjskiego. Do 1985 tłumaczka w turystyce i kulturze, następnie zatrudniona w dziale informatyki fabryki telewizorów w Halle.
W latach 1987–1990 zatrudniona była w dziale kulturalno-oświatowym okręgowej Liberalno-Demokratycznej Partia Niemiec (Liberal-Demokratische Partei Deutschlands, LDPD). W 1995–1996 prezeska Humanistycznego Związku Niemiec (HVD, Humanistischer Verband Deutschlands) w Berlinie. Od 1996 niezależny tłumacz. W 1990 wraz z innymi członkami LDPD przeszła do Wolnej Partii Demokratycznej (Freie Demokratische Partei, FDP) i została członkiem zarządu regionalnego w Saksonii-Anhalt. W 1993 znalazła się w zarządzie federalnym FDP. Od 1995 była szefową regionu oraz wiceprzewodniczącą zarządu powiatowego w Halle. W latach 1997–2001 i od 2005 wiceprzewodnicząca, a w okresie 2001–2005 sekretarz generalna FDP. Wiceprzewodnicząca Grupy Liberalnych Kobiet.
Była posłanką do Landtagu w Halle (w latach 1990–1994 i w 2002), była jego wiceprzewodniczącą (1990–1994) i liderką frakcji FDP (2002). W latach 1998–2013 posłanka do Bundestagu z ramienia frakcji FDP, wiceprzewodnicząca Komisji Oświaty, Badań i Szacowania Konsekwencji Rozwoju Technologii, rzeczniczka frakcji FDP ds. polityki badań naukowych. W latach 2009–2013 sekretarz stanu w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i koordynatorka rządu federalnego ds. międzyspołecznych relacji polsko-niemieckich. W latach 2009–2013 wiceminister spraw zagranicznych w rządzie CDU–FDP ds. kontaktów kulturalnych z zagranicą. Odpowiadała również za koordynację współpracy z Polską. Od sierpnia 2014 konsul generalna Republiki Federalnej Niemiec w Gdańsku.
Członkini Rady Nadzorczej towarzystwa ubezpieczeniowego Nürnberger Krankenversicherung. Członkini–założycielka i przewodnicząca związanej z FDP Fundacji Erharda Hübenera w Saksonii-Anhalt, członkini jej zarządu. Aktywna w różnych gremiach Fundacji Oskara Patzelta i ambasadorka uznawanej za najbardziej prestiżową niemieckiej nagrody gospodarczej Wielkiej Nagrody dla Średnich Przedsiębiorstw (Großer Preis des Mittelstandes). Członkini jury przyznającego lokalizację przyszłego Centrum Jedności Niemiec i Transformacji Europejskiej.
Wyróżniona tytułem doktora h.c. Uniwersytetu Dokkyo w Japonii (2010) i profesora h.c. Uniwersytetu im. Jana Kochanowskiego w Kielcach (2011), tytułem „Zasłużony dla Dialogu Polsko-Niemieckiego” (2018). Żona Lutza Piepera (1958 – 30 IV 2013), matka Maximiliana (ur. 1985).
Bibliografia:
Helmut Müller-Enbergs, Pieper Cornelia, w: Wer war wer in der DDR? 5. Ausgabe. Bd. 2. Berlin 2010.
https://webarchiv.bundestag.de/cgi/show.php?fileToLoad=3041&id=1223.
https://www.gdynia.pl/dla-mediow/komunikaty-dla-mediow,4100/konsul-generalna-niemiec-cornelia-pieper-z-wizyta-u-aleksandry-kosiorek,582182.
https://fwpn.org.pl/fundacja/rada/cornelia-pieper-kv4SGC.