MANNHARDT JOHANN WILHELM EMANUEL, bibliotekarz
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT''' (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn [[MANNHARDT JACOB, kaznodzieja menonicki | Jacoba Mannhardta]]. W 1851 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował (dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoj]]u) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.<br/><br/> | '''JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT''' (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn [[MANNHARDT JACOB, kaznodzieja menonicki | Jacoba Mannhardta]]. W 1851 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował (dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoj]]u) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.<br/><br/> | ||
| − | Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to ''Wald- und Feldkulte'' (cz. I–II, 1875–1877). Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1873 przeszedł na emeryturę. Kawaler, mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą była pisarka [[PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE, pisarka | Elise Püttner]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to ''Wald- und Feldkulte'' (cz. I–II, 1875–1877). Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1873 przeszedł na emeryturę. Kawaler, mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą była pisarka [[PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE, pisarka | Elise Püttner]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609/137, nr 3683/80 (akt zgonu).<br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609/137, nr 3683/80 (akt zgonu).<br/> | ||
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 417/418. | Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 417/418. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:23, 21 lip 2024
JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn Jacoba Mannhardta. W 1851 ukończył Gimnazjum Miejskie. Studiował (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.
Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w Bibliotece Miejskiej. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to Wald- und Feldkulte (cz. I–II, 1875–1877). Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1873 przeszedł na emeryturę. Kawaler, mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą była pisarka Elise Püttner.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609/137, nr 3683/80 (akt zgonu).
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 417/418.
