FERBER CONSTANTIN FRIEDRICH, rajca
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''CONSTANTIN FRIEDRICH FERBER''' (24 III 1655 Gdańsk – 19 VII 1713 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | rajca]]. Syn burmistrza [[FERBER CONSTANTIN (III), burmistrz Gdańska | Constantina Ferbera]] (III) z jego pierwszego małżeństwa z Florentiną z domu Pahl. Od grudnia 1669 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował w 1678 w Groningen, odbył podróż edukacyjną po Niemczech, Francji i Włoszech. <br/><br/> | '''CONSTANTIN FRIEDRICH FERBER''' (24 III 1655 Gdańsk – 19 VII 1713 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | rajca]]. Syn burmistrza [[FERBER CONSTANTIN (III), burmistrz Gdańska | Constantina Ferbera]] (III) z jego pierwszego małżeństwa z Florentiną z domu Pahl. Od grudnia 1669 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował w 1678 w Groningen, odbył podróż edukacyjną po Niemczech, Francji i Włoszech. <br/><br/> | ||
| − | Od 24 XI 1689 posiadał potwierdzone kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1690 był reprezentantem [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] jako przedstawiciel [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od 1691 ławnikiem, 1699 conseniorem, od 1700 seniorem (najstarszym ławnikiem), od 1704 rajcą, w 1706 [[SĘDZIA | sędzią]]. Był dzierżawcą folwarku w Goszynie pod Pruszczem Gdańskim (wchodzącego w skład wiejskich posiadłości należących do miasta Gdańska). <br/><br/> | + | Od 24 XI 1689 posiadał potwierdzone kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1690 był reprezentantem [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] jako przedstawiciel [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od 1691 ławnikiem, 1699 conseniorem, od 1700 seniorem (najstarszym ławnikiem), od 1704 rajcą, w 1706 [[SĘDZIA | sędzią]]. Wraz z dowódcą wojsk gdańskich, późniejszym generałem majorem Johnem Sinclairem, w 1708 był fundatorem pierwszej w Gdańsku promenady spacerowej i ogrodu w miejscu obecnego [[BŁĘDNIK, ogród (przy Bramie Oliwskiej) | Błędnika przy Bramie Oliwskiej]]. W tym samym roku, w początkach wielkiej [[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemii dżumy]], mianowany został dla obszaru [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]] tzw. komisarzem zdrowia (dla [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] komisarzem został tamtejszy ławnik, Ludwig Schewecke (1652–1733)). Zadaniem ludzi im podległych była kontrola przyjezdnych, zwłaszcza sprawdzanie „świadectwa zdrowia”. Był dzierżawcą folwarku w Goszynie pod Pruszczem Gdańskim (wchodzącego w skład wiejskich posiadłości należących do miasta Gdańska). <br/><br/> |
21 (27?) XI 1689 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Dorotheą Elisabethą (1664 – 20 IV 1721), córką kupca Gabriela Schlieffa (1622–1688), która jako wdowa 13 V 1716 ponownie wyszła za mąż za radcę dworu Georga Friedricha von Löwensprunga. Potomstwa nie pozostawił. Pochowany został 3 VIII 1713 w kościele NMP, żegnany był kazaniem pastora [[FISCHER JOHANNES LAURENTIUS jr., drugi pastor kościoła NMP| Johannesa Laurentiusa Fischera]]. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | 21 (27?) XI 1689 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Dorotheą Elisabethą (1664 – 20 IV 1721), córką kupca Gabriela Schlieffa (1622–1688), która jako wdowa 13 V 1716 ponownie wyszła za mąż za radcę dworu Georga Friedricha von Löwensprunga. Potomstwa nie pozostawił. Pochowany został 3 VIII 1713 w kościele NMP, żegnany był kazaniem pastora [[FISCHER JOHANNES LAURENTIUS jr., drugi pastor kościoła NMP| Johannesa Laurentiusa Fischera]]. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 12:47, 5 sie 2024
CONSTANTIN FRIEDRICH FERBER (24 III 1655 Gdańsk – 19 VII 1713 Gdańsk), rajca. Syn burmistrza Constantina Ferbera (III) z jego pierwszego małżeństwa z Florentiną z domu Pahl. Od grudnia 1669 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, studiował w 1678 w Groningen, odbył podróż edukacyjną po Niemczech, Francji i Włoszech.
Od 24 XI 1689 posiadał potwierdzone kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1690 był reprezentantem Trzeciego Ordynku jako przedstawiciel Kwartału Wysokiego, od 1691 ławnikiem, 1699 conseniorem, od 1700 seniorem (najstarszym ławnikiem), od 1704 rajcą, w 1706 sędzią. Wraz z dowódcą wojsk gdańskich, późniejszym generałem majorem Johnem Sinclairem, w 1708 był fundatorem pierwszej w Gdańsku promenady spacerowej i ogrodu w miejscu obecnego Błędnika przy Bramie Oliwskiej. W tym samym roku, w początkach wielkiej epidemii dżumy, mianowany został dla obszaru Głównego Miasta Gdańska tzw. komisarzem zdrowia (dla Starego Miasta komisarzem został tamtejszy ławnik, Ludwig Schewecke (1652–1733)). Zadaniem ludzi im podległych była kontrola przyjezdnych, zwłaszcza sprawdzanie „świadectwa zdrowia”. Był dzierżawcą folwarku w Goszynie pod Pruszczem Gdańskim (wchodzącego w skład wiejskich posiadłości należących do miasta Gdańska).
21 (27?) XI 1689 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Dorotheą Elisabethą (1664 – 20 IV 1721), córką kupca Gabriela Schlieffa (1622–1688), która jako wdowa 13 V 1716 ponownie wyszła za mąż za radcę dworu Georga Friedricha von Löwensprunga. Potomstwa nie pozostawił. Pochowany został 3 VIII 1713 w kościele NMP, żegnany był kazaniem pastora Johannesa Laurentiusa Fischera.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 362.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 217.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 168, 451.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 95.
