WOLFF CONSTANTIN, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CONSTANTIN WOLFF''' (25 V 1661 Gdańsk – 3 VI 1706 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. | + | '''CONSTANTIN WOLFF''' (25 V 1661 Gdańsk – 3 VI 1706 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. Pochodził z rodziny notowanej w Gańsku od 2. połowy XVI wieku. Wnuk Jacoba (zm. 1647 Gdańsk), jedyny syn kupca Benjamina (chrzest 11 I 1632 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – pochowany 8 XI 1701 tamże w grobie nr 279, którego właścicielem był od 1662), od 2 III 1662 posiadającego potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), prowizora [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]], od 1680 kwatermistrza [[KWARTAŁY | Kwartału Kogi]] [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], z jego pierwszej, nieznanego imienia żoną. Przyrodni brat kolejnych pięciu, wszystkich – tak jak on – ochrzczonych w kościele NMP, synów ojca z drugiego małżeństwa z poślubioną tamże 13 I 1662 Marią (1643 – pochowana 31 I 1702 wraz z mężem), córką podsędka gdańskiego Starego Miasta Andreasa Schefflera (1616 – 1656 Gdańsk). <br/><br/> |
| − | + | W kwietniu 1673 z bratem Gottfriedem zapisany został do czwartej (obecnie: drugiej) klasy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], m.in. 28 V 1682 pod opieką [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] wygłaszał w nim mowę o językach. 22 IV 1686 zakończył studia na Wydziale Filozofii uniwersytetu w Wittenberdze tytułem magistra, od 1688 adiunkt tegoż Wydziału. Autor epicedium po śmierci Johanna Petera Titiusa, wydanego wraz z utworami i mowami innych profesorów i osobistości po jego śmierci w 1689 (''Quas Tibi debebat, vir praeclarissime, grates…''). Po podróży edukacyjnej od 1690 w Gdańsku. Od 1692 profesor greki i języka hebrajskiego w Gimnazjum Akademickim, na urzędzie witał go m.in. gratulacyjnym wierszem Georg Friedrich Döhring (''Colossus gratulatorius Constantino Wolffio)''. Autor rozpraw ''De peregrinatione philologorum in Orientem'' (1692) i ''De sanguine Christi'' (1699). 21 IX 1699 powołany na kaznodzieję kościoła Bożego Ciała, urząd objął 27 września. <br/><br/> | |
| − | Od | + | Od 1692 mąż Sary, ochrzczonej w kościele NMP córki Johanna (Hansa) von Bergen i Anny. Zawarcia związku gratulował mu specjalnym wierszem Georg Friedrich Doehring (''Colossus gratulatorius Constantino Wolffio''). Ojciec Sary (ur. 27 III 1696) i Benjamina, z małżeństwa z Anną Christiną ojca ochrzczonego 6 VIII 1730 w kościele Bożego Ciała Benjamina. <br/><br/> |
| − | Pochowany 11 VI 1706 w kościele NMP w grobie nr 117. {{author:JANSZ}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Pochowany 11 VI 1706 w kościele NMP w grobie nr 117. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 347.<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 226.<br/> | ||
Hirsch Theodor, ''Geschichte des academischen Gymnasiums in Danzig'', Danzig 1837, s. 64. <br/> | Hirsch Theodor, ''Geschichte des academischen Gymnasiums in Danzig'', Danzig 1837, s. 64. <br/> | ||
| − | Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer | + | Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…'', Danzig und Leipzig, s. 20, 78. <br/> |
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 70. <br/> | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 70. <br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 041; 5, 247. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 041; 5, 247. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 10:42, 7 kwi 2024
CONSTANTIN WOLFF (25 V 1661 Gdańsk – 3 VI 1706 Gdańsk), kaznodzieja kościoła Bożego Ciała. Pochodził z rodziny notowanej w Gańsku od 2. połowy XVI wieku. Wnuk Jacoba (zm. 1647 Gdańsk), jedyny syn kupca Benjamina (chrzest 11 I 1632 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) – pochowany 8 XI 1701 tamże w grobie nr 279, którego właścicielem był od 1662), od 2 III 1662 posiadającego potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), prowizora kościoła św. Ducha, od 1680 kwatermistrza Kwartału Kogi Trzeciego Ordynku, z jego pierwszej, nieznanego imienia żoną. Przyrodni brat kolejnych pięciu, wszystkich – tak jak on – ochrzczonych w kościele NMP, synów ojca z drugiego małżeństwa z poślubioną tamże 13 I 1662 Marią (1643 – pochowana 31 I 1702 wraz z mężem), córką podsędka gdańskiego Starego Miasta Andreasa Schefflera (1616 – 1656 Gdańsk).
W kwietniu 1673 z bratem Gottfriedem zapisany został do czwartej (obecnie: drugiej) klasy Gimnazjum Akademickiego, m.in. 28 V 1682 pod opieką Johanna Petera Titiusa wygłaszał w nim mowę o językach. 22 IV 1686 zakończył studia na Wydziale Filozofii uniwersytetu w Wittenberdze tytułem magistra, od 1688 adiunkt tegoż Wydziału. Autor epicedium po śmierci Johanna Petera Titiusa, wydanego wraz z utworami i mowami innych profesorów i osobistości po jego śmierci w 1689 (Quas Tibi debebat, vir praeclarissime, grates…). Po podróży edukacyjnej od 1690 w Gdańsku. Od 1692 profesor greki i języka hebrajskiego w Gimnazjum Akademickim, na urzędzie witał go m.in. gratulacyjnym wierszem Georg Friedrich Döhring (Colossus gratulatorius Constantino Wolffio). Autor rozpraw De peregrinatione philologorum in Orientem (1692) i De sanguine Christi (1699). 21 IX 1699 powołany na kaznodzieję kościoła Bożego Ciała, urząd objął 27 września.
Od 1692 mąż Sary, ochrzczonej w kościele NMP córki Johanna (Hansa) von Bergen i Anny. Zawarcia związku gratulował mu specjalnym wierszem Georg Friedrich Doehring (Colossus gratulatorius Constantino Wolffio). Ojciec Sary (ur. 27 III 1696) i Benjamina, z małżeństwa z Anną Christiną ojca ochrzczonego 6 VIII 1730 w kościele Bożego Ciała Benjamina.
Pochowany 11 VI 1706 w kościele NMP w grobie nr 117.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 347.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 226.
Hirsch Theodor, Geschichte des academischen Gymnasiums in Danzig, Danzig 1837, s. 64.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, s. 20, 78.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 70.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 041; 5, 247.
