WEIDMANN JOHANN CARL, kaznodzieja
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Exlibris_Johanna_Carla_Weidmann.jpg |thumb| Exlibris Johanna Carla Weidmanna]] | ||
[[File: 1_J.C._Weidmann.jpg |thumb| Karta tytułowa publikacji o duszy zwierząt, 1744]] | [[File: 1_J.C._Weidmann.jpg |thumb| Karta tytułowa publikacji o duszy zwierząt, 1744]] | ||
[[File: 2_J.C._Weidmann.jpg |thumb| Ostatni rozdział pracy o duszy zwierząt, podsumowanie Johanna Carla Weidmanna]] | [[File: 2_J.C._Weidmann.jpg |thumb| Ostatni rozdział pracy o duszy zwierząt, podsumowanie Johanna Carla Weidmanna]] | ||
| − | '''JOHANN CARL WEIDMANN''' (Weydmann, Weidemann) (6 X 1719 Gdańsk – 18 V 1790), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| | + | '''JOHANN CARL WEIDMANN''' (Weydmann, Weidemann) (6 X 1719 Gdańsk – 18 V 1790), kaznodzieja kościołów [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| Bożego Ciała]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | św. Jakuba]], diakon w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. |
| − | Od 1745 w Wittenberdze. Od 1748 rektor szkoły w Tczewie, zrezygnował w 1752. Zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] 6 X 1749. Od 1752 kaznodzieja w Pröbbernau (Przebrno, obecnie część Krynicy Morskiej), od 1754 w Letzkau (Leczkowy), od 1756 kaznodzieja w kościele Bożego Ciała w Gdańsku, | + | 27 VI 1730 zapisany został do początkowej (piatej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiegom]]. Od 1743 student w Lipsku, gdzie był autorem podsumowania publikacji (być może zapisu dysputy) studentów na temat duszy zwierząt (''Das Wunderbare in den Seelen der Thiere in einer Gesellschaft guter Freunde abgehadelt'' (''Wspaniałości w duszach zwierząt omawiane w towarzystwie dobrych przyjaciół''), Leipzig 1744), z inicjatywy i ze wstępem tamtejszego profesora greki i łaciny, fizyka i filozofa Johanna Heinricha Winklera (1703–1770).<br/><br/> |
| − | Od 1747 żonaty z Friederike (pochowana 11 X 1784 w wieku 53 lat wraz z mężem). Pochowany 27 V 1790 w kościele św. Trójcy w grobie nr 54. {{author:JANSZ}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Od 1745 w Wittenberdze. Od 1748 rektor szkoły w Tczewie, zrezygnował w 1752. Zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] 6 X 1749. Od 1752 kaznodzieja w Pröbbernau (Przebrno, obecnie część Krynicy Morskiej), od 1754 w Letzkau (Leczkowy), od 1756 kaznodzieja w kościele Bożego Ciała w Gdańsku. Za jego czasów kościół ten wzbogacił się w 1758 o zamontowany na wieży dzwon z brazu (110 kg, wysokość 0,52/0,38 m średnica 0,58 m) (zarekwirowany w 1943 do przetopienia w Hamburgu, po wojnie w kościele św. Michała w Lubece, zwrócony w 2024; zob. [[DZWONY | dzwony]]). Od 1759 kaznodzieja w kościele św. Jakuba, od 1768 diakon w kościele św. Trójcy, w 1779 drugi diakon. W 1789 przeniesiony na emeryturę w wysokości 1200 talarów w związku z przebytym w 1786 udarem.<br/><br/> |
| + | Od 1747 żonaty z Friederike (pochowana 11 X 1784 w wieku 53 lat wraz z mężem). Pochowany 27 V 1790 w kościele św. Trójcy w grobie nr 54. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| − | Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer | + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 315.<br/> |
| + | Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…'', Danzig und Leipzig, s. 12, 19, 21, 48, 60, 94.<br/> | ||
| + | Reychman Kazimierz, ''Ex-librysy gdańskie'', Warszawa 1929, s. 92–93.<br/> | ||
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 60, 68, 70, 93.<br/> | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 60, 68, 70, 93.<br/> | ||
| + | Schmidt Paul, ''Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart'', Danzig 1901, s. 88.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 147. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 147. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 14:27, 13 lis 2024
JOHANN CARL WEIDMANN (Weydmann, Weidemann) (6 X 1719 Gdańsk – 18 V 1790), kaznodzieja kościołów Bożego Ciała i św. Jakuba, diakon w kościele św. Trójcy.
27 VI 1730 zapisany został do początkowej (piatej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiegom. Od 1743 student w Lipsku, gdzie był autorem podsumowania publikacji (być może zapisu dysputy) studentów na temat duszy zwierząt (Das Wunderbare in den Seelen der Thiere in einer Gesellschaft guter Freunde abgehadelt (Wspaniałości w duszach zwierząt omawiane w towarzystwie dobrych przyjaciół), Leipzig 1744), z inicjatywy i ze wstępem tamtejszego profesora greki i łaciny, fizyka i filozofa Johanna Heinricha Winklera (1703–1770).
Od 1745 w Wittenberdze. Od 1748 rektor szkoły w Tczewie, zrezygnował w 1752. Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne 6 X 1749. Od 1752 kaznodzieja w Pröbbernau (Przebrno, obecnie część Krynicy Morskiej), od 1754 w Letzkau (Leczkowy), od 1756 kaznodzieja w kościele Bożego Ciała w Gdańsku. Za jego czasów kościół ten wzbogacił się w 1758 o zamontowany na wieży dzwon z brazu (110 kg, wysokość 0,52/0,38 m średnica 0,58 m) (zarekwirowany w 1943 do przetopienia w Hamburgu, po wojnie w kościele św. Michała w Lubece, zwrócony w 2024; zob. dzwony). Od 1759 kaznodzieja w kościele św. Jakuba, od 1768 diakon w kościele św. Trójcy, w 1779 drugi diakon. W 1789 przeniesiony na emeryturę w wysokości 1200 talarów w związku z przebytym w 1786 udarem.
Od 1747 żonaty z Friederike (pochowana 11 X 1784 w wieku 53 lat wraz z mężem). Pochowany 27 V 1790 w kościele św. Trójcy w grobie nr 54.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 315.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, s. 12, 19, 21, 48, 60, 94.
Reychman Kazimierz, Ex-librysy gdańskie, Warszawa 1929, s. 92–93.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 60, 68, 70, 93.
Schmidt Paul, Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart, Danzig 1901, s. 88.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 147.
