OERTELL JOHANN WILHELM, kupiec, malarz–amator
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kwiaciarka,_rys._Oertell,_1837.jpg|thumb|''Gdańska kwiaciarka'', rys. Johann Wilhelm Oertell, 1837]] | [[File:Kwiaciarka,_rys._Oertell,_1837.jpg|thumb|''Gdańska kwiaciarka'', rys. Johann Wilhelm Oertell, 1837]] | ||
[[File:Żydowski_sprzedawca_ubrań_i_butów,_rys._Oertell,_1837.jpg|thumb|Żydowski sprzedawca ubrań <br/> i butów, rys. Johann Wilhelm Oertell, 1837]] | [[File:Żydowski_sprzedawca_ubrań_i_butów,_rys._Oertell,_1837.jpg|thumb|Żydowski sprzedawca ubrań <br/> i butów, rys. Johann Wilhelm Oertell, 1837]] | ||
| + | [[File: Gdański_woźny_giełdowy,_1839.jpg |thumb| Gdański woźny giełdowy w służbowym uniformie, akwarela, gwasz, Johann Wilhelm Oertell, 1839]] | ||
| + | |||
[[File: J._W._Oertell.jpg |thumb| Kamieniczki przy Wieży Więziennej należące do rodziny Johanna Wilhelma Oertella, stan z końca XIX wieku]] | [[File: J._W._Oertell.jpg |thumb| Kamieniczki przy Wieży Więziennej należące do rodziny Johanna Wilhelma Oertella, stan z końca XIX wieku]] | ||
| − | '''JOHANN WILHELM OERTELL''' (1788 – 3 III 1847 Gdańsk), kupiec, malarz–amator. Syn szewca i kupca Johanna Christiana, przybyłego z miasta Glaucha (obecnie dzielnica Halle nad Soławą (Saale)) | + | '''JOHANN WILHELM OERTELL''' (1788 – 3 III 1847 Gdańsk), kupiec, malarz–amator. Syn szewca i kupca Johanna Christiana Oertella, przybyłego do Gdańska z Johannem Gottfriedem Oertellem, również szewcem, z miasta Glaucha (obecnie dzielnica Halle nad Soławą (Saale)). Obaj nabyli [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], płacąc po 100 florenów każdy: Johann Gottfried 1 II 1764, Johann Christian |
| + | 1 XI 1775.<br/><br/> | ||
| + | Ze starszym bratem Johannem Beniaminem, szewcem, również posiadał gdańskie obywatelstwo, brat od 4 X 1808, on od 7 VIII 1813. Od 1817 wspólnik w firmie teścia Daniela Liedtkego (1754–1827). Po jego śmierci prowadził ją samodzielnie. Sklep firmy, oferujący materiały papiernicze i towary kolonialne, mieścił się przy Kohlenmarkt 24-25 (Targ Węglowy), w należacych do niego kamieniczkach, dostawionych od strony północnej do [[WIEŻA WIĘZIENNA | Wieży Więziennej]]. Autor akwareli z 1837 ''Gdańska kwiaciarka'' oraz ''Żydowski sprzedawca ubrań i butów''. <br/><br/> | ||
W 1816 był żonaty z Caroliną Antoniną Liedtke. 1 I 1850 prowadzenie firmy przejął od wdowy Richard Hugo Alexander Oertell (1825 – przed 1874), i prowadził ją do 1858, kiedy sprzedał kamieniczki przy Wieży Więziennej kupcowi Heinrichowi Juliusowi Grubeckowi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1816 był żonaty z Caroliną Antoniną Liedtke. 1 I 1850 prowadzenie firmy przejął od wdowy Richard Hugo Alexander Oertell (1825 – przed 1874), i prowadził ją do 1858, kiedy sprzedał kamieniczki przy Wieży Więziennej kupcowi Heinrichowi Juliusowi Grubeckowi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:51, 15 sty 2024
i butów, rys. Johann Wilhelm Oertell, 1837
JOHANN WILHELM OERTELL (1788 – 3 III 1847 Gdańsk), kupiec, malarz–amator. Syn szewca i kupca Johanna Christiana Oertella, przybyłego do Gdańska z Johannem Gottfriedem Oertellem, również szewcem, z miasta Glaucha (obecnie dzielnica Halle nad Soławą (Saale)). Obaj nabyli obywatelstwo Gdańska, płacąc po 100 florenów każdy: Johann Gottfried 1 II 1764, Johann Christian
1 XI 1775.
Ze starszym bratem Johannem Beniaminem, szewcem, również posiadał gdańskie obywatelstwo, brat od 4 X 1808, on od 7 VIII 1813. Od 1817 wspólnik w firmie teścia Daniela Liedtkego (1754–1827). Po jego śmierci prowadził ją samodzielnie. Sklep firmy, oferujący materiały papiernicze i towary kolonialne, mieścił się przy Kohlenmarkt 24-25 (Targ Węglowy), w należacych do niego kamieniczkach, dostawionych od strony północnej do Wieży Więziennej. Autor akwareli z 1837 Gdańska kwiaciarka oraz Żydowski sprzedawca ubrań i butów.
W 1816 był żonaty z Caroliną Antoniną Liedtke. 1 I 1850 prowadzenie firmy przejął od wdowy Richard Hugo Alexander Oertell (1825 – przed 1874), i prowadził ją do 1858, kiedy sprzedał kamieniczki przy Wieży Więziennej kupcowi Heinrichowi Juliusowi Grubeckowi.
