WULSTEN GOTTLIEB EPHRAIM, jubiler
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: G._R._Wulsten.jpg |thumb| Gottlieb Ephraim Wulsten, łyżka półmiskowa, 1862]] | [[File: G._R._Wulsten.jpg |thumb| Gottlieb Ephraim Wulsten, łyżka półmiskowa, 1862]] | ||
| − | '''GOTTLIEB EPHRAIM WULSTEN''' (28 V 1791 Gdańsk – 9 I 1875 Gdańsk), jubiler. W 1802 zapisany na naukę zawodu u [[LEHNHARD AUGUST NATHANAEL, jubiler | Augusta Nathanaela Lehnharda]]. Po uzyskaniu dyplom | + | '''GOTTLIEB EPHRAIM WULSTEN''' (28 V 1791 Gdańsk – 9 I 1875 Gdańsk), jubiler. W 1802 zapisany na naukę zawodu u [[LEHNHARD AUGUST NATHANAEL, jubiler | Augusta Nathanaela Lehnharda]]. Po uzyskaniu dyplom mistrzowskiego, zakład złotniczy prowadził we własnym domu przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5). W 1854 nabył od Heinricha Grunda kamienicę przy Groβe Wollwebergasse 16 (ul. Tkacka), której parterowe pomieszczenia wydzierżawił jubilerowi Jacobowi Alexanderowi Borowskiemu (1826–1869), sprzedał ją jednak w 1866 sąsiadowi z Goldschmiedegasse, [[SOHR CARL FRIEDRICH, jubiler | Carlowi Friedrichowi Sohrowi]]. W latach 1834–1835 i 1837–1839 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]), w 1870 rentier. Sygnował swoje wyroby znakiem „Wulsten”. W 1908 jego prace kościelne, głównie w srebrze, znajdowały się w skarbcu gdańskiego [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] oraz w zbiorach prywatnych. Łyżki stołowe z jego warsztatu posiada [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]].<br/><br/> |
| − | Żonaty z Amalią Henriettą (ur. 4 IV 1803 Gdańsk), córką swojego mistrza Augusta Nathanaela Lehnharda. Syn Adalbert Wilhelm Wulsten (ur. 11 VII 1845 Gdańsk) po zakończeniu nauki w zakładzie ojca kształcił się w zawodzie jubilerskim w Anglii i Wiedniu. W 1867 pomagał ojcu w prowadzeniu firmy, w 1872 był właścicielem sklepu z wyrobami tytoniowymi przy Groβe Wollwebergasse (ul. Tkacka), a po 1872 nie był notowany w księgach adresowych Gdańska. | + | Żonaty z Amalią Henriettą (ur. 4 IV 1803 Gdańsk), córką swojego mistrza Augusta Nathanaela Lehnharda. Syn Adalbert Wilhelm Wulsten (ur. 11 VII 1845 Gdańsk) po zakończeniu nauki w zakładzie ojca kształcił się w zawodzie jubilerskim w Anglii i Wiedniu. W 1867 pomagał ojcu w prowadzeniu firmy, w 1872 był właścicielem sklepu z wyrobami tytoniowymi przy Groβe Wollwebergasse (ul. Tkacka), a po 1872 nie był notowany w księgach adresowych Gdańska. Właścicielem kamienicy przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5) od 1874 był jubiler [[ROSENSTEIN HIRSCH GUSTAV MENDEL, jubiler | Hirsch Gustav Mendel Rosenstein]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 9 I 1875 (nekrolog).<br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 88. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:16, 29 cze 2024
GOTTLIEB EPHRAIM WULSTEN (28 V 1791 Gdańsk – 9 I 1875 Gdańsk), jubiler. W 1802 zapisany na naukę zawodu u Augusta Nathanaela Lehnharda. Po uzyskaniu dyplom mistrzowskiego, zakład złotniczy prowadził we własnym domu przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5). W 1854 nabył od Heinricha Grunda kamienicę przy Groβe Wollwebergasse 16 (ul. Tkacka), której parterowe pomieszczenia wydzierżawił jubilerowi Jacobowi Alexanderowi Borowskiemu (1826–1869), sprzedał ją jednak w 1866 sąsiadowi z Goldschmiedegasse, Carlowi Friedrichowi Sohrowi. W latach 1834–1835 i 1837–1839 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. złotnictwo), w 1870 rentier. Sygnował swoje wyroby znakiem „Wulsten”. W 1908 jego prace kościelne, głównie w srebrze, znajdowały się w skarbcu gdańskiego kościoła św. Trójcy oraz w zbiorach prywatnych. Łyżki stołowe z jego warsztatu posiada Muzeum Gdańska.
Żonaty z Amalią Henriettą (ur. 4 IV 1803 Gdańsk), córką swojego mistrza Augusta Nathanaela Lehnharda. Syn Adalbert Wilhelm Wulsten (ur. 11 VII 1845 Gdańsk) po zakończeniu nauki w zakładzie ojca kształcił się w zawodzie jubilerskim w Anglii i Wiedniu. W 1867 pomagał ojcu w prowadzeniu firmy, w 1872 był właścicielem sklepu z wyrobami tytoniowymi przy Groβe Wollwebergasse (ul. Tkacka), a po 1872 nie był notowany w księgach adresowych Gdańska. Właścicielem kamienicy przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5) od 1874 był jubiler Hirsch Gustav Mendel Rosenstein.
Bibliografia:
„Danziger Zeitung”, 9 I 1875 (nekrolog).
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 88.
