RICKERT HEINRICH I, polityk, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
'''HEINRICH RICKERT I''' (27 XII 1833 Puck – 3 XI 1902 Berlin), dziennikarz, polityk, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]], [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]], były patron gdańskiej ulicy. Ukończył szkołę elementarną w Pucku i gimnazjum w Toruniu, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, pracował jako nauczyciel. W Gdańsku 1 VI 1858 został pierwszym redaktorem [[DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik | „Danziger Zeitung”]]. Założyciel i wieloletni szef gdańskiego oddziału ogólnopruskiej partii narodowo-liberalnej (Nationalliberale Partei). Od 1859 zasiadał w Radzie Miejskiej. W 1874 był nieetatowym radcą w Zarządzie Miasta.<br/><br/> | '''HEINRICH RICKERT I''' (27 XII 1833 Puck – 3 XI 1902 Berlin), dziennikarz, polityk, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]], [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]], były patron gdańskiej ulicy. Ukończył szkołę elementarną w Pucku i gimnazjum w Toruniu, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, pracował jako nauczyciel. W Gdańsku 1 VI 1858 został pierwszym redaktorem [[DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik | „Danziger Zeitung”]]. Założyciel i wieloletni szef gdańskiego oddziału ogólnopruskiej partii narodowo-liberalnej (Nationalliberale Partei). Od 1859 zasiadał w Radzie Miejskiej. W 1874 był nieetatowym radcą w Zarządzie Miasta.<br/><br/> | ||
− | 9 XI 1870 został gdańskim posłem z ramienia tej partii do pruskiego Landtagu prowincji w Królewcu. W latach 1876–1878 pełnił obowiązki dyrektora tego sejmu. Od 1874 do śmierci gdański poseł do niemieckiego parlamentu (Reichstagu), gdzie po 1890 został jednym z przywódców jego frakcji narodowo-liberalnej. Reprezentując interesy Gdańska, zdziałał wiele dla jego rozwoju gospodarczego poprzez przyznawane miastu z jego inicjatywy dotacje z budżetu centralnego.<br/><br/> | + | 9 XI 1870 został gdańskim posłem z ramienia tej partii do pruskiego Landtagu prowincji w Królewcu. W latach 1876–1878 pełnił obowiązki dyrektora tego sejmu. Od 1874 do śmierci gdański poseł do niemieckiego parlamentu (Reichstagu), gdzie po 1890 został jednym z przywódców jego frakcji narodowo-liberalnej. Reprezentując interesy Gdańska, zdziałał wiele dla jego rozwoju gospodarczego poprzez przyznawane miastu z jego inicjatywy dotacje z budżetu centralnego. W artykule publikowanym w [[DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik | „Danziger Zeitung”]] w 1887 apelował o utworzenie w Gdańsku wyższej uczelni, przyczynił się do powołania (w 1898) [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. <br/><br/> |
− | 9 XI 1895 w uznaniu zasług, w 25-lecie pracy parlamentarnej, Rada Miejska Gdańska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Zasiadał w Zarządzie [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. W 1867 mieszkał przy Jopengasse 60 (ul. Piwna), w 1874 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), był właścicielem dworku w Karlikowie (Sopot). <br/><br/> | + | 9 XI 1895 w uznaniu zasług, w 25-lecie pracy parlamentarnej, Rada Miejska Gdańska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Zasiadał w Zarządzie [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. W 1867 mieszkał przy Jopengasse 60 (ul. Piwna), w 1874 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), od 1895 był właścicielem dworku w Karlikowie (Sopot, ul. 3 Maja 45). <br/><br/> |
− | Był żonaty z Anettą (1849 Gdańsk – 19 VIII 1889 Sopot), córką [[STODDART JOHANN SPROTT, kupiec, radny | Johanna Sprotta Stoddarta]]. Miał dwóch synów: [[RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii | Heinricha]] i Franza (30 XII 1872 Sopot – 24 VII 1939 Sopot). Ten ostatni, doktor nauk politycznych i właściciel drukarni, | + | Był żonaty z Anettą (1849 Gdańsk – 19 VIII 1889 Sopot), córką [[STODDART JOHANN SPROTT, kupiec, radny | Johanna Sprotta Stoddarta]]. Miał dwóch synów: [[RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii | Heinricha]] i Franza (30 XII 1872 Sopot – 24 VII 1939 Sopot). Ten ostatni, doktor nauk politycznych i właściciel drukarni, mieszkał przy Karrenwall 9 (ul. Okopowa), m.in. w jego zbiorach w 1919 znajdował się znany obraz ''Wieczorne spotkanie malarzy u Stoddarta w Gdańsku'' z 1862, autorstwa [[BRAUSEWETTER OTTO, artysta plastyk | Ottona Brausewettera]] (zob. tam reprodukcję), następnie w [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskim]]. <br/><br/> |
− | Jego imię, Rickertweg, do 1945 nosiła obecna ul. Bohaterów Getta Warszawskiego we Wrzeszczu oraz ulica w Sopocie, obecnie Obrońców Westerplatte. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Jego imię, Rickertweg, do 1945 nosiła obecna ul. Bohaterów Getta Warszawskiego we Wrzeszczu oraz ulica w Sopocie, obecnie Obrońców Westerplatte. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
+ | '''Bibliografia''': <br/> | ||
+ | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Sopot, 2090/48, nr 73/89 (akt zgonu żony).<br/> | ||
+ | Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 558. |
Aktualna wersja na dzień 12:08, 21 lip 2024
HEINRICH RICKERT I (27 XII 1833 Puck – 3 XI 1902 Berlin), dziennikarz, polityk, radny Gdańska, honorowy obywatel miasta Gdańska, były patron gdańskiej ulicy. Ukończył szkołę elementarną w Pucku i gimnazjum w Toruniu, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, pracował jako nauczyciel. W Gdańsku 1 VI 1858 został pierwszym redaktorem „Danziger Zeitung”. Założyciel i wieloletni szef gdańskiego oddziału ogólnopruskiej partii narodowo-liberalnej (Nationalliberale Partei). Od 1859 zasiadał w Radzie Miejskiej. W 1874 był nieetatowym radcą w Zarządzie Miasta.
9 XI 1870 został gdańskim posłem z ramienia tej partii do pruskiego Landtagu prowincji w Królewcu. W latach 1876–1878 pełnił obowiązki dyrektora tego sejmu. Od 1874 do śmierci gdański poseł do niemieckiego parlamentu (Reichstagu), gdzie po 1890 został jednym z przywódców jego frakcji narodowo-liberalnej. Reprezentując interesy Gdańska, zdziałał wiele dla jego rozwoju gospodarczego poprzez przyznawane miastu z jego inicjatywy dotacje z budżetu centralnego. W artykule publikowanym w „Danziger Zeitung” w 1887 apelował o utworzenie w Gdańsku wyższej uczelni, przyczynił się do powołania (w 1898) Technische Hochschule Danzig.
9 XI 1895 w uznaniu zasług, w 25-lecie pracy parlamentarnej, Rada Miejska Gdańska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Zasiadał w Zarządzie Fundacji Abegga. W 1867 mieszkał przy Jopengasse 60 (ul. Piwna), w 1874 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), od 1895 był właścicielem dworku w Karlikowie (Sopot, ul. 3 Maja 45).
Był żonaty z Anettą (1849 Gdańsk – 19 VIII 1889 Sopot), córką Johanna Sprotta Stoddarta. Miał dwóch synów: Heinricha i Franza (30 XII 1872 Sopot – 24 VII 1939 Sopot). Ten ostatni, doktor nauk politycznych i właściciel drukarni, mieszkał przy Karrenwall 9 (ul. Okopowa), m.in. w jego zbiorach w 1919 znajdował się znany obraz Wieczorne spotkanie malarzy u Stoddarta w Gdańsku z 1862, autorstwa Ottona Brausewettera (zob. tam reprodukcję), następnie w Muzeum Miejskim.
Jego imię, Rickertweg, do 1945 nosiła obecna ul. Bohaterów Getta Warszawskiego we Wrzeszczu oraz ulica w Sopocie, obecnie Obrońców Westerplatte.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Sopot, 2090/48, nr 73/89 (akt zgonu żony).
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 558.