ALMONDE HERMANN van, kupiec
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''HERMANN van ALMONDE''' (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), kupiec, kalwin. Syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), brat [[ALMONDE CORNELIUS van, kupiec | Corneliusa]]. W 1831 pełnił funkcję inspektora w [[DWÓR POPIELNY | Dworze Popielnym]] (Aschhofs-Inspektor) na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]. Do 12 VI 1846 był wspólnikiem w firmie produkującej świece i mydło [[GAMM JOHANN CARL BENIAMIN, kupiec, radny | Johanna Carla Gamma]]. | + | '''HERMANN van ALMONDE''' (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), kupiec, kalwin. Syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), brat [[ALMONDE CORNELIUS van, kupiec | Corneliusa]]. W 1831 pełnił funkcję inspektora w [[DWÓR POPIELNY | Dworze Popielnym]] (Aschhofs-Inspektor) na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]. Do 12 VI 1846 był wspólnikiem w firmie produkującej świece i mydło [[GAMM JOHANN CARL BENIAMIN, kupiec, radny | Johanna Carla Gamma]]. W 1808 był właścicielem domu przy Poggenpfuhl 390 (ul. Żabi Kruk 84), w 1831 mieszkał przy Krebsmarkt 484 (Targ Rakowy 6), w latach 1839–1844 w kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 969 (ul. św. Ducha 85, obecnie 101/103), w 1854 tamże pod nr 121 (obecnie 31-35). <br/><br/> |
| − | W 1808 był właścicielem domu przy Poggenpfuhl 390 (ul. Żabi Kruk 84), w 1831 mieszkał przy Krebsmarkt 484 (Targ Rakowy 6), w latach 1839–1844 w kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 969 (ul. św. Ducha 85, obecnie 101/103), w 1854 tamże pod nr 121 (obecnie 31-35). <br/><br/> | + | |
24 IX 1799 zawarł w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] związek małżeński z panną Magdaleną von Dyck (Dieck; 7 IV 1782 Gdańsk – 15 XII 1857 Gdańsk). W 1854 mieszkał z żoną i z najmłodszym synem Hermannem Ferdinandem (27 I 1814 Gdańsk – 24 V 1878) oraz jego żoną Marią Dobritz (1821 – 2 II 1860 Gdańsk) przy Heilige-Geist-Gasse 121. Starszy z synów, Otto (1803 – 20 IV 1852 Gdańsk), w 1844 roku mieszkał przy Poggenpfuhl 352 (ul. Żabi Kruk 63), w 1845 przebywał w Londynie. Nie są znane losy najstarszego syna – Corneliusa (ur. 17 IV 1800). Córka Bertha (6 XII 1810 – 10 III 1875) od 4 IX 1832 była drugą żoną miejskiego radcy budowlanego [[ZERNECKE HEINRICH WILHELM, miejski radca budowlany | Heinricha Wilhelma Zerneckego]]. <br/><br/> | 24 IX 1799 zawarł w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] związek małżeński z panną Magdaleną von Dyck (Dieck; 7 IV 1782 Gdańsk – 15 XII 1857 Gdańsk). W 1854 mieszkał z żoną i z najmłodszym synem Hermannem Ferdinandem (27 I 1814 Gdańsk – 24 V 1878) oraz jego żoną Marią Dobritz (1821 – 2 II 1860 Gdańsk) przy Heilige-Geist-Gasse 121. Starszy z synów, Otto (1803 – 20 IV 1852 Gdańsk), w 1844 roku mieszkał przy Poggenpfuhl 352 (ul. Żabi Kruk 63), w 1845 przebywał w Londynie. Nie są znane losy najstarszego syna – Corneliusa (ur. 17 IV 1800). Córka Bertha (6 XII 1810 – 10 III 1875) od 4 IX 1832 była drugą żoną miejskiego radcy budowlanego [[ZERNECKE HEINRICH WILHELM, miejski radca budowlany | Heinricha Wilhelma Zerneckego]]. <br/><br/> | ||
| − | Został pochowany 23 VI 1855 na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | nowym cmentarzu Zbawiciela]] na Chełmie, tam też pochowano jego synów Ottona i Hermanna oraz synową Marię Dobritz. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Został pochowany 23 VI 1855 na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | nowym cmentarzu Zbawiciela]] na Chełmie, tam też pochowano jego synów Ottona i Hermanna oraz synową Marię Dobritz. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | + | '''Bibliografia''': <br/> | |
| − | + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Księga chrztów kościoła Św. Elżbiety; Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 1315/78 (akt zgonu). <br/> | |
| + | „Danziger Nachrichten”, nr 74 z 14 IX 1799, s. 776 (zapowiedzi ślubne).<br/> | ||
| + | „Intelligenz Blatt”, nr 136 z 15 VI 1846, s. 1284; nr 142 z 21 VI 1855, s. 1396 (nekrolog od dzieci, wnuków i zięcia).<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 6. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:33, 16 lut 2024
HERMANN van ALMONDE (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), kupiec, kalwin. Syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), brat Corneliusa. W 1831 pełnił funkcję inspektora w Dworze Popielnym (Aschhofs-Inspektor) na Spichlerzach. Do 12 VI 1846 był wspólnikiem w firmie produkującej świece i mydło Johanna Carla Gamma. W 1808 był właścicielem domu przy Poggenpfuhl 390 (ul. Żabi Kruk 84), w 1831 mieszkał przy Krebsmarkt 484 (Targ Rakowy 6), w latach 1839–1844 w kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 969 (ul. św. Ducha 85, obecnie 101/103), w 1854 tamże pod nr 121 (obecnie 31-35).
24 IX 1799 zawarł w kościele św. Piotra i Pawła związek małżeński z panną Magdaleną von Dyck (Dieck; 7 IV 1782 Gdańsk – 15 XII 1857 Gdańsk). W 1854 mieszkał z żoną i z najmłodszym synem Hermannem Ferdinandem (27 I 1814 Gdańsk – 24 V 1878) oraz jego żoną Marią Dobritz (1821 – 2 II 1860 Gdańsk) przy Heilige-Geist-Gasse 121. Starszy z synów, Otto (1803 – 20 IV 1852 Gdańsk), w 1844 roku mieszkał przy Poggenpfuhl 352 (ul. Żabi Kruk 63), w 1845 przebywał w Londynie. Nie są znane losy najstarszego syna – Corneliusa (ur. 17 IV 1800). Córka Bertha (6 XII 1810 – 10 III 1875) od 4 IX 1832 była drugą żoną miejskiego radcy budowlanego Heinricha Wilhelma Zerneckego.
Został pochowany 23 VI 1855 na nowym cmentarzu Zbawiciela na Chełmie, tam też pochowano jego synów Ottona i Hermanna oraz synową Marię Dobritz.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księga chrztów kościoła Św. Elżbiety; Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 1315/78 (akt zgonu).
„Danziger Nachrichten”, nr 74 z 14 IX 1799, s. 776 (zapowiedzi ślubne).
„Intelligenz Blatt”, nr 136 z 15 VI 1846, s. 1284; nr 142 z 21 VI 1855, s. 1396 (nekrolog od dzieci, wnuków i zięcia).
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 6.
