GIBSONE ALEXANDER III, armator, radny
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: Gibsone Alexander III.JPG|thumb|Alexander Gibsone III]] | + | [[File: Gibsone Alexander III.JPG|thumb|Alexander Gibsone III, litografia Friedricha Jentzena, 1853]] |
'''ALEXANDER GIBSONE III''' (Gibson; 29 IV 1798 Gdańsk – 29 IV 1853 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. Bratanek [[GIBSONE ALEXANDER II, kupiec, konsul Wielkiej Brytanii i księstwa Hanoweru w Gdańsku | Alexandra II Gibsone’a]], syn Johna (około 1760–1819 Poczdam), pracującego w służbach dyplomatycznych państwa pruskiego, właściciela kamienicy (dawnego budynku poczty polskiej) przy Langer Markt 39 (Długi Targ). Ukończył gimnazjum w Berlinie, zawodu kupca uczył się w Anglii i Szkocji.<br/><br/> | '''ALEXANDER GIBSONE III''' (Gibson; 29 IV 1798 Gdańsk – 29 IV 1853 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. Bratanek [[GIBSONE ALEXANDER II, kupiec, konsul Wielkiej Brytanii i księstwa Hanoweru w Gdańsku | Alexandra II Gibsone’a]], syn Johna (około 1760–1819 Poczdam), pracującego w służbach dyplomatycznych państwa pruskiego, właściciela kamienicy (dawnego budynku poczty polskiej) przy Langer Markt 39 (Długi Targ). Ukończył gimnazjum w Berlinie, zawodu kupca uczył się w Anglii i Szkocji.<br/><br/> | ||
| − | Po powrocie do Gdańska w 1823 założył firmę armatorsko-handlową Alexander Gibsone & Co. Był jednym z większych gdańskich eksporterów zboża do Anglii. W 1849 flotylla firmy liczyła 15 statków żaglowych (tonażowo 1/5 całej floty gdańskiej), w tym pinki „Vorwärts” (pojemność 439 łasztów) i „Amalie” (227 łasztów), galiot „John” (338 łasztów), barki: „Lachs” (366 łasztów), „Friedrich Wilhelm III” (336 łasztów), „Hull” (321 łasztów), | + | Po powrocie do Gdańska w 1823 założył firmę armatorsko-handlową Alexander Gibsone & Co. Był jednym z większych gdańskich eksporterów zboża do Anglii. W 1849 flotylla firmy liczyła (pomijając parowce, o których niżej) 15 statków żaglowych (tonażowo 1/5 całej floty gdańskiej), w tym pinki „Vorwärts” (pojemność 439 łasztów, drugi pod względem pojemności ówczesny żagłowiec gdański) i „Amalie” (227 łasztów), galiot „John” (338 łasztów), barki: „Lachs” (366 łasztów), „Friedrich Wilhelm III” (336 łasztów), „Hull” (321 łasztów), „Juno” (300 łasztów), „Hevelius” (257 łasztów), „Carl August” (252 łaszty), „London” (238 łasztów), „Edinburgh” (237 łasztów), „Alexander” (231 łasztów), „Diligence” (177 łasztów), „Liverpool” (176 łaszty) i bryg „Diamant” (160 łasztów).<br/><br/> |
| − | Pionier żeglugi parowej w Gdańsku. W spółce z [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny | Johannem Wilhelmem Klawitterem]] od 1842 eksploatował w tutejszym porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe „Pfeil” („Strzała”) i „Blitz” („Błyskawica”), zbudowane w stoczni Klawittera (w 1841 i 1842). Kantor jego firmy mieścił się w nabytej w 1823 od [[ROEPELL CARL, adwokat, notariusz, radny | Carla Roepella]] kamienicy przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna) (od 1 I 1881 firma działała pod nazwą "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG" („Wisła”. Gdańska Spółka Akcyjna Żeglugi Przybrzeżnej i Uzdrowisk Nadmorskich), w 1941 usunięto z nazwy człon uzdrowiskowy). Pełnił funkcję konsula angielskiego w Gdańsku. Od 1829 do 1844 członek Rady Miejskiej, w 1839 jej wiceprzewodniczący, a w latach 1842–1844 przewodniczący. Od 1830 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], w okresie 1849–1853 prezes. W 1836 został członkiem kolegium seniorów Kościoła kalwińskiego w Gdańsku. Od 1844 zasiadał jako ławnik w Sądzie Handlowo-Morskim w Gdańsku. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/> | + | Pionier żeglugi parowej w Gdańsku. W spółce z [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny | Johannem Wilhelmem Klawitterem]] od 1842 eksploatował w tutejszym porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe „Pfeil” („Strzała”) i „Blitz” („Błyskawica”), zbudowane w stoczni Klawittera (w 1841 i 1842). Kantor jego firmy mieścił się w nabytej w 1823 od [[ROEPELL CARL, adwokat, notariusz, radny | Carla Roepella]] kamienicy przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna) (od 1 I 1881 firma działała pod nazwą "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG" („Wisła”. Gdańska Spółka Akcyjna Żeglugi Przybrzeżnej i Uzdrowisk Nadmorskich), w 1941 usunięto z nazwy człon uzdrowiskowy). Pełnił funkcję konsula angielskiego w Gdańsku. Od 1829 do 1844 członek Rady Miejskiej, w 1839 jej wiceprzewodniczący, a w latach 1842–1844 przewodniczący. Od 1830 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], w okresie 1849–1853 prezes. W 1830 prowizor [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. W 1836 został członkiem kolegium seniorów Kościoła kalwińskiego w Gdańsku. Od 1844 zasiadał jako ławnik w Sądzie Handlowo-Morskim w Gdańsku. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/> |
| − | 23 VII 1826 zaręczył się, a 23 XI 1826 wziął ślub w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z Laurą Friederiką (1798 Gdańsk – 24 XII | + | 23 VII 1826 zaręczył się, a 23 XI 1826 wziął ślub w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z Laurą Friederiką (1798 Gdańsk – 24 XII 1893 Gdańsk), córką [[RODENACKER JOHANN JACOB, kupiec | Johanna Jacoba Rodenackera]]. Pozostawił synów [[GIBSONE JOHN, armator, radny, były patron gdańskiej ulicy | Johna]], Alexandra (27 IX 1827 Gdańsk – 19 VII 1888 Norymberga), w 1845 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], po studiach prawniczych w Berlinie, w 1858 właściciel majątku w Brandenburgii, oraz Thomasa (ur. 6 IV 1834 Gdańsk). Córki wyszły za mąż za osoby spoza Gdańska i wyjechały z miasta: Laura Emma (ur. 9 VIII 1829) za Hermanna Massona, a Marianna (ur. 1836) za Francisa Meisona. W ostatnich latach życia wdowa Laura Friederika mieszkała przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna), po odstąpieniu kamienicy bratankowi [[RODENACKER ERNST THEODOR, kupiec, radny | Ernstowi Theodorowi Rodenackerowi]], w 1892 przy Vorstädtischer Graben 54 (ul. Podwale Przedmiejskie). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, nr 2849/92 (akt zgonu żony). <br/> | ||
| + | „Danziger Dampfboot”, nr 99, 30 IV 1853 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 10:10, 20 lip 2024
ALEXANDER GIBSONE III (Gibson; 29 IV 1798 Gdańsk – 29 IV 1853 Gdańsk), armator, radny miasta Gdańska. Bratanek Alexandra II Gibsone’a, syn Johna (około 1760–1819 Poczdam), pracującego w służbach dyplomatycznych państwa pruskiego, właściciela kamienicy (dawnego budynku poczty polskiej) przy Langer Markt 39 (Długi Targ). Ukończył gimnazjum w Berlinie, zawodu kupca uczył się w Anglii i Szkocji.
Po powrocie do Gdańska w 1823 założył firmę armatorsko-handlową Alexander Gibsone & Co. Był jednym z większych gdańskich eksporterów zboża do Anglii. W 1849 flotylla firmy liczyła (pomijając parowce, o których niżej) 15 statków żaglowych (tonażowo 1/5 całej floty gdańskiej), w tym pinki „Vorwärts” (pojemność 439 łasztów, drugi pod względem pojemności ówczesny żagłowiec gdański) i „Amalie” (227 łasztów), galiot „John” (338 łasztów), barki: „Lachs” (366 łasztów), „Friedrich Wilhelm III” (336 łasztów), „Hull” (321 łasztów), „Juno” (300 łasztów), „Hevelius” (257 łasztów), „Carl August” (252 łaszty), „London” (238 łasztów), „Edinburgh” (237 łasztów), „Alexander” (231 łasztów), „Diligence” (177 łasztów), „Liverpool” (176 łaszty) i bryg „Diamant” (160 łasztów).
Pionier żeglugi parowej w Gdańsku. W spółce z Johannem Wilhelmem Klawitterem od 1842 eksploatował w tutejszym porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe „Pfeil” („Strzała”) i „Blitz” („Błyskawica”), zbudowane w stoczni Klawittera (w 1841 i 1842). Kantor jego firmy mieścił się w nabytej w 1823 od Carla Roepella kamienicy przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna) (od 1 I 1881 firma działała pod nazwą "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG" („Wisła”. Gdańska Spółka Akcyjna Żeglugi Przybrzeżnej i Uzdrowisk Nadmorskich), w 1941 usunięto z nazwy człon uzdrowiskowy). Pełnił funkcję konsula angielskiego w Gdańsku. Od 1829 do 1844 członek Rady Miejskiej, w 1839 jej wiceprzewodniczący, a w latach 1842–1844 przewodniczący. Od 1830 członek Korporacji Kupców, w okresie 1849–1853 prezes. W 1830 prowizor kościoła Bożego Ciała. W 1836 został członkiem kolegium seniorów Kościoła kalwińskiego w Gdańsku. Od 1844 zasiadał jako ławnik w Sądzie Handlowo-Morskim w Gdańsku. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
23 VII 1826 zaręczył się, a 23 XI 1826 wziął ślub w kościele Najświętszej Marii Panny z Laurą Friederiką (1798 Gdańsk – 24 XII 1893 Gdańsk), córką Johanna Jacoba Rodenackera. Pozostawił synów Johna, Alexandra (27 IX 1827 Gdańsk – 19 VII 1888 Norymberga), w 1845 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, po studiach prawniczych w Berlinie, w 1858 właściciel majątku w Brandenburgii, oraz Thomasa (ur. 6 IV 1834 Gdańsk). Córki wyszły za mąż za osoby spoza Gdańska i wyjechały z miasta: Laura Emma (ur. 9 VIII 1829) za Hermanna Massona, a Marianna (ur. 1836) za Francisa Meisona. W ostatnich latach życia wdowa Laura Friederika mieszkała przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna), po odstąpieniu kamienicy bratankowi Ernstowi Theodorowi Rodenackerowi, w 1892 przy Vorstädtischer Graben 54 (ul. Podwale Przedmiejskie).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, nr 2849/92 (akt zgonu żony).
„Danziger Dampfboot”, nr 99, 30 IV 1853 (nekrolog).
