SCHURICHT CARL FRIEDRICH, budowniczy instrumentów
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Otto_Hermann_Dahms.jpg|thumb|Kamienica przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna), własność Carla Friedricha Schurichta (stan z końca XIX wieku), fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT, fotografik| Rudolf Theodor Kuhn]]]] | [[File:Otto_Hermann_Dahms.jpg|thumb|Kamienica przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna), własność Carla Friedricha Schurichta (stan z końca XIX wieku), fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT, fotografik| Rudolf Theodor Kuhn]]]] | ||
| − | '''CARL FRIEDRICH SCHURICHT''' (23 I 1809 Gdańsk – 12 V 1864 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Praktykował w Gdańsku, gdzie od | + | '''CARL FRIEDRICH SCHURICHT''' (23 I 1809 Gdańsk – 12 V 1864 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Praktykował w Gdańsku, gdzie od 1832 (1830) prowadził pracownię przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka; mieszkał przy Frauengasse 852 (ul. Mariacka)), od maja 1833 przy Kleine Krämergasse 802 (ul. Podkramarska), od października 1835 przy Johannisgasse 1301, róg Tagnetergasse (ul. Świętojańska, róg ul. Tandeta). Od kwietnia 1845 mieszkał we własnej kamienicy przy Hundegasse 250 (ul. Ogarna 29) z oficyną przy Hintergasse 222 (ul. Za Murami 27), od 1854 miał też dom przy Hintergasse 122 (ul. Za Murami 15). Od około 1860 prowadził firmę wraz z synem, organmistrzem [[SCHURICHT CARL GOTTHILF JULIUS, budowniczy instrumentów | Carlem Gotthilfem Juliusem]] ("Carl Friedrich Schuricht i Syn"). <br/><br/> |
Budował organy i fortepiany, zajmował się również ich naprawą i strojeniem. W 1844 oferował organy kościelne z sześcioma głosami, kotłami i gwiazdą (dzwonki) oraz pozłacanym prospektem, ponadto większe, z 15 głosami (dziesięć w manuale i pięć w pedale), kotłami i gwiazdą, a także parę fortepianów skrzydłowych, siedmiooktawowych, fornirowanych mahoniem. Około 1850 zbudował pozytyw w kościele filialnym parafii Rokity w Jasieniu pod Bytowem. <br/><br/> | Budował organy i fortepiany, zajmował się również ich naprawą i strojeniem. W 1844 oferował organy kościelne z sześcioma głosami, kotłami i gwiazdą (dzwonki) oraz pozłacanym prospektem, ponadto większe, z 15 głosami (dziesięć w manuale i pięć w pedale), kotłami i gwiazdą, a także parę fortepianów skrzydłowych, siedmiooktawowych, fornirowanych mahoniem. Około 1850 zbudował pozytyw w kościele filialnym parafii Rokity w Jasieniu pod Bytowem. <br/><br/> | ||
30 X 1831 ożenił się z Christiną Henriettą Dorotheą z domu Beiersdorff (Beyersdorff; 20 VIII 1804 – 28 IX 1877, ochrzczona 26 VIII 1804). Miał dzieci: wspomnianego Carla Gotthilfa Juliusa (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), Mathildę Henriettę Amalię (10 IX 1834 – 1 XI 1911), żonę artysty malarza [[DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk| Ottona Hermanna Dahmsa]], Justinę Wilhelminę Müller (9 I 1836 – 23 III 1883), Johannę Rosalię Kuhn (8 XI 1837 – 29 IV 1879), Marię Berthę Friderickę (5 III 1840 – 16 VIII 1840), Friedricha Hermanna (3 XII 1842 – 20 XII 1842), Friedricha Alberta (19 VI 1844 – 1851) oraz syna o nieznanym imieniu (około 1856 – 9 VI 1880). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | 30 X 1831 ożenił się z Christiną Henriettą Dorotheą z domu Beiersdorff (Beyersdorff; 20 VIII 1804 – 28 IX 1877, ochrzczona 26 VIII 1804). Miał dzieci: wspomnianego Carla Gotthilfa Juliusa (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), Mathildę Henriettę Amalię (10 IX 1834 – 1 XI 1911), żonę artysty malarza [[DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk| Ottona Hermanna Dahmsa]], Justinę Wilhelminę Müller (9 I 1836 – 23 III 1883), Johannę Rosalię Kuhn (8 XI 1837 – 29 IV 1879), Marię Berthę Friderickę (5 III 1840 – 16 VIII 1840), Friedricha Hermanna (3 XII 1842 – 20 XII 1842), Friedricha Alberta (19 VI 1844 – 1851) oraz syna o nieznanym imieniu (około 1856 – 9 VI 1880). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:57, 18 lut 2023
CARL FRIEDRICH SCHURICHT (23 I 1809 Gdańsk – 12 V 1864 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Praktykował w Gdańsku, gdzie od 1832 (1830) prowadził pracownię przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka; mieszkał przy Frauengasse 852 (ul. Mariacka)), od maja 1833 przy Kleine Krämergasse 802 (ul. Podkramarska), od października 1835 przy Johannisgasse 1301, róg Tagnetergasse (ul. Świętojańska, róg ul. Tandeta). Od kwietnia 1845 mieszkał we własnej kamienicy przy Hundegasse 250 (ul. Ogarna 29) z oficyną przy Hintergasse 222 (ul. Za Murami 27), od 1854 miał też dom przy Hintergasse 122 (ul. Za Murami 15). Od około 1860 prowadził firmę wraz z synem, organmistrzem Carlem Gotthilfem Juliusem ("Carl Friedrich Schuricht i Syn").
Budował organy i fortepiany, zajmował się również ich naprawą i strojeniem. W 1844 oferował organy kościelne z sześcioma głosami, kotłami i gwiazdą (dzwonki) oraz pozłacanym prospektem, ponadto większe, z 15 głosami (dziesięć w manuale i pięć w pedale), kotłami i gwiazdą, a także parę fortepianów skrzydłowych, siedmiooktawowych, fornirowanych mahoniem. Około 1850 zbudował pozytyw w kościele filialnym parafii Rokity w Jasieniu pod Bytowem.
30 X 1831 ożenił się z Christiną Henriettą Dorotheą z domu Beiersdorff (Beyersdorff; 20 VIII 1804 – 28 IX 1877, ochrzczona 26 VIII 1804). Miał dzieci: wspomnianego Carla Gotthilfa Juliusa (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), Mathildę Henriettę Amalię (10 IX 1834 – 1 XI 1911), żonę artysty malarza Ottona Hermanna Dahmsa, Justinę Wilhelminę Müller (9 I 1836 – 23 III 1883), Johannę Rosalię Kuhn (8 XI 1837 – 29 IV 1879), Marię Berthę Friderickę (5 III 1840 – 16 VIII 1840), Friedricha Hermanna (3 XII 1842 – 20 XII 1842), Friedricha Alberta (19 VI 1844 – 1851) oraz syna o nieznanym imieniu (około 1856 – 9 VI 1880).
