NEPTUN GDAŃSK, klub sportowy
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: LPŻ_Gdańak.jpg |thumb| Afisz przedmeczowy, 1957]] | ||
| + | [[File: Neptun_Gdańsk.jpg |thumb| Afisz przedmeczowy, 1959]] | ||
[[File:Logo lotnisko.jpg|thumb|Partner serwisu]] | [[File:Logo lotnisko.jpg|thumb|Partner serwisu]] | ||
'''NEPTUN GDAŃSK''', sekcja żużlowa Ligi Przyjaciół Żołnierza (LPŻ, od 1962 Liga Obrony Kraju) przy [[STOCZNIA GDAŃSKA| Stoczni Gdańskiej]], działająca w latach 1957–1960. Powstała w wyniku przemian, jakie gdańska LPŻ (klub szkoleniowy powstały 22 VII 1951 z sekcjami: motoryzacyjną, radiołączności i topografii) przechodziła po 1956 (na gruncie gdańskim nowe formy działania zatwierdził zjazd wojewódzki tej organizacji, który odbył się w kwietniu 1957). Z inicjatywy majora Edmunda Szpondera i motorowców LPŻ Stocznia Gdańska (zdobywców drużynowego wicemistrzostwa Polski w rajdach i wyścigach w 1956) do żużlowych rozgrywek w III lidze zgłoszono drużynę początkowo występującą pod nazwą LPŻ Gdańsk, od 15 VI 1958 znaną jako LPŻ Neptun Gdańsk. 2 IV 1957 Główna Komisja Żużlowa Polskiego Związku Motorowego zatwierdziła akces zespołu do III ligi.<br/><br/> | '''NEPTUN GDAŃSK''', sekcja żużlowa Ligi Przyjaciół Żołnierza (LPŻ, od 1962 Liga Obrony Kraju) przy [[STOCZNIA GDAŃSKA| Stoczni Gdańskiej]], działająca w latach 1957–1960. Powstała w wyniku przemian, jakie gdańska LPŻ (klub szkoleniowy powstały 22 VII 1951 z sekcjami: motoryzacyjną, radiołączności i topografii) przechodziła po 1956 (na gruncie gdańskim nowe formy działania zatwierdził zjazd wojewódzki tej organizacji, który odbył się w kwietniu 1957). Z inicjatywy majora Edmunda Szpondera i motorowców LPŻ Stocznia Gdańska (zdobywców drużynowego wicemistrzostwa Polski w rajdach i wyścigach w 1956) do żużlowych rozgrywek w III lidze zgłoszono drużynę początkowo występującą pod nazwą LPŻ Gdańsk, od 15 VI 1958 znaną jako LPŻ Neptun Gdańsk. 2 IV 1957 Główna Komisja Żużlowa Polskiego Związku Motorowego zatwierdziła akces zespołu do III ligi.<br/><br/> | ||
Kierownikiem gdańskiej drużyny (później także [[LEGIA GDAŃSK| Legii Gdańsk]]) został Edmund Szponder, chęć dołączenia do zespołu zgłosili głównie zawodnicy byłych efemerycznych klubów motorowo-żużlowych Wybrzeża: MKS-u Sopot (1947), GKS-u Gdańsk (1947), Gdańskiego Klubu Motorowego (GKM, 1948 – I liga żużlowa), Związkowca Gdańsk (1949–1950 w II lidze, powstał z połączenia GKM Gdańsk i SSM Gdynia), [[STAL GDAŃSK| Stali Gdańsk]] (1950–1951), LZS-u Zatoka Puck (mistrza pomorskiej ligi okręgowej w 1950), a także z działającego od 1951 roku Gdańskiego Motorowego Klubu LPŻ i wyodrębnionego 21 II 1957 ze Zrzeszenia Sportowego Budowlanych Motocyklowego Klubu Sportowego Budowlani Gdańsk.<br/><br/> | Kierownikiem gdańskiej drużyny (później także [[LEGIA GDAŃSK| Legii Gdańsk]]) został Edmund Szponder, chęć dołączenia do zespołu zgłosili głównie zawodnicy byłych efemerycznych klubów motorowo-żużlowych Wybrzeża: MKS-u Sopot (1947), GKS-u Gdańsk (1947), Gdańskiego Klubu Motorowego (GKM, 1948 – I liga żużlowa), Związkowca Gdańsk (1949–1950 w II lidze, powstał z połączenia GKM Gdańsk i SSM Gdynia), [[STAL GDAŃSK| Stali Gdańsk]] (1950–1951), LZS-u Zatoka Puck (mistrza pomorskiej ligi okręgowej w 1950), a także z działającego od 1951 roku Gdańskiego Motorowego Klubu LPŻ i wyodrębnionego 21 II 1957 ze Zrzeszenia Sportowego Budowlanych Motocyklowego Klubu Sportowego Budowlani Gdańsk.<br/><br/> | ||
| − | W 1957 w rozgrywkach ligowych zespół występował w jednej z dwóch pięciozespołowych grup (w grupie północnej) III ligi. Pierwsze treningi przeprowadzano na jedynym wówczas na Wybrzeżu torze żużlowym z prawdziwego zdarzenia na stadionie LZS Puck. Żużlowcy LPŻ debiutowali 28 IV 1957 wyjazdowym spotkaniem ze Startem Gniezno (16:36). Po dwóch wyjazdowych porażkach 19 VI 1957 na niewykończonej jeszcze żużlowej bieżni stadionu [[POLONIA GDAŃSK, klub sportowy| Polonii Gdańsk]] przy ul. Marynarki Polskiej rozegrano wewnętrzne zawody sekcji, mające ostatecznie wyłonić skład zespołu. Podczas tego sprawdzianu Władysław Kamrowski ustanowił pierwszy rekord toru stadionu Polonii (1:25,6), poprawiony przez niego jeszcze w tym samy roku (82,0; 4 VIII 1957 – 81,9), następnie 10 IX 1957 przez Mariana Kaisera (80,0) i 1 VI 1958 ponownie przez Władysława Kamrowskiego (79,6). Na ukończonym torze 23 VI 1957 planowano rozegrać pierwsze w Gdańsku zawody trzecioligowe z Olimpią Poznań, jednak zespół został karnie wycofany z rozgrywek na rok (w jego miejsce wprowadzono Kolejarza Piłę). Pierwszym żużlowym spotkaniem ligowym w Gdańsku był więc mecz 30 czerwca z LPŻ Zielona Góra (31:23). W klasyfikacji końcowej sezonu gdański zespół zajął przedostatnie, czwarte miejsce (cztery zwycięstwa, cztery porażki), 20 października oddał też walkowerem ostatni (wyjazdowy) mecz ze Spartą Śrem (0:45).<br/><br/> | + | W 1957 w rozgrywkach ligowych zespół występował w jednej z dwóch pięciozespołowych grup (w grupie północnej) III ligi. Pierwsze treningi przeprowadzano na jedynym wówczas na Wybrzeżu torze żużlowym z prawdziwego zdarzenia na stadionie LZS Puck. Żużlowcy LPŻ debiutowali 28 IV 1957 wyjazdowym spotkaniem ze Startem Gniezno (16:36). Po dwóch wyjazdowych porażkach 19 VI 1957 na niewykończonej jeszcze żużlowej bieżni stadionu [[POLONIA GDAŃSK, klub sportowy| Polonii Gdańsk]] przy ul. Marynarki Polskiej rozegrano wewnętrzne zawody sekcji, mające ostatecznie wyłonić skład zespołu. Podczas tego sprawdzianu Władysław Kamrowski ustanowił pierwszy rekord toru stadionu Polonii (1:25,6), poprawiony przez niego jeszcze w tym samy roku (82,0; 4 VIII 1957 – 81,9), następnie 10 IX 1957 przez Mariana Kaisera (80,0) i 1 VI 1958 ponownie przez Władysława Kamrowskiego (79,6). Na ukończonym torze 23 VI 1957 planowano rozegrać pierwsze w Gdańsku zawody trzecioligowe z Olimpią Poznań, jednak zespół gości został karnie wycofany z rozgrywek na rok (w jego miejsce wprowadzono Kolejarza Piłę). Pierwszym żużlowym spotkaniem ligowym w Gdańsku był więc mecz 30 czerwca z LPŻ Zielona Góra (31:23). W klasyfikacji końcowej sezonu gdański zespół zajął przedostatnie, czwarte miejsce (cztery zwycięstwa, cztery porażki), 20 października oddał też walkowerem ostatni (wyjazdowy) mecz ze Spartą Śrem (0:45).<br/><br/> |
W gdańskich barwach występowali: w siedmiu meczach ligowych Alfons Węsierski (poprzednio Stal Gdańsk i motocrossowiec LPŻ Gdańsk), Walerian Blaszke (do 1950 LZS Zatoka Puck, następnie Stal Gdańsk) i Jerzy Donath (wcześniej motocrossowiec PLŻ Gdańsk), w sześciu: Władysław Kamrowski i Janusz Matuszewski, w czterech: junior Reinhard Lirsz, w trzech: Rajmund Andrykowski (w 1950 jako junior w Związkowcu Gdańsk, następnie w Stali Gdańsk i Motocyklowym Klubie Sportowym Budowlani), w dwóch: Tomasz Jackowiak (poprzednio Stal Gdańsk), w jednym: Henryk Majewski.<br/><br/> | W gdańskich barwach występowali: w siedmiu meczach ligowych Alfons Węsierski (poprzednio Stal Gdańsk i motocrossowiec LPŻ Gdańsk), Walerian Blaszke (do 1950 LZS Zatoka Puck, następnie Stal Gdańsk) i Jerzy Donath (wcześniej motocrossowiec PLŻ Gdańsk), w sześciu: Władysław Kamrowski i Janusz Matuszewski, w czterech: junior Reinhard Lirsz, w trzech: Rajmund Andrykowski (w 1950 jako junior w Związkowcu Gdańsk, następnie w Stali Gdańsk i Motocyklowym Klubie Sportowym Budowlani), w dwóch: Tomasz Jackowiak (poprzednio Stal Gdańsk), w jednym: Henryk Majewski.<br/><br/> | ||
Liderem i kapitanem zespołu był Władysław Kamrowski (29 VIII 1929 – 10 IX 1986 Sopot), który we wrześniu 1946 jako zawodnik MKS Sopot zdobył drugie miejsce w pierwszym po wojnie gdańskim motocyklowym wyścigu ulicznym (15 km, maszyny do 250 ccm), odbywającym się pod nazwą „Po Gruzach Gdańska”, oraz drugie miejsce w rozgrywanych przy tej okazji zawodach żużlowych, w 1947 zawodnik GKS Gdańsk, 1948 GKM Gdańsk, w latach 1949–1950 Związkowca Gdańsk, 1951 ZS Budowlanych Gdańsk, 1951–1955 Budowlanych (Skry) Warszawa (I liga). 4 VIII 1957 w spotkaniu ze Startem Gniezno (28:24) nie dopuszczono do udziału Jerzego Donatha (zażądał za start 1000 zł), jego miejsce zajął Tadeusz Gryszczuk z LPŻ Zielona Góra (zdobyte przez niego punkty nie wliczały się do ogólnej klasyfikacji meczu), który w następnym sezonie oficjalnie jeździł w barwach Neptuna.<br/><br/> | Liderem i kapitanem zespołu był Władysław Kamrowski (29 VIII 1929 – 10 IX 1986 Sopot), który we wrześniu 1946 jako zawodnik MKS Sopot zdobył drugie miejsce w pierwszym po wojnie gdańskim motocyklowym wyścigu ulicznym (15 km, maszyny do 250 ccm), odbywającym się pod nazwą „Po Gruzach Gdańska”, oraz drugie miejsce w rozgrywanych przy tej okazji zawodach żużlowych, w 1947 zawodnik GKS Gdańsk, 1948 GKM Gdańsk, w latach 1949–1950 Związkowca Gdańsk, 1951 ZS Budowlanych Gdańsk, 1951–1955 Budowlanych (Skry) Warszawa (I liga). 4 VIII 1957 w spotkaniu ze Startem Gniezno (28:24) nie dopuszczono do udziału Jerzego Donatha (zażądał za start 1000 zł), jego miejsce zajął Tadeusz Gryszczuk z LPŻ Zielona Góra (zdobyte przez niego punkty nie wliczały się do ogólnej klasyfikacji meczu), który w następnym sezonie oficjalnie jeździł w barwach Neptuna.<br/><br/> | ||
18 VIII 1957 zespół rozegrał w Gdańsku pierwsze spotkanie (towarzyskie) z zagranicznym przeciwnikiem, węgierskim Vasutas Debreczyn (38:16, jeździli Kamrowski, Donath, Matuszewski, Gryszczuk); wśród pozostałych spotkań towarzyskich niespodzianką było zwycięstwo 25 VIII 1957 w Gdańsku z pierwszoligową Spartą Wrocław (31:23).<br/><br/> | 18 VIII 1957 zespół rozegrał w Gdańsku pierwsze spotkanie (towarzyskie) z zagranicznym przeciwnikiem, węgierskim Vasutas Debreczyn (38:16, jeździli Kamrowski, Donath, Matuszewski, Gryszczuk); wśród pozostałych spotkań towarzyskich niespodzianką było zwycięstwo 25 VIII 1957 w Gdańsku z pierwszoligową Spartą Wrocław (31:23).<br/><br/> | ||
| − | 10 IX 1957 na torze przy ul. Marynarki Polskiej rozegrano zawody (z udziałem żużlowców z Austrii) o Puchar Miasta Gdańska. Wygrał Marian Kaiser z CWKS Warszawa, drugie miejsce zajął [[ŻYTO HENRYK | Henryk Żyto]] (Unia Leszno), spośród gdańszczan występował tylko Jerzy Donath (zajmując jedenaste miejsce na trzynastu startujących). Zawody oglądało 12 000 widzów.<br/><br/> | + | 10 IX 1957 na torze przy ul. Marynarki Polskiej rozegrano zawody (z udziałem żużlowców z Austrii) o Puchar Miasta Gdańska. Wygrał Marian Kaiser z CWKS Warszawa, drugie miejsce zajął [[ŻYTO HENRYK, żużlowiec, trener | Henryk Żyto]] (Unia Leszno), spośród gdańszczan występował tylko Jerzy Donath (zajmując jedenaste miejsce na trzynastu startujących). Zawody oglądało 12 000 widzów.<br/><br/> |
| − | W 1958 do rozgrywek w III lidze przystąpiono tylko w jednej, dziesięciozespołowej grupie. LPŻ Gdańsk rozpoczął od porażki 12 kwietnia z LPŻ Lublin (spadkowiczem z II ligi), w końcowej kwalifikacji zajął siódme miejsce (osiem zwycięstw, dziesięć porażek). Początkowo zespół nadal stosował taktykę osiągnięcia jak największej liczby zwycięstw indywidualnych, dopiero w drugiej połowie obecnego sezonu postawił na zdobywanie punktów dzięki jeździe zespołowej. W drużynie startowali: Władysław Kamrowski (zdobył najwięcej punktów), Rajmund Andrykowski, Alfons Węsierski, Janusz Matuszewski (wszyscy wzięli udział w siedemnastu spotkaniach ligowych), Walerian Blaszke (dwanaście spotkań), Bolesław Grajber (jedenaście spotkań), Tadeusz Gryszczuk (dziewięć spotkań, wrócił w czerwcu 1958 do Zielonej Góry), Stanisław Durczak (trzy spotkania, do 1956 zawodnik Kolejarz Piła), Janusz Matulka (jedno spotkanie) oraz juniorzy [[PODLECKI ZBIGNIEW| Zbigniew Podlecki]] (siedem spotkań, debiutował 30 VI 1958 w spotkaniu ze Spartą II Wrocław w parze z Władysławem Kamrowskim) i Reinhard Lirsz (dwa spotkania).<br/><br/> | + | W 1958 do rozgrywek w III lidze przystąpiono tylko w jednej, dziesięciozespołowej grupie. LPŻ Gdańsk rozpoczął od porażki 12 kwietnia z LPŻ Lublin (spadkowiczem z II ligi), w końcowej kwalifikacji zajął siódme miejsce (osiem zwycięstw, dziesięć porażek). Początkowo zespół nadal stosował taktykę osiągnięcia jak największej liczby zwycięstw indywidualnych, dopiero w drugiej połowie obecnego sezonu postawił na zdobywanie punktów dzięki jeździe zespołowej. W drużynie startowali: Władysław Kamrowski (zdobył najwięcej punktów), Rajmund Andrykowski, Alfons Węsierski, Janusz Matuszewski (wszyscy wzięli udział w siedemnastu spotkaniach ligowych), Walerian Blaszke (dwanaście spotkań), Bolesław Grajber (jedenaście spotkań), Tadeusz Gryszczuk (dziewięć spotkań, wrócił w czerwcu 1958 do Zielonej Góry), Stanisław Durczak (trzy spotkania, do 1956 zawodnik Kolejarz Piła), Janusz Matulka (jedno spotkanie) oraz juniorzy [[PODLECKI ZBIGNIEW, żużlowiec, patron gdańskiej ulicy| Zbigniew Podlecki]] (siedem spotkań, debiutował 30 VI 1958 w spotkaniu ze Spartą II Wrocław w parze z Władysławem Kamrowskim) i Reinhard Lirsz (dwa spotkania).<br/><br/> |
| − | 25 VI 1958 na torze Polonii Gdańsk rozegrano mecz między połączonymi reprezentacjami Gdańska i Bydgoszczy (z Władysławem Kamrowskim na czele) z zespołem mistrza Czechosłowacji Ruda Hvezda (35:36). Z innych imprez rozgrywanych w Gdańsku warto wspomnieć trójmecz, w którym gdański zespół wygrał z Legią II Warszawa (33:16) i Włókniarzem II Częstochowa (33:23, gdańska drużyna w składzie: Kamrowski, Podlecki, Matuszewski, Andrykowski), trzy spotkania towarzyskie z LPŻ Toruń: 21 września w Toruniu (33:38) i w Gdańsku (48:30) oraz 2 października (37:32). W drugim meczu z Toruniem w Neptunie debiutował Zdzisław Nowak z Polonii Piła. Jako rezerwowy pojawił się też wówczas [[DĄBROWSKI JERZY, motocyklista, żużlowiec | Jerzy Dąbrowski]]. W 1959 w ośmiozespołowej III lidze gdański zespół zajął trzecie miejsce (dziewięć zwycięstw, pięć porażek), jeździli w nim wówczas: Kamrowski, Andrykowski, Podlecki, Nowak (wszyscy wystąpili w trzynastu meczach ligowych), Grajber i Dąbrowski (jedenaście meczów), Węsierski (dziewięć meczów), Matulka (trzy mecze). Ostatnie spotkanie ligowe zespół rozegrał 13 IX 1959 | + | 25 VI 1958 na torze Polonii Gdańsk rozegrano mecz między połączonymi reprezentacjami Gdańska i Bydgoszczy (z Władysławem Kamrowskim na czele) z zespołem mistrza Czechosłowacji Ruda Hvezda (35:36). Z innych imprez rozgrywanych w Gdańsku warto wspomnieć trójmecz, w którym gdański zespół wygrał z Legią II Warszawa (33:16) i Włókniarzem II Częstochowa (33:23, gdańska drużyna w składzie: Kamrowski, Podlecki, Matuszewski, Andrykowski), trzy spotkania towarzyskie z LPŻ Toruń: 21 września w Toruniu (33:38) i w Gdańsku (48:30) oraz 2 października (37:32). W drugim meczu z Toruniem w Neptunie debiutował Zdzisław Nowak z Polonii Piła. Jako rezerwowy pojawił się też wówczas [[DĄBROWSKI JERZY, motocyklista, żużlowiec | Jerzy Dąbrowski]]. W 1959 w ośmiozespołowej III lidze gdański zespół zajął trzecie miejsce (dziewięć zwycięstw, pięć porażek), jeździli w nim wówczas: Kamrowski, Andrykowski, Podlecki, Nowak (wszyscy wystąpili w trzynastu meczach ligowych), Grajber i Dąbrowski (jedenaście meczów), Węsierski (dziewięć meczów), Matulka (trzy mecze). Ostatnie spotkanie ligowe zespół rozegrał 13 IX 1959 na wyjeździe z Polonią Piła (31:44). Po zakończeniu sezonu doszło do istotnych zmian organizacyjnych, w efekcie których pojawiła się pierwszoligowa sekcja LPŻ [[LEGIA GDAŃSK| Legia Gdańsk]], do której przeszli zawodnicy Neptuna. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 17:10, 5 paź 2023
NEPTUN GDAŃSK, sekcja żużlowa Ligi Przyjaciół Żołnierza (LPŻ, od 1962 Liga Obrony Kraju) przy Stoczni Gdańskiej, działająca w latach 1957–1960. Powstała w wyniku przemian, jakie gdańska LPŻ (klub szkoleniowy powstały 22 VII 1951 z sekcjami: motoryzacyjną, radiołączności i topografii) przechodziła po 1956 (na gruncie gdańskim nowe formy działania zatwierdził zjazd wojewódzki tej organizacji, który odbył się w kwietniu 1957). Z inicjatywy majora Edmunda Szpondera i motorowców LPŻ Stocznia Gdańska (zdobywców drużynowego wicemistrzostwa Polski w rajdach i wyścigach w 1956) do żużlowych rozgrywek w III lidze zgłoszono drużynę początkowo występującą pod nazwą LPŻ Gdańsk, od 15 VI 1958 znaną jako LPŻ Neptun Gdańsk. 2 IV 1957 Główna Komisja Żużlowa Polskiego Związku Motorowego zatwierdziła akces zespołu do III ligi.
Kierownikiem gdańskiej drużyny (później także Legii Gdańsk) został Edmund Szponder, chęć dołączenia do zespołu zgłosili głównie zawodnicy byłych efemerycznych klubów motorowo-żużlowych Wybrzeża: MKS-u Sopot (1947), GKS-u Gdańsk (1947), Gdańskiego Klubu Motorowego (GKM, 1948 – I liga żużlowa), Związkowca Gdańsk (1949–1950 w II lidze, powstał z połączenia GKM Gdańsk i SSM Gdynia), Stali Gdańsk (1950–1951), LZS-u Zatoka Puck (mistrza pomorskiej ligi okręgowej w 1950), a także z działającego od 1951 roku Gdańskiego Motorowego Klubu LPŻ i wyodrębnionego 21 II 1957 ze Zrzeszenia Sportowego Budowlanych Motocyklowego Klubu Sportowego Budowlani Gdańsk.
W 1957 w rozgrywkach ligowych zespół występował w jednej z dwóch pięciozespołowych grup (w grupie północnej) III ligi. Pierwsze treningi przeprowadzano na jedynym wówczas na Wybrzeżu torze żużlowym z prawdziwego zdarzenia na stadionie LZS Puck. Żużlowcy LPŻ debiutowali 28 IV 1957 wyjazdowym spotkaniem ze Startem Gniezno (16:36). Po dwóch wyjazdowych porażkach 19 VI 1957 na niewykończonej jeszcze żużlowej bieżni stadionu Polonii Gdańsk przy ul. Marynarki Polskiej rozegrano wewnętrzne zawody sekcji, mające ostatecznie wyłonić skład zespołu. Podczas tego sprawdzianu Władysław Kamrowski ustanowił pierwszy rekord toru stadionu Polonii (1:25,6), poprawiony przez niego jeszcze w tym samy roku (82,0; 4 VIII 1957 – 81,9), następnie 10 IX 1957 przez Mariana Kaisera (80,0) i 1 VI 1958 ponownie przez Władysława Kamrowskiego (79,6). Na ukończonym torze 23 VI 1957 planowano rozegrać pierwsze w Gdańsku zawody trzecioligowe z Olimpią Poznań, jednak zespół gości został karnie wycofany z rozgrywek na rok (w jego miejsce wprowadzono Kolejarza Piłę). Pierwszym żużlowym spotkaniem ligowym w Gdańsku był więc mecz 30 czerwca z LPŻ Zielona Góra (31:23). W klasyfikacji końcowej sezonu gdański zespół zajął przedostatnie, czwarte miejsce (cztery zwycięstwa, cztery porażki), 20 października oddał też walkowerem ostatni (wyjazdowy) mecz ze Spartą Śrem (0:45).
W gdańskich barwach występowali: w siedmiu meczach ligowych Alfons Węsierski (poprzednio Stal Gdańsk i motocrossowiec LPŻ Gdańsk), Walerian Blaszke (do 1950 LZS Zatoka Puck, następnie Stal Gdańsk) i Jerzy Donath (wcześniej motocrossowiec PLŻ Gdańsk), w sześciu: Władysław Kamrowski i Janusz Matuszewski, w czterech: junior Reinhard Lirsz, w trzech: Rajmund Andrykowski (w 1950 jako junior w Związkowcu Gdańsk, następnie w Stali Gdańsk i Motocyklowym Klubie Sportowym Budowlani), w dwóch: Tomasz Jackowiak (poprzednio Stal Gdańsk), w jednym: Henryk Majewski.
Liderem i kapitanem zespołu był Władysław Kamrowski (29 VIII 1929 – 10 IX 1986 Sopot), który we wrześniu 1946 jako zawodnik MKS Sopot zdobył drugie miejsce w pierwszym po wojnie gdańskim motocyklowym wyścigu ulicznym (15 km, maszyny do 250 ccm), odbywającym się pod nazwą „Po Gruzach Gdańska”, oraz drugie miejsce w rozgrywanych przy tej okazji zawodach żużlowych, w 1947 zawodnik GKS Gdańsk, 1948 GKM Gdańsk, w latach 1949–1950 Związkowca Gdańsk, 1951 ZS Budowlanych Gdańsk, 1951–1955 Budowlanych (Skry) Warszawa (I liga). 4 VIII 1957 w spotkaniu ze Startem Gniezno (28:24) nie dopuszczono do udziału Jerzego Donatha (zażądał za start 1000 zł), jego miejsce zajął Tadeusz Gryszczuk z LPŻ Zielona Góra (zdobyte przez niego punkty nie wliczały się do ogólnej klasyfikacji meczu), który w następnym sezonie oficjalnie jeździł w barwach Neptuna.
18 VIII 1957 zespół rozegrał w Gdańsku pierwsze spotkanie (towarzyskie) z zagranicznym przeciwnikiem, węgierskim Vasutas Debreczyn (38:16, jeździli Kamrowski, Donath, Matuszewski, Gryszczuk); wśród pozostałych spotkań towarzyskich niespodzianką było zwycięstwo 25 VIII 1957 w Gdańsku z pierwszoligową Spartą Wrocław (31:23).
10 IX 1957 na torze przy ul. Marynarki Polskiej rozegrano zawody (z udziałem żużlowców z Austrii) o Puchar Miasta Gdańska. Wygrał Marian Kaiser z CWKS Warszawa, drugie miejsce zajął Henryk Żyto (Unia Leszno), spośród gdańszczan występował tylko Jerzy Donath (zajmując jedenaste miejsce na trzynastu startujących). Zawody oglądało 12 000 widzów.
W 1958 do rozgrywek w III lidze przystąpiono tylko w jednej, dziesięciozespołowej grupie. LPŻ Gdańsk rozpoczął od porażki 12 kwietnia z LPŻ Lublin (spadkowiczem z II ligi), w końcowej kwalifikacji zajął siódme miejsce (osiem zwycięstw, dziesięć porażek). Początkowo zespół nadal stosował taktykę osiągnięcia jak największej liczby zwycięstw indywidualnych, dopiero w drugiej połowie obecnego sezonu postawił na zdobywanie punktów dzięki jeździe zespołowej. W drużynie startowali: Władysław Kamrowski (zdobył najwięcej punktów), Rajmund Andrykowski, Alfons Węsierski, Janusz Matuszewski (wszyscy wzięli udział w siedemnastu spotkaniach ligowych), Walerian Blaszke (dwanaście spotkań), Bolesław Grajber (jedenaście spotkań), Tadeusz Gryszczuk (dziewięć spotkań, wrócił w czerwcu 1958 do Zielonej Góry), Stanisław Durczak (trzy spotkania, do 1956 zawodnik Kolejarz Piła), Janusz Matulka (jedno spotkanie) oraz juniorzy Zbigniew Podlecki (siedem spotkań, debiutował 30 VI 1958 w spotkaniu ze Spartą II Wrocław w parze z Władysławem Kamrowskim) i Reinhard Lirsz (dwa spotkania).
25 VI 1958 na torze Polonii Gdańsk rozegrano mecz między połączonymi reprezentacjami Gdańska i Bydgoszczy (z Władysławem Kamrowskim na czele) z zespołem mistrza Czechosłowacji Ruda Hvezda (35:36). Z innych imprez rozgrywanych w Gdańsku warto wspomnieć trójmecz, w którym gdański zespół wygrał z Legią II Warszawa (33:16) i Włókniarzem II Częstochowa (33:23, gdańska drużyna w składzie: Kamrowski, Podlecki, Matuszewski, Andrykowski), trzy spotkania towarzyskie z LPŻ Toruń: 21 września w Toruniu (33:38) i w Gdańsku (48:30) oraz 2 października (37:32). W drugim meczu z Toruniem w Neptunie debiutował Zdzisław Nowak z Polonii Piła. Jako rezerwowy pojawił się też wówczas Jerzy Dąbrowski. W 1959 w ośmiozespołowej III lidze gdański zespół zajął trzecie miejsce (dziewięć zwycięstw, pięć porażek), jeździli w nim wówczas: Kamrowski, Andrykowski, Podlecki, Nowak (wszyscy wystąpili w trzynastu meczach ligowych), Grajber i Dąbrowski (jedenaście meczów), Węsierski (dziewięć meczów), Matulka (trzy mecze). Ostatnie spotkanie ligowe zespół rozegrał 13 IX 1959 na wyjeździe z Polonią Piła (31:44). Po zakończeniu sezonu doszło do istotnych zmian organizacyjnych, w efekcie których pojawiła się pierwszoligowa sekcja LPŻ Legia Gdańsk, do której przeszli zawodnicy Neptuna.
| Nazwa klubu i pozycja w tabeli |
Liczba zdobytych punktów | Spotkania w charakterze gości i zdobywcy punktów |
Spotkania w charakterze gospodarza i zdobywcy punktów |
|---|---|---|---|
| Start Gniezno | 12 (+80) | 28 IV 1957 16:31 |
4 VIII 1957 28:24 między innymi Kamrowski, Węsierski – 9, Matuszewski |
| Polonia (Kolejarz) Piła | 10 (+30) | 9 VI 1957 23:31 |
22 IX 1957 14:32 Węsierski – 6 Matuszewski – 3 Andrykowski, Kamrowski – 2 Blaszke – 1 Donath – 0 |
| Sparta Śrem | 8 (+35) | 22 X 1957 0:45 walkower |
7 VII 1957 32:22 |
| LPŻ Gdańsk | 8 (–63) | ||
| LPŻ Zielona Góra | 2 (–82) | 6 X 1957 29:23 Kamrowski – 9 Donath, Węsierski – 6 Blaszke – 4 Andrykowski – 3 Matuszewski – 1 |
30 VI 1957 31:23 Donath – 8 Kamrowski – 7 Matuszewski, Andrykowski – 4 Węsierski, Blaszke – 3 |
| Nazwa klubu i pozycja w tabeli |
Liczba zdobytych punktów | Spotkania w charakterze gości i zdobywcy punktów |
Spotkania w charakterze gospodarza i zdobywcy punktów |
|---|---|---|---|
| Unia Tarnów | 30 (+344) | 20 IV 1958 23:54 między innymi Andrykowski – 9 Kamorwski – 6 |
17 VIII 1958 36:41 między innymi Kamrowski – 10 Węsierski – 8 |
| Wanda Nowa Huta | 30 (+299) | 22 VII lub 10 VIII 1958
50:24 |
27 IV 1958 33:45 Kamrowski – 14 Węsierski – 8 Matuszewski – 4 Andrykowski – 3 Blaszke, Gryszczuk – 2 |
| Polonia Piła | 25 (+161) | 8 VI 1958 28:30 |
22 VI 1958 37:4 Kamrowski – 15 Węsierski – 11 Andrykowski – 6 Matuszewski – 3 Grajber, Blaszke – 1 |
| LPŻ Lublin | 25 (+266) | 24 VIII 1958 25:53 |
13 IV 1958 25:53 Kamrowski, Węsierski, Matruszewski, Andrykowski |
| Sparta Śrem | 19 (+101) | 4 V 1958 57:20 Kamrowski – 6 Gryszczuk, Węsierski – 4 Andrykowski, Matuszewski – 3 |
20 VII 1958 36,5:40,5 Kamrowski – 15 Węsierski – 9,5 Andrykowski – 8 Podlecki – 5 Matuszewski – 4 Blaszke – 1 |
| Legia Krosno | 18 (+41) | 25 V 1958 27:51 Kamrowski, Andrykowski – 7 Węsierski, Durczok – 5 Gryszczuk – 3 |
6 VII 1958 48:30 Kamrowski – 15 Węsierski – 11 Matuszewski – 8 Andrykowski – 6 Podlecki – 5 Blaszke – 3 |
| LPŻ Neptun Gdańsk | 16 (–86) | ||
| LPŻ Zielona Góra | 10 (–265) | 3 VIII 1958 40:36 Kamrowski – 12 Węsierski – 9 Andrykowski – 6 Matuszewski Podlecki – 4 Grajber – 3 Matulka – 2 |
1 V 1958 47:31 między innymi Kamrowski – 15 Matuszewski – 10 Gryszczuk, Węsierski – 7 Anrykowski – 6 Blaszke – 1 |
| Sparta II Wrocław | 4 (–384) | 29 VI 1958 49:28 (mecz rozegrano w Gdańsku) Węsierski – 11 Kamrowski, Andrykowski – 9 Podlecki – 8 Matuszewski – 7 (zdyskwalifikowany za niebezpieczną jazdę) Blaszke – 4 Grajber – 1 |
1 VI 1958 41:37 Kamrowski – 14 Andrykowski, Węsierski, Gruszczuk – 7 Matuszewski – 5 Durczak –1 |
| Cracovia Kraków | 2 (–477) | 13 VII 1958 56:22 (mecz rozegrano w Gdańsku) Kamrowski |
11 V 1958 55:23 Kamrowski – 15 Węsierski, Andrykowski – 9 Gryszczuk – 8 Matuszewski – 7 Grajber – 4 Durczak – 3 |
| Nazwa klubu i pozycja w tabeli |
Liczba zdobytych punktów | Spotkania w charakterze gości i zdobywcy punktów |
Spotkania w charakterze gospodarza i zdobywcy punktów |
|---|---|---|---|
| Cracovia Kraków | 24 (+231) | 7 VI 1959 35:43 Andrykowski – 0 |
28 VI 1959 44:33 |
| Legia Krosno | 22 (+231) | 21 VI 1959 0:65 (walkower: gdański zespół bezskutecznie prosił GKŻ o przełożenie meczu, na co Legia Krosno nie wyraziła zgody, domagając się 15 000 zł odszkodowania) |
14 VI 1959 39:38 |
| LPŻ Neptun Gdańsk | 18 (+16) | ||
| Sparta Śrem | 14 (+2) | 3 V 1959 30:45 |
6 IX 1959 45:31 |
| Polonia Piła | 12 (–16) | 13 IX 1959 31:44 |
26 IV 1959 48:30 Kamrowski i Węsierski – 15 Podlecki, Andrykowski, Dąbrowski, Nowak, Grajber |
| LPŻ Zielona Góra | 9 (–68) | 19 VII 1959 40:37 Kamrowski – 15 |
17 V 1959 42:36 |
| LPŻ Toruń | 7 (–121) | 24 V 1959 31:47 Kamrowski – 10 Andrykowski, Podlecki, Nowak – 6 Grajber – 4 Węsierski – 0 |
12 VII 1959 48:30 Kamrowski – 12 Nowak – 11 Andrykowski – 10 Podlecki – 8 Węsierski, Grajber – 3 Dąbrowski – 1 (rezerwowy, zastąpił kontuzjowanego Grajbera) |
| CKS Czeladź | 6 (–167) | 5 VII 1959, porażka | 31 V 1959 45:31 Kamrowski – 13 Nowak – 11 Andrykowski – 10 Podlecki – 4 Grajber – 3 |
