ZAWISTOWSKI WŁADYSŁAW, poeta, dramaturg, powieściopisarz
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Zawistowski Władysław.JPG|thumb|Władysław Zawistowski]] | [[File: Zawistowski Władysław.JPG|thumb|Władysław Zawistowski]] | ||
| − | '''WŁADYSŁAW ZAWISTOWSKI''' (ur. 11 VI 1954 Gdańsk), poeta, dramaturg, powieściopisarz, scenarzysta, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, urzędnik. Syn [[ZAWISTOWSKI STANISŁAW| Stanisława]] (24 VIII 1919 Wilno – 29 IV 1990 Gdańsk), lekarza otolaryngologa, profesora [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] i Heleny (ur. 3 I 1922 Wilno), lekarza, autorki | + | '''WŁADYSŁAW ZAWISTOWSKI''' (ur. 11 VI 1954 Gdańsk), poeta, dramaturg, powieściopisarz, scenarzysta, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, urzędnik. Syn [[ZAWISTOWSKI STANISŁAW, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku| Stanisława]] (24 VIII 1919 Wilno – 29 IV 1990 Gdańsk), lekarza otolaryngologa, profesora [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] i Heleny (ur. 3 I 1922 Wilno), lekarza, autorki m.in. baśniowych powieści dla dzieci.<br/><br/> |
| − | Absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku i filologii polskiej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] w 1977. W latach studenckich członek założyciel grupy literackiej Wspólność, związany z formacją poetycką [[NOWA PRYWATNOŚĆ, formacja poetycka | „Nowa Prywatność”]], członek redakcji pism literackich „Litteraria” i „Integracje”. Jako poeta debiutował w 1974. W latach 1977–1991 kierownik literacki [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]], wykładowca działającego przy nim Studium Aktorskiego. W 1987–1990 redaktor [[AUTOGRAF | „Autografu”]]. W 1989 współzałożyciel Fundacji Theatrum Gedanense i jej wiceprezes (do 2005).<br/><br/> | + | Absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku i filologii polskiej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] w 1977. W latach studenckich członek założyciel grupy literackiej Wspólność, związany z formacją poetycką [[NOWA PRYWATNOŚĆ, formacja poetycka | „Nowa Prywatność”]], członek redakcji pism literackich „Litteraria” i „Integracje”. Jako poeta debiutował w 1974. W latach 1977–1991 kierownik literacki [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]], wykładowca działającego przy nim Studium Aktorskiego. W 1987–1990 redaktor [[AUTOGRAF, pismo | „Autografu”]]. W 1989 współzałożyciel Fundacji Theatrum Gedanense i jej wiceprezes (do 2005).<br/><br/> |
| − | Do 1992 redaktor naczelny wydawnictwa Grafmedia Inter AG. Od 1992 dyrektor Oficyny Wydawniczej GRAF. Członek założyciel, a w okresie 1993–1996 prezes gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, 1997–2006 wicedyrektor wydawnictwa [[TOWER PRESS | Tower Press]]. Od 2002 współredaktor gazety literackiej | + | Do 1992 redaktor naczelny wydawnictwa Grafmedia Inter AG. Od 1992 dyrektor Oficyny Wydawniczej GRAF. Członek założyciel, a w okresie 1993–1996 prezes gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, 1997–2006 wicedyrektor wydawnictwa [[TOWER PRESS, wydawnictwo | Tower Press]]. Od 2002 współredaktor gazety literackiej [[MIGOTANIA, czasopismo | „Migotana, Przejaśnienia...”]]. Od 2006 dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki przy Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego (po zmianie nazwy: Departament Kultury). W kadencjach 2017–2021 i 2021–2025 z ramienia Urzędu Samorządu Województwa Pomorskiego członek Rady [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]].<br/><br/> |
| − | Autor | + | Autor m.in. zbiorów wierszy: ''Czyli ja'' (1976), ''Ptak w sieci dalekopisu'' (1977, 1980), ''Ciemna niedziela. Wiersze wybrane'' (1993), utworów dramatycznych: ''Wieloryb'' (1979), ''Wysocki'' (1983), ''Podróż do krańca mapy'' (1988), ''Stąd do Ameryki'' (1988), ''Farsa z ograniczoną odpowiedzialnością'' (1993), ''Było sobie kiedyś miasto'' (według prozy [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska | Güntera Grassa]], 1994), ''Historie zakulisowe'' (według A. Czechowa, 1999), ''Witajcie w roku 2002'' (2000), ''Dobry adres'' (2003). Pod pseudonimem Witold Biengo wydał powieści: ''Bardzo długi czerwiec'' (1984), ''Serce w klatce'' (1987), ''Gwiazdy spadają w sierpniu'' (1990). Autor utworów dla dzieci: ''Jak pory roku grają w berka'' (1984), ''Baśń o Raduniu, Ostrzycu i Sumie – królu jeziora'' (1990). Wspólnie z [[CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA ANNA, poetka, prozaiczka | Anną Czekanowicz-Drążewską]] autor serialu radiowego ''Ulica Kwietna'' (1996–1998), wspólnie z A. Czekanowicz-Drążewską, T. Buraczewskim, M. Wojtasikiem – kilku odcinków serialu TV ''Radio Romans'' (1994–1995), autor ''Kto jest kim w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza'' (1999).<br/><br/> |
| − | Przełożył na język polski | + | Przełożył na język polski m.in. sztuki: Henry'ego Chettle'a ''Tragedia Hoffmana albo Zemsta za ojca'' (razem z [[LIMON JERZY, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Jerzym Limonem]], 1985); Thomasa Middletona ''Cnotliwa panna z ulicy Taniej'' (razem z Jerzym Limonem, 1988; premiera w Teatrze Wybrzeże w reżyserii [[OKOPIŃSKI MAREK, aktor, reżyser, dyrektor teatrów | Marka Okopińskiego]] 21 I 1989), Williama Shakespeare'a ''Trojlus i Kressyda'' (razem z Jerzym Limonem, 1990; premiera w Teatrze Wybrzeże w reżyserii [[BABICKI KRZYSZTOF, reżyser | Krzysztofa Babickiego]] 7 IV 1990) oraz ''Antoniusz i Kleopatra'' (razem z Jerzym Limonem, 1992; premiera w Teatrze Wybrzeże w reżyserii Krzysztofa Babickiego 16 II 1992 oraz w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi w reżyserii Wojciecha Farugi 9 I 2016).<br/><br/> |
Autor tekstów piosenek do spektaklu ''Sztukmistrz z Lublina'' Isaaka Bashewisa Singera w reżyserii Stanisława Różewicza wystawionego przez Teatr Wybrzeże (premiera 30 I 1988), adaptacji ''Historii zakulisowych'' Antoniego Czechowa dla Teatru Telewizji w reżyserii Zbigniewa Zapasiewicza (20 III 2000) oraz dla Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie w tej samej reżyserii (premiera 18 I 2003), scenariusza spektaklu ''Było sobie kiedyś miasto'' Güntera Grassa w reżyserii Krzysztofa Babickiego dla Teatru Wybrzeże (premiera 29 X 1994). Narrator spektaklu własnego autorstwa ''Stąd do Ameryki'' w reżyserii Sławomira Olejniczaka w Teatrze Polskiego Radia (17-20 V 1989).<br/><br/> | Autor tekstów piosenek do spektaklu ''Sztukmistrz z Lublina'' Isaaka Bashewisa Singera w reżyserii Stanisława Różewicza wystawionego przez Teatr Wybrzeże (premiera 30 I 1988), adaptacji ''Historii zakulisowych'' Antoniego Czechowa dla Teatru Telewizji w reżyserii Zbigniewa Zapasiewicza (20 III 2000) oraz dla Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie w tej samej reżyserii (premiera 18 I 2003), scenariusza spektaklu ''Było sobie kiedyś miasto'' Güntera Grassa w reżyserii Krzysztofa Babickiego dla Teatru Wybrzeże (premiera 29 X 1994). Narrator spektaklu własnego autorstwa ''Stąd do Ameryki'' w reżyserii Sławomira Olejniczaka w Teatrze Polskiego Radia (17-20 V 1989).<br/><br/> | ||
| − | Uhonorowany | + | Uhonorowany m.in. III nagrodą za dramat ''Wysocki'' na XXIV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1984), wyróżnieniem za sztukę ''Stąd do Ameryki'' w konkursie na napisanie utworu dramatycznego z okazji 75-lecia Teatru Polskiego w Warszawie (1987), Nagrodą Artystyczną [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] (1988 i 2004), wyróżnieniem Fundacji Literatury za ''Stąd do Ameryki'' (1988), nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Dramaturgicznym ogłoszonym przez OTVP w Katowicach, Oddział SPP w Katowicach oraz Teatr TV za sztukę ''Farsa z ograniczoną odpowiedzialnością'' (1993), wyróżnieniem w konkursie na utwór dramatyczny ogłoszonym przez TVP za sztukę ''Witamy w 2002 roku'' (1999). Otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Miasta Gdańska Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]] za rok 2004 za tom wierszy ''Sztandar z ortalionu''. „Radiowa Osobowość Roku 2012” [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]].<br/><br/> |
| − | Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (1992), Lions Club Gdańsk-1 (1989) i Stowarzyszenia Pomocy Osobom Autystycznym (1992). Członek | + | Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (1992), Lions Club Gdańsk-1 (1989) i Stowarzyszenia Pomocy Osobom Autystycznym (1992). Członek Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (ZAIKS-u). Od 2009 do końca kadencji 2023 członek [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]], w latach 2018–2021 członek Rady Naukowej [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]]. W 2022 wyróżniony Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.<br/><br/> |
| + | Mąż Ludwiki z domu Topp (ur. 5 III 1954), absolwentki filologii polskiej o specjalności filmoznawstwo, krytyczki literackiej, redaktorki wydawnictw książkowych, nauczycielki języka polskiego w liceum oraz wykładowczyni historii i teorii kultury XIX i XX wieku na [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]], ławniczki Sądu Rejonowego w Sopocie, członkini Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej „Chełm” w Gdańsku. Ojciec Juliana (ur. 1979), absolwenta ekonomii Szkoły Głównej Handlowej, wiceprezesa Instytutu Badań Strukturalnych w Warszawie. {{author: MD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:16, 30 gru 2023
WŁADYSŁAW ZAWISTOWSKI (ur. 11 VI 1954 Gdańsk), poeta, dramaturg, powieściopisarz, scenarzysta, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, urzędnik. Syn Stanisława (24 VIII 1919 Wilno – 29 IV 1990 Gdańsk), lekarza otolaryngologa, profesora Akademii Medycznej w Gdańsku i Heleny (ur. 3 I 1922 Wilno), lekarza, autorki m.in. baśniowych powieści dla dzieci.
Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku i filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim w 1977. W latach studenckich członek założyciel grupy literackiej Wspólność, związany z formacją poetycką „Nowa Prywatność”, członek redakcji pism literackich „Litteraria” i „Integracje”. Jako poeta debiutował w 1974. W latach 1977–1991 kierownik literacki Teatru Wybrzeże, wykładowca działającego przy nim Studium Aktorskiego. W 1987–1990 redaktor „Autografu”. W 1989 współzałożyciel Fundacji Theatrum Gedanense i jej wiceprezes (do 2005).
Do 1992 redaktor naczelny wydawnictwa Grafmedia Inter AG. Od 1992 dyrektor Oficyny Wydawniczej GRAF. Członek założyciel, a w okresie 1993–1996 prezes gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, 1997–2006 wicedyrektor wydawnictwa Tower Press. Od 2002 współredaktor gazety literackiej „Migotana, Przejaśnienia...”. Od 2006 dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki przy Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego (po zmianie nazwy: Departament Kultury). W kadencjach 2017–2021 i 2021–2025 z ramienia Urzędu Samorządu Województwa Pomorskiego członek Rady Europejskiego Centrum Solidarności.
Autor m.in. zbiorów wierszy: Czyli ja (1976), Ptak w sieci dalekopisu (1977, 1980), Ciemna niedziela. Wiersze wybrane (1993), utworów dramatycznych: Wieloryb (1979), Wysocki (1983), Podróż do krańca mapy (1988), Stąd do Ameryki (1988), Farsa z ograniczoną odpowiedzialnością (1993), Było sobie kiedyś miasto (według prozy Güntera Grassa, 1994), Historie zakulisowe (według A. Czechowa, 1999), Witajcie w roku 2002 (2000), Dobry adres (2003). Pod pseudonimem Witold Biengo wydał powieści: Bardzo długi czerwiec (1984), Serce w klatce (1987), Gwiazdy spadają w sierpniu (1990). Autor utworów dla dzieci: Jak pory roku grają w berka (1984), Baśń o Raduniu, Ostrzycu i Sumie – królu jeziora (1990). Wspólnie z Anną Czekanowicz-Drążewską autor serialu radiowego Ulica Kwietna (1996–1998), wspólnie z A. Czekanowicz-Drążewską, T. Buraczewskim, M. Wojtasikiem – kilku odcinków serialu TV Radio Romans (1994–1995), autor Kto jest kim w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza (1999).
Przełożył na język polski m.in. sztuki: Henry'ego Chettle'a Tragedia Hoffmana albo Zemsta za ojca (razem z Jerzym Limonem, 1985); Thomasa Middletona Cnotliwa panna z ulicy Taniej (razem z Jerzym Limonem, 1988; premiera w Teatrze Wybrzeże w reżyserii Marka Okopińskiego 21 I 1989), Williama Shakespeare'a Trojlus i Kressyda (razem z Jerzym Limonem, 1990; premiera w Teatrze Wybrzeże w reżyserii Krzysztofa Babickiego 7 IV 1990) oraz Antoniusz i Kleopatra (razem z Jerzym Limonem, 1992; premiera w Teatrze Wybrzeże w reżyserii Krzysztofa Babickiego 16 II 1992 oraz w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi w reżyserii Wojciecha Farugi 9 I 2016).
Autor tekstów piosenek do spektaklu Sztukmistrz z Lublina Isaaka Bashewisa Singera w reżyserii Stanisława Różewicza wystawionego przez Teatr Wybrzeże (premiera 30 I 1988), adaptacji Historii zakulisowych Antoniego Czechowa dla Teatru Telewizji w reżyserii Zbigniewa Zapasiewicza (20 III 2000) oraz dla Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie w tej samej reżyserii (premiera 18 I 2003), scenariusza spektaklu Było sobie kiedyś miasto Güntera Grassa w reżyserii Krzysztofa Babickiego dla Teatru Wybrzeże (premiera 29 X 1994). Narrator spektaklu własnego autorstwa Stąd do Ameryki w reżyserii Sławomira Olejniczaka w Teatrze Polskiego Radia (17-20 V 1989).
Uhonorowany m.in. III nagrodą za dramat Wysocki na XXIV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1984), wyróżnieniem za sztukę Stąd do Ameryki w konkursie na napisanie utworu dramatycznego z okazji 75-lecia Teatru Polskiego w Warszawie (1987), Nagrodą Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1988 i 2004), wyróżnieniem Fundacji Literatury za Stąd do Ameryki (1988), nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Dramaturgicznym ogłoszonym przez OTVP w Katowicach, Oddział SPP w Katowicach oraz Teatr TV za sztukę Farsa z ograniczoną odpowiedzialnością (1993), wyróżnieniem w konkursie na utwór dramatyczny ogłoszonym przez TVP za sztukę Witamy w 2002 roku (1999). Otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” za rok 2004 za tom wierszy Sztandar z ortalionu. „Radiowa Osobowość Roku 2012” Radia Gdańsk.
Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (1992), Lions Club Gdańsk-1 (1989) i Stowarzyszenia Pomocy Osobom Autystycznym (1992). Członek Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (ZAIKS-u). Od 2009 do końca kadencji 2023 członek Rady Kultury Gdańskiej, w latach 2018–2021 członek Rady Naukowej Muzeum Gdańska. W 2022 wyróżniony Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Mąż Ludwiki z domu Topp (ur. 5 III 1954), absolwentki filologii polskiej o specjalności filmoznawstwo, krytyczki literackiej, redaktorki wydawnictw książkowych, nauczycielki języka polskiego w liceum oraz wykładowczyni historii i teorii kultury XIX i XX wieku na Akademii Sztuk Pięknych, ławniczki Sądu Rejonowego w Sopocie, członkini Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej „Chełm” w Gdańsku. Ojciec Juliana (ur. 1979), absolwenta ekonomii Szkoły Głównej Handlowej, wiceprezesa Instytutu Badań Strukturalnych w Warszawie.
