BAUM MARIE, uczona
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Marie_Baum.jpg|thumb|Marie Baum]] | [[File:Marie_Baum.jpg|thumb|Marie Baum]] | ||
| − | '''MARIE BAUM''' (23 III 1874 Gdańsk – 8 VIII 1964 Heidelberg), uczona. Córka [[BAUM GEORG WILHELM, lekarz | Georga Wilhelma Bauma]] i Florentin Lejeune-Dirichlet, siostra [[BAUM BECKY, śpiewaczka | Rebecki Baum]]. Po kursach w Gdańsku w [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii]] (Victoriaschule) ze względu na zakaz nauki kobiet w Niemczech, maturę zdała w Szwajcarii. | + | '''MARIE BAUM''' (23 III 1874 Gdańsk – 8 VIII 1964 Heidelberg), uczona. Córka [[BAUM GEORG WILHELM, lekarz | Georga Wilhelma Bauma]] i Florentin Lejeune-Dirichlet, siostra [[BAUM BECKY, śpiewaczka | Rebecki Baum]]. Po kursach w Gdańsku w [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii]] (Victoriaschule) ze względu na zakaz nauki kobiet w Niemczech, maturę zdała w Szwajcarii. |
| + | W latach 1893–1899 studiowała chemię i biologię w Zurychu, od 1899 doktor. W latach 1899–1902 chemiczka w AGFA w Berlinie, poświęciła się pracy badawczej i politycznej. Wiele lat związana z uniwersytetem w Heidelbergu, honorowa obywatelka tego miasta. W latach I wojny światowej, na prośbę nadburmistrza [[SCHOLTZ HEINRICH, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy | Heinricha Scholtza]], od stycznia do marca 1915 była przewodniczącą jednej z komisji organizacji [[POMOC WOJENNA DLA GDAŃSKA, organizacja dobroczynna, I wojna światowa | Pomoc Wojenna dla Gdańska]].<br/><br/> | ||
Po 1902 działała w wielu organizacjach niemieckich i międzynarodowych związanych z walką o prawa kobiet. Współzałożycielka stowarzyszeń demokratycznych i wspierających udział kobiet w pracy zawodowej i społecznej, w tym w 1925 w Berlinie-Schönebergu „Die Deutsche Akademie für soziale und pädagogische Frauenarbeit“ ("Instytut Do Spraw Udziału Kobiet W Działalności Zawodowej i Społecznej"). W 1930 opublikowała rozprawę ''Das Familienleben in der Gegenwart. 182 Familienmonographien'' (182 biogramy współczesnych rodzin niemieckich). Na uniwersytecie prowadziła badania naukowo-socjologiczne i wykłady z tej tematyki. W czasach hitlerowskich prześladowana przez Gestapo za żydowskie pochodzenie babki matczynej, Rebeki Mendelssohn, żony profesora matematyki Petera Gustava Lejeune-Dirichlet, a tym samym – według nomenklatury hitlerowskiej – także i półżydówki matki. Od 1941 prowadzono w jej domu rewizje w poszukiwaniu antypaństwowych materiałów.<br/><br/> | Po 1902 działała w wielu organizacjach niemieckich i międzynarodowych związanych z walką o prawa kobiet. Współzałożycielka stowarzyszeń demokratycznych i wspierających udział kobiet w pracy zawodowej i społecznej, w tym w 1925 w Berlinie-Schönebergu „Die Deutsche Akademie für soziale und pädagogische Frauenarbeit“ ("Instytut Do Spraw Udziału Kobiet W Działalności Zawodowej i Społecznej"). W 1930 opublikowała rozprawę ''Das Familienleben in der Gegenwart. 182 Familienmonographien'' (182 biogramy współczesnych rodzin niemieckich). Na uniwersytecie prowadziła badania naukowo-socjologiczne i wykłady z tej tematyki. W czasach hitlerowskich prześladowana przez Gestapo za żydowskie pochodzenie babki matczynej, Rebeki Mendelssohn, żony profesora matematyki Petera Gustava Lejeune-Dirichlet, a tym samym – według nomenklatury hitlerowskiej – także i półżydówki matki. Od 1941 prowadzono w jej domu rewizje w poszukiwaniu antypaństwowych materiałów.<br/><br/> | ||
W 1946, mimo osiągnięcia wieku emerytalnego, powróciła do badań naukowych i działalności społecznej wśród studentów uniwersytetu w Heidelbergu, tworząc kluby dyskusyjne. Była autorką wstępu do niemieckiego wydania pamiętnika holenderskiej żydówki Anny Frank (''Tagebuch Anne Frank'', Heidelberg 1950).<br/><br/> | W 1946, mimo osiągnięcia wieku emerytalnego, powróciła do badań naukowych i działalności społecznej wśród studentów uniwersytetu w Heidelbergu, tworząc kluby dyskusyjne. Była autorką wstępu do niemieckiego wydania pamiętnika holenderskiej żydówki Anny Frank (''Tagebuch Anne Frank'', Heidelberg 1950).<br/><br/> | ||
Pochowana na cmentarzu Bergfriedhof w Heidelbergu. Jej imię otrzymała szkoła zawodowa w Heidelbergu, a w 2000 jej imieniem nazwano jedną z ulic w Karlsruhe. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowana na cmentarzu Bergfriedhof w Heidelbergu. Jej imię otrzymała szkoła zawodowa w Heidelbergu, a w 2000 jej imieniem nazwano jedną z ulic w Karlsruhe. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:46, 28 wrz 2023
MARIE BAUM (23 III 1874 Gdańsk – 8 VIII 1964 Heidelberg), uczona. Córka Georga Wilhelma Bauma i Florentin Lejeune-Dirichlet, siostra Rebecki Baum. Po kursach w Gdańsku w szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii (Victoriaschule) ze względu na zakaz nauki kobiet w Niemczech, maturę zdała w Szwajcarii.
W latach 1893–1899 studiowała chemię i biologię w Zurychu, od 1899 doktor. W latach 1899–1902 chemiczka w AGFA w Berlinie, poświęciła się pracy badawczej i politycznej. Wiele lat związana z uniwersytetem w Heidelbergu, honorowa obywatelka tego miasta. W latach I wojny światowej, na prośbę nadburmistrza Heinricha Scholtza, od stycznia do marca 1915 była przewodniczącą jednej z komisji organizacji Pomoc Wojenna dla Gdańska.
Po 1902 działała w wielu organizacjach niemieckich i międzynarodowych związanych z walką o prawa kobiet. Współzałożycielka stowarzyszeń demokratycznych i wspierających udział kobiet w pracy zawodowej i społecznej, w tym w 1925 w Berlinie-Schönebergu „Die Deutsche Akademie für soziale und pädagogische Frauenarbeit“ ("Instytut Do Spraw Udziału Kobiet W Działalności Zawodowej i Społecznej"). W 1930 opublikowała rozprawę Das Familienleben in der Gegenwart. 182 Familienmonographien (182 biogramy współczesnych rodzin niemieckich). Na uniwersytecie prowadziła badania naukowo-socjologiczne i wykłady z tej tematyki. W czasach hitlerowskich prześladowana przez Gestapo za żydowskie pochodzenie babki matczynej, Rebeki Mendelssohn, żony profesora matematyki Petera Gustava Lejeune-Dirichlet, a tym samym – według nomenklatury hitlerowskiej – także i półżydówki matki. Od 1941 prowadzono w jej domu rewizje w poszukiwaniu antypaństwowych materiałów.
W 1946, mimo osiągnięcia wieku emerytalnego, powróciła do badań naukowych i działalności społecznej wśród studentów uniwersytetu w Heidelbergu, tworząc kluby dyskusyjne. Była autorką wstępu do niemieckiego wydania pamiętnika holenderskiej żydówki Anny Frank (Tagebuch Anne Frank, Heidelberg 1950).
Pochowana na cmentarzu Bergfriedhof w Heidelbergu. Jej imię otrzymała szkoła zawodowa w Heidelbergu, a w 2000 jej imieniem nazwano jedną z ulic w Karlsruhe.
