RAMSAUER CARL, profesor Technische Hochschule Danzig

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę RAMSAUER CARL na RAMSAUER CARL, profesor Technische Hochschule Danzig)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''CARL RAMSAUER''' (6 II 1879 Osterberg k. Oldenburga – 24 XII 1955 Berlin), naukowiec, fizyk. W 1897–1907 studiował na uniw. w Monachium, Tybindze, Berlinie, Kolonii, Londynie i Wrocławiu. W 1907–09 pracował na uniw. w Heidelbergu, gdzie prowadził pionierskie badania zderzeń protonów i elektronów z cząsteczek gazu (twórca tzw. efektu Townsend-Ramsauer). W 1921–28 prof. q THD, kontynuował badania nad rozpraszaniem elektronów na atomach i cząsteczkach, eksperymenty nad rozpraszaniem jonów atomowych, nad efektami wybuchów podwodnych, ruchami pocisków w wodzie. We wrześniu 1925 zorganizował w Gd. III Zjazd Fizyków Niemieckich, z jego inicjatywy rozbudowano Inst. Fizyki THD (do gmachu głównego dobudowano skrzydło z Auditorium Maximum, laboratoriami nauk. i studenckimi, otwarte 1929). W 1928–45 dyr. laboratorium badawczego firmy Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, od 1945 prof. zw. THD w Berlinie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''CARL RAMSAUER''' (6 II 1879 Osternburg (obecnie część Oldenburga) – 24 XII 1955 Berlin), fizyk, profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). W latach 1897–1902 studiował na uniwersytecie w Monachium (München), Tybindze (Tübingen), Berlinie i Kolonii (Köln). Od 1902 doktor, w latach 1902-1906 pracował w Cesarskim Laboratorium Torpedowym w Kilonii. Dzięki stypendium uniwersytetu kolońskiego pracował przez pół roku w laboratorium Fredericka Troutona w Londynie. Po rocznej służbie wojskowej we Wrocławiu, od 1907 pracował na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie prowadził pionierskie badania zderzeń protonów i elektronów z cząsteczek gazu (twórca tzw. efektu Ramsauera-Townsenda). Od 1909 doktor habilitowany, od 1915 profesor nadzwyczajny. Podczas I wojny światowej służył w artylerii. <br/><br/>
 +
Od lutego 1921 do wiosny 1928 profesor zwyczajnego fizyki THD, był dyrektorem Instytutu Fizyki. Kontynuował badania nad rozpraszaniem elektronów na atomach i cząsteczkach, eksperymenty nad rozpraszaniem jonów atomowych, nad efektami wybuchów podwodnych, ruchami pocisków w wodzie. We wrześniu 1925 zorganizował w Gdańsku III Zjazd Fizyków Niemieckich, z jego inicjatywy rozbudowano Instytut Fizyki THD (do gmachu głównego dobudowano skrzydło z Auditorium Maximum, laboratoriami naukowymi i studenckimi, otwarte w 1929).<br/><br/>
 +
W 1924 odrzucił propozycję pracy na uniwersytecie w Halle, w 1928 - otrzymawszy dwuletni urlop z THD -  został dyrektorem założonego przez siebie laboratorium badawczego firmy Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie. 1 X 1930 ostatecznie zrezygnował z profesury w Gdańsku, w AEG pracował do 1945. Był między innymi członkiem Towarzystwa Fizyki Technicznej, od 1935 jego skarbnikiem, od 1938 przewodniczącym oddziału berlińskiego. Od 1945 profesor zwyczajny THD w Berlinie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 18:13, 17 paź 2022

CARL RAMSAUER (6 II 1879 Osternburg (obecnie część Oldenburga) – 24 XII 1955 Berlin), fizyk, profesor Technische Hochschule Danzig (THD). W latach 1897–1902 studiował na uniwersytecie w Monachium (München), Tybindze (Tübingen), Berlinie i Kolonii (Köln). Od 1902 doktor, w latach 1902-1906 pracował w Cesarskim Laboratorium Torpedowym w Kilonii. Dzięki stypendium uniwersytetu kolońskiego pracował przez pół roku w laboratorium Fredericka Troutona w Londynie. Po rocznej służbie wojskowej we Wrocławiu, od 1907 pracował na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie prowadził pionierskie badania zderzeń protonów i elektronów z cząsteczek gazu (twórca tzw. efektu Ramsauera-Townsenda). Od 1909 doktor habilitowany, od 1915 profesor nadzwyczajny. Podczas I wojny światowej służył w artylerii.

Od lutego 1921 do wiosny 1928 profesor zwyczajnego fizyki THD, był dyrektorem Instytutu Fizyki. Kontynuował badania nad rozpraszaniem elektronów na atomach i cząsteczkach, eksperymenty nad rozpraszaniem jonów atomowych, nad efektami wybuchów podwodnych, ruchami pocisków w wodzie. We wrześniu 1925 zorganizował w Gdańsku III Zjazd Fizyków Niemieckich, z jego inicjatywy rozbudowano Instytut Fizyki THD (do gmachu głównego dobudowano skrzydło z Auditorium Maximum, laboratoriami naukowymi i studenckimi, otwarte w 1929).

W 1924 odrzucił propozycję pracy na uniwersytecie w Halle, w 1928 - otrzymawszy dwuletni urlop z THD - został dyrektorem założonego przez siebie laboratorium badawczego firmy Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie. 1 X 1930 ostatecznie zrezygnował z profesury w Gdańsku, w AEG pracował do 1945. Był między innymi członkiem Towarzystwa Fizyki Technicznej, od 1935 jego skarbnikiem, od 1938 przewodniczącym oddziału berlińskiego. Od 1945 profesor zwyczajny THD w Berlinie. MA

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania