MACKENSEN ANDREAS II, złotnik
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''ANDREAS MACKENSEN II''' (Mackensohn) (około 1660 Gdańsk (zmarł w 48 roku życia) – pochowany 16 X 1709 | + | '''ANDREAS MACKENSEN II''' (Mackensohn) (około 1660 Gdańsk (zmarł w 48 roku życia) – pochowany 16 X 1709 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]), złotnik. Syn [[MACKENSEN ANDREAS I, złotnik | Andreasa Mackensena I]]. W 1668 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W 1670 uczył się w warsztacie ojca, pracę mistrzowską wykonał u [[RÖDE PETER II, złotnik | Petera Rödego II]], od 13 I 1685 mistrz. 10 V 1685 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W tym samym roku zatrudnił czeladnika, Andreasa Jödta.<br/><br/> |
Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w 1691 został uwięziony w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, dla którego wykonał też płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem. Był także wykonawcą czterech kielichów dla kościoła w Pelplinie. <br/><br/> | Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w 1691 został uwięziony w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, dla którego wykonał też płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem. Był także wykonawcą czterech kielichów dla kościoła w Pelplinie. <br/><br/> | ||
− | 29 IV 1685 w | + | 29 IV 1685 w kościele św. Trójcy ożenił się z Catheriną Elisabeth (1659 – pochowana 29 VIII 1714 w grobowcu rodzinnym męża), córką złotnika [[PRESSDING NATHANIEL I, złotnik | Nathaniela Pressdinga]]. Ojciec Elisabeth (pochowana 10 IV 1744 w grobowcu rodzinnym ojca), od 9 X 1672 trzeciej żony profesora Gimnazjum Akademickiego |
+ | [[NEUFELD GEORG jr, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georga Neufelda jr]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 12:08, 22 wrz 2023
ANDREAS MACKENSEN II (Mackensohn) (około 1660 Gdańsk (zmarł w 48 roku życia) – pochowany 16 X 1709 w gdańskim kościele św. Trójcy), złotnik. Syn Andreasa Mackensena I. W 1668 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W 1670 uczył się w warsztacie ojca, pracę mistrzowską wykonał u Petera Rödego II, od 13 I 1685 mistrz. 10 V 1685 uzyskał obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W tym samym roku zatrudnił czeladnika, Andreasa Jödta.
Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w 1691 został uwięziony w Ratuszu Głównego Miasta, podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, dla którego wykonał też płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem. Był także wykonawcą czterech kielichów dla kościoła w Pelplinie.
29 IV 1685 w kościele św. Trójcy ożenił się z Catheriną Elisabeth (1659 – pochowana 29 VIII 1714 w grobowcu rodzinnym męża), córką złotnika Nathaniela Pressdinga. Ojciec Elisabeth (pochowana 10 IV 1744 w grobowcu rodzinnym ojca), od 9 X 1672 trzeciej żony profesora Gimnazjum Akademickiego
Georga Neufelda jr.