STUMPF CARL MORITZ, złotnik

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę STUMPF CARL MORITZ na STUMPF CARL MORITZ, złotnik)
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Carl_Moritz_Stumpf.jpg|thumb|Carl Moritz Stumpf]]
 
[[File:Carl_Moritz_Stumpf.jpg|thumb|Carl Moritz Stumpf]]
[[File:2_Carl_Moritz_Stumpf.jpg|thumb|Albert Moritz Stumpf]]
 
 
[[File: Moritz_Stumpf_1.jpg |thumb| Carl Moritz Stumpf w drzwiach swojego sklepu przy Goldschmiedegasse 3-4 (ul. Złotników)]]  
 
[[File: Moritz_Stumpf_1.jpg |thumb| Carl Moritz Stumpf w drzwiach swojego sklepu przy Goldschmiedegasse 3-4 (ul. Złotników)]]  
 
[[File:Sygnatura firmy Moritz Stumpf Sohn.JPG|thumb|Sygnatura firmy Moritz Stumpf und Sohn]]
 
[[File:Sygnatura firmy Moritz Stumpf Sohn.JPG|thumb|Sygnatura firmy Moritz Stumpf und Sohn]]
Linia 7: Linia 6:
 
[[File:Srebrny talerzyk z firmy Moritz Stumpf Sohn, po 1888.JPG|thumb|Srebrny talerzyk z firmy Moritz Stumpf und Sohn, po 1888]]
 
[[File:Srebrny talerzyk z firmy Moritz Stumpf Sohn, po 1888.JPG|thumb|Srebrny talerzyk z firmy Moritz Stumpf und Sohn, po 1888]]
  
'''CARL MORITZ STUMPF''' (1 IX 1810 Gdańsk – 2 XI 1894 Gdańsk), złotnik. Syn [[STUMPF CARL | Carla Stumpfa]]. W sierpniu 1830 roku powrócił z nauki zawodu w zakładach i pracowniach Bydgoszczy, Legnicy, Drezna, Lipska i Wiednia. Do 1838 prowadził z macochą Renatą Concordią przy Goldschmiedegasse 1069 (ul. Złotników 4) rodzinną firmę C. Stumpf und Sohn, w latach 1861–1884 wraz z synem Albertem Moritzem, który następnie przejął kierownictwo. W 1855 poszerzył lokal firmy o pomieszczenia w sąsiednim domu przy Goldschmiedegasse 3 (ul. Złotników). W 1862 roku firma otrzymała zaszczytny tytuł królewskiej nadwornej firmy jubilerskiej. W 1840, 1845, 1850 i 1851 był starszym cechu złotników. W 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/>
+
'''CARL MORITZ STUMPF''' (1 IX 1810 Gdańsk – 2 XI 1894 Gdańsk), złotnik. Syn [[STUMPF CARL, złotnik | Carla Stumpfa]]. W 1811 zapisano go na naukę w warsztacie ojca (co było wybiegiem mającym przyspieszyć obligatoryjny czas członkostwa w korporacji i szybciej ubiegać się o tytuł mistrza). Po śmierci ojca w sierpniu 1830 powrócił z nauki zawodu w zakładach i pracowniach Bydgoszczy, Legnicy, Drezna, Lipska i Wiednia. Od 1832 mistrz. Do 1838 prowadził z macochą Renatą Concordią przy Goldschmiedegasse 1069 (ul. Złotników 4) rodzinną firmę pod zmienioną nazwą „Carl Stumpf Wwe und Sohn”, w latach 1861–1884 wraz z synem Albertem Moritzem, który następnie przejął kierownictwo. W 1855 poszerzył lokal firmy o pomieszczenia w sąsiednim domu przy Goldschmiedegasse 3 (ul. Złotników). W 1862 firma otrzymała zaszczytny tytuł królewskiej nadwornej firmy jubilerskiej. W 1840, 1845, 1850 i 1851 był starszym cechu złotników. W 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/>
Od 1838 żonaty był z Idą (ur. 1810), córką lekarza Friedricha Wilhelma Otto. Pozostawił synów: Alberta Moritza Stumpfa (30 X 1833 Gdańsk – 12 VI 1895 Stuttgart), który zawodu uczył się w Berlinie, Hanau i Paryżu i od 1861 był wspólnikiem ojca w rodzinnej firmie, w latach 1884–1894 jej właścicielem, oraz [[STUMPF KARL RICHARD | Karla Richarda Stumpfa]]. Córka Agnes Bertha Stumpf (1836 Gdańsk – 11 IV 1888 Gdańsk) była od 1857 roku żoną jubilera [[ROSALOWSKY ROBERT ADOLPH | Roberta Adolpha Rosalowskiego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Od 1838 żonaty był z Idą (ur. 1810), córką lekarza Friedricha Wilhelma Otto. Pozostawił synów: [[STUMPF ALBERT MORITZ, złotnik| Alberta Moritza]] oraz [[STUMPF KARL RICHARD, jubiler | Karla Richarda]]. Córka Agnes Bertha Stumpf (1836 Gdańsk – 11 IV 1888 Gdańsk) była od 1857 żoną jubilera [[ROSALOWSKY ROBERT ADOLPH, jubiler | Roberta Adolpha Rosalowskiego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
 
 +
 
 +
'''Bibliografia''': <br/>
 +
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609, 316, nr 3112/87 (akt zgonu żony), 490, nr 2701/94 (akt zgonu męża).  <br/>
 +
''125 Jahre Stumpf-Danzig. 5. April 1804-1929'', Danzig 1929. <br/>
 +
Abramowicz Mieczysław, Frąckowska Anna, ''Srebra od pokoleń. Zarys dziejów firmy i rodziny Stumfów'', w: ''Gdańscy złotnicy Stumpfowie'', Gdańsk 2019, s. 17–20.<br/>
 +
Rembowska Irena, ''Stumpfowie'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 4, Gdańsk 1977, s. 288–289.

Aktualna wersja na dzień 10:20, 12 lip 2024

Carl Moritz Stumpf
Carl Moritz Stumpf w drzwiach swojego sklepu przy Goldschmiedegasse 3-4 (ul. Złotników)
Sygnatura firmy Moritz Stumpf und Sohn
Wykonany ze srebra model Ratusza Głównego Miasta
Srebrny talerzyk z firmy Moritz Stumpf und Sohn, po 1888

CARL MORITZ STUMPF (1 IX 1810 Gdańsk – 2 XI 1894 Gdańsk), złotnik. Syn Carla Stumpfa. W 1811 zapisano go na naukę w warsztacie ojca (co było wybiegiem mającym przyspieszyć obligatoryjny czas członkostwa w korporacji i szybciej ubiegać się o tytuł mistrza). Po śmierci ojca w sierpniu 1830 powrócił z nauki zawodu w zakładach i pracowniach Bydgoszczy, Legnicy, Drezna, Lipska i Wiednia. Od 1832 mistrz. Do 1838 prowadził z macochą Renatą Concordią przy Goldschmiedegasse 1069 (ul. Złotników 4) rodzinną firmę pod zmienioną nazwą „Carl Stumpf Wwe und Sohn”, w latach 1861–1884 wraz z synem Albertem Moritzem, który następnie przejął kierownictwo. W 1855 poszerzył lokal firmy o pomieszczenia w sąsiednim domu przy Goldschmiedegasse 3 (ul. Złotników). W 1862 firma otrzymała zaszczytny tytuł królewskiej nadwornej firmy jubilerskiej. W 1840, 1845, 1850 i 1851 był starszym cechu złotników. W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.

Od 1838 żonaty był z Idą (ur. 1810), córką lekarza Friedricha Wilhelma Otto. Pozostawił synów: Alberta Moritza oraz Karla Richarda. Córka Agnes Bertha Stumpf (1836 Gdańsk – 11 IV 1888 Gdańsk) była od 1857 żoną jubilera Roberta Adolpha Rosalowskiego. MrGl




































































Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609, 316, nr 3112/87 (akt zgonu żony), 490, nr 2701/94 (akt zgonu męża).
125 Jahre Stumpf-Danzig. 5. April 1804-1929, Danzig 1929.
Abramowicz Mieczysław, Frąckowska Anna, Srebra od pokoleń. Zarys dziejów firmy i rodziny Stumfów, w: Gdańscy złotnicy Stumpfowie, Gdańsk 2019, s. 17–20.
Rembowska Irena, Stumpfowie, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 4, Gdańsk 1977, s. 288–289.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania