KASPRZEWSKI WITOLD, ekonomista, przewodnik turystyczny
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Witold_Kasprzewski.JPG |thumb| Witold Kasprzewski, portret Anny Wędzińskiej w Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Gdańsku przy ul. Ogarnej ([[BRAMA KROWIA | Brama Krowia]])]] | [[File: Witold_Kasprzewski.JPG |thumb| Witold Kasprzewski, portret Anny Wędzińskiej w Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Gdańsku przy ul. Ogarnej ([[BRAMA KROWIA | Brama Krowia]])]] | ||
'''WITOLD KASPRZEWSKI''' (31 I 1922 Michałowo koło Brodnicy – 4 I 2002 Gdańsk), ekonomista, przewodnik turystyczny, filatelista. Syn Władysława i Heleny z domu Witt. W czasie II wojny światowej przebywał z rodzicami w Grójcu koło Warszawy, od lipca 1945 mieszkał w Gdańsku. W 1952 ukończył zaocznie Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Sopocie, w 1967 absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, magister ekonomii. W latach 1957–1964 kierownik działu i zastępca dyrektora w [[UNIMOR | Gdańskich Zakładach Radiowych T-18 w Gdańsku („Unimor”)]], w 1964–1968 dyrektor Zakładów Mechaniki Precyzyjnej w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Od 1968 do 1987 pełnomocnik dyrektora Biura Projektowo-Technologicznego „Techmaprojekt“ w Gdańsku. Od 1987 na emeryturze. <br/><br/> | '''WITOLD KASPRZEWSKI''' (31 I 1922 Michałowo koło Brodnicy – 4 I 2002 Gdańsk), ekonomista, przewodnik turystyczny, filatelista. Syn Władysława i Heleny z domu Witt. W czasie II wojny światowej przebywał z rodzicami w Grójcu koło Warszawy, od lipca 1945 mieszkał w Gdańsku. W 1952 ukończył zaocznie Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Sopocie, w 1967 absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, magister ekonomii. W latach 1957–1964 kierownik działu i zastępca dyrektora w [[UNIMOR | Gdańskich Zakładach Radiowych T-18 w Gdańsku („Unimor”)]], w 1964–1968 dyrektor Zakładów Mechaniki Precyzyjnej w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Od 1968 do 1987 pełnomocnik dyrektora Biura Projektowo-Technologicznego „Techmaprojekt“ w Gdańsku. Od 1987 na emeryturze. <br/><br/> | ||
| − | Od stycznia 1954 członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK). W 1955 ukończył kurs przewodnicki po Trójmieście i został członkiem [[KOŁO PRZEWODNIKÓW MIEJSKICH I TERENOWYCH IM. FRANCISZKA MAMUSZKI | Koła Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki przy Oddziale Gdańskim | + | Od stycznia 1954 członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK). W 1955 ukończył kurs przewodnicki po Trójmieście i został członkiem [[KOŁO PRZEWODNIKÓW MIEJSKICH I TERENOWYCH IM. FRANCISZKA MAMUSZKI | Koła Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki przy Oddziale Gdańskim PTTK]]. W 1955–1956 sekretarz Zarządu Koła, w 1955–1965 wiceprzewodniczący Zarządu Koła. W 1955 członek Komisji Rewizyjnej Oddziału Gdańskiego PTTK. W latach 1965–1972 i 1981–1989 prezes Zarządu Oddziału PTTK w Gdańsku, w 1972–1974 członek Prezydium Zarządu Oddziału PTTK w Gdańsku, w 1977–1981 członek Zarządu Oddziału Gdańskiego. W latach 1972–1974 prezes Zarządu Okręgu PTTK w Gdańsku, w 1974–1976 członek Zarządu Okręgu. Od 1961 do 1963 przewodniczący Okręgowej Komisji Przewodnickiej PTTK w Gdańsku. W latach 1981–1989 wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Gdańsku. W 1956–1965 członek prezydium Komisji Przewodnickiej przy Zarządzie Głównym (ZG) PTTK w Warszawie. W latach 1968–1972 i 1981–1985 członek ZG PTTK (1968–1972 członek Komisji Planu i Budżetu, Komisji Przewodnickiej, w 1981–1985 członek Rady Ekonomicznej). W latach 1968–1974 członek kolegium redakcyjnego kwartalnika [[JANTAROWE SZLAKI | „Jantarowe Szlaki”]]. Od 17 V 1989 prezes honorowy Oddziału Gdańskiego PTTK, od 14 IX 2001 członek honorowy PTTK. <br/><br/> |
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem 40-lecia PRL (1986), Medalem „Za zasługi dla Marynarki Wojennej“, Medalem 50-lecia PTTK, Medalem 30-lecia Sportu i Turystyki Województwa Gdańskiego, Medalem 1000-lecia Gdańska, Medalem Stulecia Turystyki Polskiej, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1964), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1971), „Zasłużony Działacz Turystyki“ (1969), srebrną (1967) i złotą (1969) odznaką PTTK, odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, złotą odznaką „Za opiekę nad zabytkami“ (1978). <br/><br/> | Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem 40-lecia PRL (1986), Medalem „Za zasługi dla Marynarki Wojennej“, Medalem 50-lecia PTTK, Medalem 30-lecia Sportu i Turystyki Województwa Gdańskiego, Medalem 1000-lecia Gdańska, Medalem Stulecia Turystyki Polskiej, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1964), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1971), „Zasłużony Działacz Turystyki“ (1969), srebrną (1967) i złotą (1969) odznaką PTTK, odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, złotą odznaką „Za opiekę nad zabytkami“ (1978). <br/><br/> | ||
| − | Od 1947 żonaty był z Łucją z domu Góral (23 X 1921 – 2 V 1972), ojciec Wiesławy Kasprzewskiej-Charkin | + | Od 1947 żonaty był z Łucją z domu Góral (23 X 1921 – 2 V 1972), ojciec [[KASPRZEWSKA-CHARKIN WIESŁAWA, dyrektorka Pomorskiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Gdańsku| Wiesławy Kasprzewskiej-Charkin]], żony [[CHARKIN WOJCIECH, dziennikarz, działacz opozycji antykomunistycznej | Wojciecha Charkina]]. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: SR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 08:13, 25 sty 2024
WITOLD KASPRZEWSKI (31 I 1922 Michałowo koło Brodnicy – 4 I 2002 Gdańsk), ekonomista, przewodnik turystyczny, filatelista. Syn Władysława i Heleny z domu Witt. W czasie II wojny światowej przebywał z rodzicami w Grójcu koło Warszawy, od lipca 1945 mieszkał w Gdańsku. W 1952 ukończył zaocznie Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Sopocie, w 1967 absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, magister ekonomii. W latach 1957–1964 kierownik działu i zastępca dyrektora w Gdańskich Zakładach Radiowych T-18 w Gdańsku („Unimor”), w 1964–1968 dyrektor Zakładów Mechaniki Precyzyjnej w Gdańsku-Oliwie. Od 1968 do 1987 pełnomocnik dyrektora Biura Projektowo-Technologicznego „Techmaprojekt“ w Gdańsku. Od 1987 na emeryturze.
Od stycznia 1954 członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK). W 1955 ukończył kurs przewodnicki po Trójmieście i został członkiem Koła Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki przy Oddziale Gdańskim PTTK. W 1955–1956 sekretarz Zarządu Koła, w 1955–1965 wiceprzewodniczący Zarządu Koła. W 1955 członek Komisji Rewizyjnej Oddziału Gdańskiego PTTK. W latach 1965–1972 i 1981–1989 prezes Zarządu Oddziału PTTK w Gdańsku, w 1972–1974 członek Prezydium Zarządu Oddziału PTTK w Gdańsku, w 1977–1981 członek Zarządu Oddziału Gdańskiego. W latach 1972–1974 prezes Zarządu Okręgu PTTK w Gdańsku, w 1974–1976 członek Zarządu Okręgu. Od 1961 do 1963 przewodniczący Okręgowej Komisji Przewodnickiej PTTK w Gdańsku. W latach 1981–1989 wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Gdańsku. W 1956–1965 członek prezydium Komisji Przewodnickiej przy Zarządzie Głównym (ZG) PTTK w Warszawie. W latach 1968–1972 i 1981–1985 członek ZG PTTK (1968–1972 członek Komisji Planu i Budżetu, Komisji Przewodnickiej, w 1981–1985 członek Rady Ekonomicznej). W latach 1968–1974 członek kolegium redakcyjnego kwartalnika „Jantarowe Szlaki”. Od 17 V 1989 prezes honorowy Oddziału Gdańskiego PTTK, od 14 IX 2001 członek honorowy PTTK.
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem 40-lecia PRL (1986), Medalem „Za zasługi dla Marynarki Wojennej“, Medalem 50-lecia PTTK, Medalem 30-lecia Sportu i Turystyki Województwa Gdańskiego, Medalem 1000-lecia Gdańska, Medalem Stulecia Turystyki Polskiej, odznakami „Za Zasługi dla Gdańska” (1964), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1971), „Zasłużony Działacz Turystyki“ (1969), srebrną (1967) i złotą (1969) odznaką PTTK, odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, złotą odznaką „Za opiekę nad zabytkami“ (1978).
Od 1947 żonaty był z Łucją z domu Góral (23 X 1921 – 2 V 1972), ojciec Wiesławy Kasprzewskiej-Charkin, żony Wojciecha Charkina. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Źródła:
Archiwum Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Gdańsku, nr syg. VI 1795, Ankieta Zasłużonego Działacza PTTK.
PTTK Oddział Gdański, Kartoteka przewodnika Koła Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki.
Kasprzewski Witold, Wspomnienie, „Gościniec“, Kwartalnik PTTK, nr 3, 2001.
Literatura:
„Dziennik Bałtycki“ z 7 I 2002 (nekrolog).
Kozłowski Edwin Franciszek, Witold Kasprzewski, w: Żyli i działali wśród nas. Biografie zmarłych działaczy PTTK Województwa Pomorskiego, t. 5, Sopot 2011, s. 12-14.
Litwińczuk Grzegorz, Klamann Edward, Saga o przewodnikach gdańskich (kopia rękopisu w zbiorach autora).
