JAROTZKI JAROSLAW, prezydent rejencji gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę JAROTZKI JAROSLAW na JAROTZKI JAROSLAW, prezydent rejencji gdańskiej)
 
Linia 3: Linia 3:
 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
  
'''JAROSLAW JAROTZKI''' (21 IV 1858 Münsterberg (Ziębice), Dolny Śląsk – 18 X 1928 Kolonia), prezydent [[REJENCJA GDAŃSKA | rejencji gdańskiej]]. Syn Anny Kiesel i Josepha Jarotzkiego, emerytowanego majora wojska pruskiego i dyrektora miejscowej poczty. Ukończył gimnazjum w Kłodzku. Po studiach we Wrocławiu i Lipsku od 1885 roku pracował w administracji państwowej w Opolu i Legnicy (1887). Był landratem powiatu Gostynin w Wielkopolsce (1887–1892), radcą w nadprezydenturze w Opolu (od 7 XI 1892), tajnym radcą (1900) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Niemiec (Innenministerium). <br/><br/>
+
'''JAROSLAW JAROTZKI''' (21 IV 1858 Münsterberg (Ziębice), Dolny Śląsk – 18 X 1928 Kolonia), prezydent [[REJENCJA GDAŃSKA | rejencji gdańskiej]]. Syn Anny Kiesel i Josepha Jarotzkiego, emerytowanego majora wojska pruskiego i dyrektora miejscowej poczty. Ukończył gimnazjum w Kłodzku. Po studiach we Wrocławiu i Lipsku od 1885 pracował w administracji państwowej w Opolu i Legnicy (1887). Był landratem powiatu Gostynin w Wielkopolsce (1887–1892), radcą w nadprezydenturze w Opolu (od 7 XI 1892), tajnym radcą (1900) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Niemiec (Innenministerium). <br/><br/>
Od 7 I 1903 do 27 XII 1909 roku pełnił funkcję prezydenta rejencji gdańskiej, urzędował w jej nowej siedzibie  przy Neugarten 8–16 (ul. Nowe Ogrody). W latach 1903–1906 wynajmował mieszkanie w kamienicy przy Elisabethwall 5 (ul. Wały Jagiellońskie), od 1907 mieszkał w rządowej rezydencji przy Hansaplatz 9 (ul. Wały Piastowskie). W okresie działalności w Gdańsku główną uwagę zwracał na rozwój przemysłu stoczniowego w Gdańsku i Elblągu, wspierał powstawanie prywatnych zakładów przetwórstwa rolnego w miastach i w majątkach ziemskich. Następnie pracował jako prezydent rejencji w Münster (Nadrenia), od 1913 roku w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Berlinie. W roku 1925 przeszedł na emeryturę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Od 7 I 1903 do 27 XII 1909 pełnił funkcję prezydenta rejencji gdańskiej, urzędował w jej nowej siedzibie  przy Neugarten 8–16 (ul. Nowe Ogrody). W latach 1903–1906 wynajmował mieszkanie w kamienicy przy Elisabethwall 5 (ul. Wały Jagiellońskie), od 1907 mieszkał w rządowej rezydencji przy Hansaplatz 9 (ul. Wały Piastowskie). W okresie działalności w Gdańsku główną uwagę zwracał na rozwój przemysłu stoczniowego w Gdańsku i Elblągu, wspierał powstawanie prywatnych zakładów przetwórstwa rolnego w miastach i w majątkach ziemskich. Następnie pracował jako prezydent rejencji w Münster (Nadrenia), od 1913 w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Berlinie. W 1925 przeszedł na emeryturę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 09:56, 1 paź 2022

Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk
Partner redakcji

JAROSLAW JAROTZKI (21 IV 1858 Münsterberg (Ziębice), Dolny Śląsk – 18 X 1928 Kolonia), prezydent rejencji gdańskiej. Syn Anny Kiesel i Josepha Jarotzkiego, emerytowanego majora wojska pruskiego i dyrektora miejscowej poczty. Ukończył gimnazjum w Kłodzku. Po studiach we Wrocławiu i Lipsku od 1885 pracował w administracji państwowej w Opolu i Legnicy (1887). Był landratem powiatu Gostynin w Wielkopolsce (1887–1892), radcą w nadprezydenturze w Opolu (od 7 XI 1892), tajnym radcą (1900) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Niemiec (Innenministerium).

Od 7 I 1903 do 27 XII 1909 pełnił funkcję prezydenta rejencji gdańskiej, urzędował w jej nowej siedzibie przy Neugarten 8–16 (ul. Nowe Ogrody). W latach 1903–1906 wynajmował mieszkanie w kamienicy przy Elisabethwall 5 (ul. Wały Jagiellońskie), od 1907 mieszkał w rządowej rezydencji przy Hansaplatz 9 (ul. Wały Piastowskie). W okresie działalności w Gdańsku główną uwagę zwracał na rozwój przemysłu stoczniowego w Gdańsku i Elblągu, wspierał powstawanie prywatnych zakładów przetwórstwa rolnego w miastach i w majątkach ziemskich. Następnie pracował jako prezydent rejencji w Münster (Nadrenia), od 1913 w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Berlinie. W 1925 przeszedł na emeryturę. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania