Tekst źródłowy strony WOTHE FRANZ JOSEF, proboszcz kościoła Najświętszego Serca Jezusowego

{{web}}
[[File: Ks._Franz_J._Wothe.jpg |thumb| Ksiądz Franz Josef Wothe (z prawej)]]
'''FRANZ JOSEF WOTHE''' (21 X 1910 Bottrop (Nadrenia Północna-Westfalia) – 27 VIII 1994 Hildesheim (Dolna Saksonia)), proboszcz [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | kościoła Najświętszego Serca Jezusowego]] w Gdańsku-[[WRZESZCZ | Wrzeszczu]]. Maturę uzyskał w 1930 w Kolonii (Köln), od 1932 diecezjalny przewodnik grupy Kolpings Wandernde Gesellen (KWG; Wędrujący Czeladnicy Kolpinga) i sekretarz katolickiego stowarzyszenia czeladników w diecezji Rottenburg. <br/><br/>
Studiował filozofię w Kolonii i Bonn oraz teologię katolicką w Tybindze (Tübingen) i Monachium (München). W 1937, na podstawie rozprawy ''Adolph Kolping als Familienerzieher'', doktor filozofii. Święcenia kapłańskie uzyskał 9 III 1940 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Gdańsku-[[OLIWA | Oliwie]] z rąk [[SPLETT CARL MARIA, biskup gdański | bp. Carla Marii Spletta]]. Po święceniach wikariusz w gdańskim [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]], od 1941 administrator, od 1943 proboszcz kościoła Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu i jednocześnie od 1942 duszpasterz akademicki w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]].<br/><br/>
Po wysiedleniu z Gdańska, późnym latem 1945 kierował w Menden (Sauerland, Westfalia) gdańskim oddziałem Katholische Osthilfe im Erzbistum Paderborn (katolickiej organizacji wsparcia dla uchodźców ze Wschodu), która rozwinęła się w Heimatwerk für die Katholiken Danzigs und Westpreußens (Dzieło pomocy katolikom Gdańska i Prus Zachodnich). Jeszcze w 1945 został kierownikiem działu socjalnego w młodzieżowym ośrodku katolickim Haus Altenberg koło Kolonii. Starał się odnaleźć i zorganizować przebywających w Niemczech gdańskich katolików, założył Gemeinschaft der Danziger katholischen Jugend (Wspólnota Gdańskiej Młodzieży Katolickiej). Współorganizator spotkania młodzieży na zamku w Gemen (1947) i współautor jego pojednawczego przesłania (''Gemener Botschaft'').<br/><br/> 
W 1947 został sekretarzem generalnym „Dzieła Kolpinga” w Kolonii. W 1949 ustanowiony przez biskupa Münster referentem do spraw społecznych i oświatowych w jego diecezji. W 1952 współtworzył tam Centralę Gdańskich Katolików oraz Franz-Hitze-Haus, biskupi instytut nauk społecznych, którego został dyrektorem. Od 1957 do 1960 nauczyciel religii w Gymnasium Adolfinum w Moers koło Düsseldorfu.<br/><br/> 
W 1958, po przybyciu do Niemiec bp. Carla Marii Spletta, mianowany został przez niego radcą konsystorialnym diecezji gdańskiej. Po utworzeniu w 1960 [[ADALBERTUS-WERK | Adalbertus-Werk]] jego współpracownik i duchowy doradca. W 1961 powołany przez biskupa Heinricha Marię Janssena do Hildesheim na stanowisko profesora teologii pastoralnej w tamtejszym seminarium duchownym. Po niespodziewanej śmierci 11 I 1968 ks. Antona Behrendta (ostatniego przedwojennego proboszcza  kościoła (katedry) św. Trójcy w Oliwie) i od 1964 wizytatora apostolskiego kapłanów oraz wiernych diecezji gdańskiej w Niemczech, objął po nim ten urząd, mianowany został również protonotariuszem apostolskim. W 1965 otrzymał honorowy tytuł szambelana papieskiego. Od 1985 na emeryturze, na której zajął się odtworzeniem sanktuarium i ruchu pielgrzymkowego do kaplicy Najświętszej Maryi Panny w Söder koło Hildesheim.<br/><br/>
W latach 80. XX wieku uczestniczył w akcji na rzecz odbudowy organów w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]].<br/><br/>
Autor i redaktor między innymi: ''Die Kirche im deutschen Aufbruch. Gesammelte Aufsätze'' (redakcja) (Gladbach 1934); ''Am Himmel ein großes Zeichen'' (Recklinghausen 1954); ''Die kirchliche Totenfeier'' (Kevelaer 1960); ''Geistliche Notizen'' (Hildesheim 1962), ''Carl Maria Splett, Bischof von Danzig'' (Hildesheim 1965); ''Wortweisheit und Weltwahrheit'' (Köln 1965 – wydawnictwo okolicznościowe w 100-lecie śmierci Adolfa Kolpinga); ''Kirche in der Synode'' (Hildesheim 1968); ''Katholizismus heute'' (Göttingen 1974). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]