Tekst źródłowy strony WEICKHMANN JOHANN JOACHIM, komandor

{{web}}
[[File: Johann_Joachim_Gottlieb_Weickhmann.jpg |thumb| Johann Joachim Weickhmann]]
'''JOHANN (Johannes) JOACHIM GOTTLIEB WEICKHMANN''' (29 IV 1819 Löblau (Lublewo) – 29 VIII 1897 Gdańsk-Wrzeszcz), oficer marynarki, komandor. Jeden z jedenaściorga dzieci pastora pastor [[WEICKHMANN CARL JOACHIM, pastor| Carla Joachima]] i Caroline z domu Klindworth. Początkowo zatrudniony w gdańskiej firmie [[DALKOWSKY JOHANN ERNST, kupiec, armator| Johanna Ernsta Dalkowskyego]] i Paula Struwy, był szyprem na należacym do nich galiocie „Aurora” (pojemności 134 łasztów). W kwietniu 1870 oficer szkoleniowy w stopniu kapitana porucznika i dowódca brygu szkolnego „Musquito”. <br/><br/>
Po wybuchu wojny prusko-francuskiej (1870–1871) i wycofaniu ze służby brygu „Musquito”, w lipcu 1870 w stopniu komandora porucznika dowódca stacjonującej w Gdańsku-[[NOWY PORT | Nowym Porcie]] korwety [[NYMPHE, korweta | „Nymphe”]]. Dowodził niespodziewanym atakiem na francuską Eskadrę Morza Bałtyckiego (L’Escadre de la mer Baltique) w okolicy Oksywia w nocy z 22 na 23 VIII 1870 (szczegóły w haśle o korwecie). Od października 1870 dowódca korwety „Augusta”, biorącej udział w „wojnie krążowników” u wybrzeży Irlandii i francuskiego wybrzeża Atlantyku. Od maja 1871 do października 1872 dowódcy fregaty żaglowej „Niobe” w rejsie szkoleniowym na Karaiby.<br/><br/>
Po powrocie, od października 1872 do grudnia 1877 główny dyrektor Stoczni Cesarskiej w Kilonii. 2 V 1874 awansowany na „kapitana zur See” (najwyższy stopień oficerski w ówczesnej Kriegsmarine, odpowiednik obecnego komandora). Od 19 III 1878 przeniesiony do rezerwy, emeryt. Jeden z niewielu oficerów cesarskiej marynarki wojennej, odznaczonych Krzyżem Żelaznym II. klasy za wojnę francusko-pruską.
Pochowany na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA (Z ANIOŁKAMI). ZESPÓŁ PRZY GRODZISKU | Cmentarzu Garnizonowym]] w Gdańsku). {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> 

'''Bibliografia''': <br/>
Löschin Matthias G., ''Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig'', Danzig 1839, s. 18.<br/>
Onasch Gehard, ''Seegefecht in der Danziger Bucht am 23.8.1870'', „Arge Danzig E. V.”, nr 843, Juni 2003. <br/>
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 145.