Tekst źródłowy strony PROSNAK WŁODZIMIERZ JULIUSZ, profesor PAN

{{paper}}
[[File: Prosnak Włodzimierz Juliusz.JPG|thumb|Włodzimierz Prosnak]]

'''WŁODZIMIERZ JULIUSZ PROSNAK''' (21 IV 1925 Łask – 24 VIII 2014 Gdańsk), naukowiec, aerodynamik. Syn urzędnika bankowego Tadeusza i Elżbiety z domu Pabich. Naukę rozpoczął w Szkole Powszechnej w Łasku. Od 1935 z rodzicami w Łodzi, uczęszczał do Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. Podczas II wojny światowej od jesieni 1941 mieszkał w Krakowie, w latach 1942–1944 uczył się w Państwowej Szkole Budowy Maszyn, którą ukończył z odznaczeniem. Po zakończeniu wojny z rodziną powrócił do Łodzi, gdzie w dawnym swoim gimnazjum w lipcu 1945 zdał maturę. Od jesieni 1945 student Wydziału Mechanicznego Politechnik Łódzkiej. Po ukończeniu I roku studiów przeniósł się na Politechnikę Warszawską, którą ukończył w 1950 na Oddziale Lotniczym.<br/><br/>
Od 1948 pracował w Instytucie Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej, w latach 1962–1970 kierownik Zakładu Dynamiki Gazów, 1970–1974 Zakładu Aerodynamiki, 1974–1980 Zakładu Mechaniki Płynów. Od 1957 doktor nauk technicznych na podstawie rozprawy ''Fala uderzeniowa w płaskim przepływie radialnym'' (wydanej drukiem w języku rosyjskim (''Ударная волна в двухмерном радиальном газовом потоке'', Механика, 6 (1957)), prezentowanej także na IX Międzynarodowym Kongresie Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej w Brukseli (i wydanej po angielsku w jego materiałach (''Shock wave in a two-dimensional radial gas flow'', IX Congrés International de Mécanique Appliquée, Actes, Tome II (1957)). W tym samym roku docent, od 1964 profesor tytularny, od 1972 profesor zwyczajny, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (PAN) od 1969, rzeczywisty w 1986. Jednocześnie w latach 1955–1968 pracownik naukowy Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, 1968–1970 dyrektor Centrum Obliczeniowego PAN. W 1958 członek–założyciel Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej. <br/><br/>
W latach 1980–1997 kierownik nowo utworzonej i pierwszej w Polsce Samodzielnej Pracowni Numerycznej Mechaniki Płynów [[INSTYTUT MASZYN PRZEPŁYWOWYCH PAN | Instytutu Maszyn Przepływowych PAN]] w Gdańsku, 1984–1998 kierownik Katedry Mechaniki Płynów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], 1994–1996 i 1998–2007 pracownik Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie. W 1985–1995 (przez pięć kadencji) prezes [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], od 1997 członek honorowy. Członek International Comittee for International Conferences on Numerical Methods in Fluid Mechanics (udział w konferencjach w Nowosybirsku (1969), Berkeley (1970), Paryżu (1972), Boulder (1974), Enschede (1976), Tbilisi (1978), Stanfordzie (1980), Akwizgranie (1982), Saclay (1984), Pekinie (1986)) oraz Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik - Committee for Numerical Methods in Fluid Mechanics (konferencje w Kolonii (1975, 1977, 1979), Paryżu (1981), Rzymie (1983), Getyndze (1985) i Belgii (1987)).<br/><br/>
W latach 1961–1962 na Uniwersytecie Princeton (USA) jako Visiting Research Associate badał zagadnienia związane ze „sterowaną” warstwą przyścienną. Odbył także krótkie staże w ZSRR i RFN. Specjalista w zakresie teoretycznej, eksperymentalnej i numerycznej mechaniki płynów (np. struktura fali uderzeniowej w gazie oparta na jakościowej teorii równań zwyczajnych), prekursor tej dziedziny w Polsce. W 1991 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]].
Autor między innymi ''Teoria kładu profilów lotniczych'' (Wrocław 1981), Computation of fluid motions in multiply connected domains (Karlsruhe, 1987),   podręcznika ''Mechanika płynów'' (tom 1: ''Statyka płynów i dynamika płynów'', 1970; tom 2: ''Dynamika gazów'', 1971). Doktor honoris causa Politechniki Częstochowskiej (2003). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]