Tekst źródłowy strony PROM WISŁOUJŚCIE

{{web}}
[[File:1_Prom_Wisloujscie.jpg|thumb|Prom „Wisłoujście”]]
[[File:2_Prom_Wisloujscie.JPG|thumb|Prom „Wisłoujście” przy przyczółku od strony Nowego Portu]]

'''PROM „WISŁOUJŚCIE”''', pasażersko-samochodowo, obsługujący w latach 1977–2016 przeprawę promową [[NOWY PORT | Nowy Port]] – [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujście]]. Zbudowany w stoczni w Kędzierzynie-Koźlu, według projektu firmy „Navicentrum” Wrocław, przetransportowany Odrą do Szczecina, wyposażony w Szczecińskiej Stoczni Rzecznej. Podniesienie bandery nastąpiło 12 I 1976 w Gdańsku. Pierwszym dowódcą był por. żeglugi przybrzeżnej Edward Śliwiński. <br/><br/>
Przewidywany początkowo do pracy przy [[PRZEKOP WISŁY | przekopie Wisły]], na trasie Świbno–Mikoszewo, skierowany został do obsługi przeprawy na Martwej Wiśle, między Nowym Portem a Wisłoujściem. Specjalnie dla jego wymiarów (co spowodowało, że nie mogła go zastąpić inna jednostka) wybudowano przyczółki promowe przy Twierdzy Wisłoujście (ul. [[CHARPANTIER JEAN, inżynier wojskowy, patron gdańskiej ulicy| Jeana Charpantiera]]) i po drugiej stronie Martwej Wisły, przy ul. Wyzwolenia/Starowiślnej. Opóźnienia w budowie przyczółków spowodowały, że rejsy zainaugurował 4 I 1977 roku (kapitanem był Hubert Rydlewski). Utrzymywany był przez [[ŻEGLUGA GDAŃSKA | Żeglugę Gdańską]], przeprawę finansował Zarząd Portu Morskiego w  Gdańsku i firmy, których pracownicy korzystali z przeprawy. Po rezygnacji z finansowania przez Żeglugę Gdańską, w 1992 roku zawiesił na kilka miesięcy działalność. W 1993 wydzierżawił go Andrzej Pieńkowski (16 IX 1993 zarejestrował firmę: Prom Wisłoujście Usługi Żeglugowe i Elektryczne, ul. Chłopska 66/4), po wypowiedzeniu po roku dzierżawy wykupił go na przetargu na własność. W styczniu 2012 roku z finansowania przeprawy wycofał się Zarząd Portu Gdańsk, 2 V 2012 przejął ją Zarząd Miasta Gdańska, przeznaczając rocznie na utrzymanie przeprawy 1,5 mln zł. Przetarg na obsługę wygrała firma Andrzeja Pieńkowskiego. Po oddaniu do użytku [[TUNEL POD MARTWĄ WISŁĄ | tunelu pod Martwą Wisłą]], przy spadku zainteresowania przeprawą do 90%, ostatni rejs promu miał miejsce 31 V 2016 roku. <br/><br/>
Wyporność 290  ton, zbudowany symetrycznie: dwie śruby, stery na dziobie i rufie, poruszał się w obu kierunkach z tą sama prędkością, miesięcznie spalał 8000 litrów ropy. Długości 42 m, szerokości 8,8 m. Początkowo jednorazowo przewoził sześć samochodów ciężarowych lub 16 osobowych i 60 pasażerów, później do 20 samochodów osobowych oraz 100 pasażerów na oddzielnym pomoście (z tego 20 w ogrzewanym wnętrzu). Czas przeprawy przez Martwą Wisłę wynosił 5 minut. Załoga składała się z 15 osób pracujących na dwie zmiany. Pod koniec funkcjonowania wykonywał dziennie około 30 przepraw dziennie. Złomowany w lecie 2016 roku w Gdańsku. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]