Tekst źródłowy strony NOWA PRYWATNOŚĆ, formacja poetycka

{{web}}
'''„NOWA PRYWATNOŚĆ”''', formacja poetycka istniejąca w drugiej połowie lat 70. i na początku lat 80. XX wieku. Autorką nazwy była  [[JANION MARIA,  historyczka literatury, profesor | Maria Janion]]. Formację określano także jako „Nowe Roczniki”, „Pokolenie’76” lub – publicystycznie – „Generacja źle obecna”.<br/><br/>
Związana głównie z Gdańskiem (Grupa Sytuacyjna Poetów i Artystów „Wspólność”) i Krakowem (grupa „My”). Za prekursorów formacji można uznać [[JUREWICZ ALEKSANDER, poeta, prozaik, eseista | Aleksandra Jurewicza]], [[ESDEN-TEMPSKI STANISŁAW, poeta, prozaik, dziennikarz | Stanisława Esden-Tempskiego]], [[PAWLAK ANTONI, poeta, publicysta | Antoniego Pawlaka]], Marka Bieńkowskiego i [[GOSTKOWSKI STANISŁAW, poeta | Stanisława Gostkowskiego]], którzy - sami nie będąc jej członkami - wywarli wpływ na poetykę grupy „Wspólność”, publikując w 1973 w  [[LITERY, pismo | „Literach”]] wiersze opatrzone wspólnym tytułem ''Muzea samowiedzy'' oraz wspólną deklaracją programową twórców formacji poetyckiej. Wspierali ją także   [[CHWIN STEFAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Stefan Chwin]] i [[ROSIEK STANISŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, wydawca | Stanisław Rosiek]]. Do „Nowej Prywatności” należeli m.in. [[CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA ANNA, poetka, prozaiczka | Anna Czekanowicz]], Urszula Małgorzata Benka, Anna Janko, Jan Krzysztof Adamkiewicz, Roman Chojnacki, [[JOACHIMIAK ZBIGNIEW, poeta, tłumacz, wydawca | Zbigniew Joachimiak]], Grzegorz Musiał,  [[ZAWISTOWSKI WŁADYSŁAW, poeta, dramaturg, powieściopisarz | Władysław Zawistowski]], Waldemar Ziemnicki.<br/><br/>
Członkowie formacji publikowali przede wszystkim w czasopismach „Litteraria” i „Punkt”, w almanachach, takich jak ''Nowy transport posągów'' (1977), ''Debiuty poetyckie'' (1976, 1977, 1978, 1979), ''Gdańskie arkusze poetyckie'' oraz w serii ''Pokolenie, które wstępuje'' (1976–1980). Manifesty grupy „Wspólność” (''Młoda Sztuka'', „Nowy Medyk” 1976/9, ''Ostatni komunikat'', „Poezja”, 1979/3) i grupy „My” (''Poezja nigdy nie była i nie jest sztuką masową'', „Poezja”, 1976/9) określały główne założenia światopoglądowe i estetyczne nowej formacji, programowa była także dyskusja w czasopiśmie „Punkt” (1978/2), szkic ''Kilka tez na temat: światopogląd estetyczny młodego pokolenia'' („Nowy Medyk”, 1978/17) oraz artykuły z książki Stefana Chwina i Stanisława Rośka ''Bez autorytetu'' (1981).<br/><br/>
Zdaniem członków formacji poezja w Polsce zatraciła walory artystyczne i estetyczne, nie mając realnej mocy wpływania na rzeczywistość społeczną i polityczną, charakterystyczną dla twórców „Nowej Fali”. Głosili autonomiczność literatury i twórcy, potrzebę odsłaniania życia prywatnego, problemów i niepokojów, przy czym prywatność nie oznaczała tu jedynie indywidualizmu, ale również pamięć zbiorową czy rodzinną.<br/><br/>
W okresie stanu wojennego członkowie formacji zaangażowali się mimo wszystko politycznie, ich późniejsze wiersze nie odróżniały się już znacząco od poezji twórców nowofalowych, a wielu z nich porzuciło poezję na rzecz prozy. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]