Tekst źródłowy strony MARTINI ADAM JACOB, pisarz kancelaryjny

{{web}}
[[File: Martini_2.jpg |thumb| Karta tytułowa rozprawy Adama Jacoba Martiniego, ''Kurtze Beschreibung...'', 1646]]
[[File:Rhete_Georg.jpg|thumb|Wizerunek gdańskich chorągwi kwaternych <br/> ([[KWARTAŁY| Kwartały]]) z pracy  Adam Jacoba Martiniego, ''Kurtze Beschreibung...'', 1646]]

'''ADAM JACOB MARTINI''' (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), kancelista, introligator, autor pism okolicznościowych. Syn Jacoba (1550–1649), profesora filozofii i teologii uniwersytetu w Wittenberdze. 6 V 1641 uzyskał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] (z zakazem nabywania dóbr szlacheckich), od 1643 pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta ([[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]), następnie introligator i najpewniej księgarz. <br/><br/>
W 1645 był autorem wiersza panegiryku z okazji wyboru na urząd [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] Gdańska [[LINDE ADRIAN von der, II, burmistrz Gdańska | Adriana von der Linde II]]. W 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (''Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der … Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae …, geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen …, neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier …''; oficyna [[RHETE GEORG, drukarz | Georga Rhetego]]), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. Relację ozdobiły ryciny ukazujące 65 chorągwi gdańskich [[KWARTAŁY | kwartałów]], z podanymi nazwiskami kapitanów i chorążych, wzmiankowano w niej wszystkie imprezy towarzyszące pobytowi i opisano stan sił zbrojnych Gdańska.<br/><br/>
W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (''Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden…''; oficyna wdowy Georga Rhetego). W 1651 z kasy gdańskiej [[KAMLARIA | kamlarii]] wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego.<br/><br/>
Od 21 V 1641 żonaty był z Elisabeth (zm. 1667), córką  Wilhelma Wildenratha (zm. 1622) z Frauengasse (ul. Mariacka). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]