Tekst źródłowy strony MANNHARDT JOHANN WILHELM EMANUEL, bibliotekarz

{{web}}
[[File:Johann_Wilhelm_Emanuel_Mannhardt.jpg|thumb|Johann Wilhelm Emanuel Mannhardt]]

'''JOHANN WILHELM EMANUEL MANNHARDT''' (26 III 1831 Friedrichstadt – 25 XII 1880 Gdańsk), bibliotekarz. Syn [[MANNHARDT JACOB, kaznodzieja menonicki | Jacoba Mannhardta]]. W 1851 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. Studiował (dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoj]]u) germanistykę na uniwersytetach w Berlinie i Tybindze (Tübingen). Od 1854 doktor, od 1857 doktor habilitowany.<br/><br/>
Z powodu choroby powrócił do Gdańska i w 1862 został bibliotekarzem w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. Prowadził badania nad mitologią germańską; jego główne dzieło to ''Wald- und Feldkulte'' (cz. I–II, 1875–1877). Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1873 przeszedł na emeryturę. Kawaler, mieszkał przy Heumarkt 5 (Targ Sienny). Jego uczennicą była pisarka [[PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE, pisarka | Elise Püttner]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''': <br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609/137, nr 3683/80 (akt zgonu).<br/>
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 417/418.