Tekst źródłowy strony KANONIERKI TYPU „FUCHS” (1860)

„Lis”{{paper}}
'''KANONIERKI TYPU „FUCHS”''' („Lis”, zwanego także „Jäger” („Myśliwy”)). Kanonierki parowe II klasy z serii liczącej 15 okrętów, zbudowanych w 1860 dla Kaiserliche Marine (Cesarskiej Marynarki Wojennej) w dziewięciu stoczniach, o nazwach nadanych 18 X 1859. W gdańskich stoczniach zbudowano cztery jednostki: w [[STOCZNIA KLAWITTERA | Stoczni Klawittera]] były to „Fuchs” i „Hay” („Rekin”), w [[STOCZNIA DEVRIENTA | Stoczni Devrienta]] „Hyäne” („Hiena”) i „Habicht” („Jastrząb”). <br/><br/>
„Fuchs” i „Hay” zwodowane zostały 14 II 1860 (pierwszy dowódca por. Wachsen, jednocześnie na obu), „Hyäne” w kwietniu tego roku, „Habicht” (ppor. Ulffers na obu) nieco później. Wyporność: standardowa 237 t, pełna 283 t; pojemność: 164 BRT, 79 NRT; wymiary: długość między pionami 41,2 m, całkowita 48,7-49 m; szerokość 6,7 m; zanurzenie 2,2 m; napęd: dwie maszyny parowe, jednocylindrowe, o mocy indykowanej 220 KM, nominalnej 60 KM (prawdopodobnie produkcji F. Schichau w Elblągu); cztery kotły; prędkość maksymalna 9 węzłów; 1 śruba o średnicy 1,88 m; zapas węgla 31 t; ożaglowanie szkunera; uzbrojenie: działa gwintowane odtylcowe, jedno 24-funtowe i dwa 12-funtowe; od 1872: działo obręczowe (Ringkanone) 150 mm; „Fuchs” od 1878: działo 87 mm; załoga: 40 ludzi, w tym 2 oficerów. Kadłuby z drewna dębowego, miedziowane. <br/><br/>
Ze względu na słabą dzielność morską oraz przestarzałe uzbrojenie, rzadko używane w czynnej służbie. Do 1867–1870 stacjonowały w Dänholm pod Stralsundem, następnie w Kilonii (Kiel) i Wilhelmshaven. Podczas wojny duńsko-pruskiej, „Hay” i „Hyäne” (dowódcy: ppor. Adolph Butterlin i ppor. Christian Donner) wzięły udział w bitwie u przylądka Jasmund 17–18 III 1864. <br/><br/>
„Hyäne” wycofany został ze służby 17 VII 1873, zatopiony jako okręt-cel. „Habicht” i „Hay” wycofane zostały odpowiednio 27 XI 1877 i 7 IX 1880, wykorzystywane były jako hulki magazynowe. „Fuchs” skreślony został z listy floty 14 XI 1882, wykorzystywany był jako hulk dla przechowywania min, „Minenprahm Nr 3”, w Wilhelmshaven. Wszystkie prawdopodobnie rozebrane przed I wojną światową. {{author: OM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''': <br/>
Gröner Erich, ''Die deutschen Kriegsschiffe 1815-1945'', Bd. 1, Bonn 1982. <br/>
Hildebrand Hans H., Röhr Albert, Steinmetz Hans-Otto, ''Die deutschen Kriegsschiffe'', Bd. 3-4, Hamburg 1980.