Tekst źródłowy strony KAHLEN GEORG NIKOLAUS, syndyk

{{web}}
[[File: Georg_Kahlen.jpg |thumb| Strona tytułowa drukowanej dysputy w Gimnazjum Akademickim z udziałem Georga Kahlena, 1758]]
'''GEORG NIKOLAUS KAHLEN''' (29 VII 1740 Warszawa – 16 X 1811 Paryż), [[SYNDYK MIEJSKI | syndyk miejski]], dyplomata. Syn Georga Gottharda Kahlena (zm. 1779 Gdańsk), komisarza pocztowego w Warszawie, od 3 II 1764 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] i Anny Luisy Abrahamowitz. Brat gdańskiego kupca Ludwiga Ephraima Kahlena (1750 Gdańsk – 22 XII 1814 Gdańsk).<br/><br/>
18 VI 1756 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1758 jako oponent brał udział w dyspucie m.in. z późniejszym profesorem w Wittenberdze, Gottliebem Wernsdorffem, synem profesora tegoż Gimnazjum [[WERNSDORFF GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gottlieba Wernsdorffa sen.]] W latach 1760–1764, korzystając ze stypendium funfacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]], studiował prawo na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. Po 1768 sekretarz królewskiego komisarza generalnego [[CŁO PALOWE | cła palowego]] w Gdańsku [[HUSARZEWSKI ALEKSY ONUFRY, komisarz królewski | Aleksego Onufrego Husarzewskiego]]. W 1774 sekretarz gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] i jednocześnie jej drugi (obok [[GRALATH KARL FRIEDRICH von, burmistrz Gdańska | Karla Friedricha von Gralatha]]) przedstawiciel miasta w Warszawie. Działał też na rzecz Torunia, w latach 1775–1776 i 1779–1793 pełniąc dodatkowo obowiązki jego przedstawiciela na dworze królewskim.  <br/><br/>
Po I rozbiorze Polski (1772) wysyłany w misjach dyplomatycznych do Rosji i Prus, głównie w sprawach gospodarczych i celnych. 12 I 1775 wystarał się o potwierdzenie  kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Po 1793 radca w pruskim urzędzie miejskim w Gdańsku. W latach 1807–1811 syndyk miejski i przedstawiciel Gdańska przy Napoleonie Bonaparte, przebywał w Dreźnie i Paryżu. W Gdańsku mieszkał we własnej kamienicy przy Hundegasse 252 (ul. Ogarna 31). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''': <br/>
''Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter'', Dantzig 1810, s. 4.<br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 235; t. VIII, s. 268. <br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 345.<br/>
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 60.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 42.