Tekst źródłowy strony JAKUBOWSKI JAN, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”

{{web}}
[[File:Jan_Jakubowski.jpg|thumb|Jan Jakubowski]]

'''JAN JAKUBOWSKI''', pseudonim J.J., Okoń, Maciej Leszczyński (ur. 16 V 1941 Nitaur koło Rygi, Łotwa), dziennikarz, redaktor naczelny [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Syn Antoniego i Janiny z domu Przywitowskiej. Do Polski przybył z rodziną w 1947 w ramach repatriacji. W 1958 został absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu. W 1964 ukończył Wydział Elektroniki [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej (PG)]]. Od 1961 do 1968 był kierownikiem działu, a następnie sekretarzem redakcji i szefem oddziału w Gdańsku tygodnika studenckiego „Politechnik”. W latach 1964–1967 konstruktor w Gdańskich Zakładach Radiowych T-18 ([[UNIMOR | Unimor]]), w 1967 technolog w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, od 1967 do 1974 specjalista w Instytucie Informatyki PG. W latach 1973–1975 publicysta, kierownik działu nauki i kultury [[TYGODNIK MORSKI | „Tygodnika Morskiego”]], 1975–1981 kierownik działu oświaty i nauki tygodnika [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czas”]]. Od 1976 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP), w latach 1980–1982 i ponownie od 1989 członek Rady SDP. <br/><br/>
Między 1980 a 1981 przewodniczący Komisji Zakładowej [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym, w sierpniu 1981 zorganizował w Gdańsku akcję „Dni bez prasy (reżimowej)”. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] i likwidacji tygodnika „Czas” został zwolniony z pracy i objęty zakazem wykonywania zawodu dziennikarza. W latach 1982–1989 pracownik techniczny PG, 1983–1989 redaktor i autor tekstów w podziemnym piśmie „Przekaz”, 1984–1986 redaktor nielegalnego biuletynu „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”, 1988–1989 redaktor podziemnej „Gazety Politechnicznej”. W 1989 współtworzył „Tygodnik Wyborczy”, przekształcony po czerwcowych wyborach w [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodnik Gdański”]], w którym w latach 1989–1991 był zastępcą redaktora naczelnego. W okresie 1991–1996 redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. Od 1997 prowadził własną działalność wydawniczą pod szyldem JT Transmedia, publikując następujące pozycje: ''Zapiski stuletniej przeszłości. Sopocki tenis w latach 1897–1997'' (1998), ''Stan wojenny, wspomnienia i oceny'' (1999), ''Portowców gdańskich drogi do wolności'' (2000), ''Ołtarze papieskie na Pomorzu'' (2002), ''Borusewicz. Jak runął mur'' (2005), ''My, podziemni. Cisi bohaterowie stanu wojennego'' (2006). Od 2007 na emeryturze. <br/><br/>
Odznaczony między innymi odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (2001), medalem z okazji 25. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych (2005), medalem „Niepokorni na Politechnice Gdańskiej 1945–1989” (2010), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016). Laureat nagrody Klubu Publicystów Naukowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich – Polskiej Akademii Nauk (1977). <br/><br/>
Żonaty z Ewą z domu Suską (28 VII 1942 – 23 III 1995 Gdańsk), ojciec Marii (ur. 1965) i Anny (ur. 1967). {{author: OK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]