Tekst źródłowy strony FÖRSTER GEORG, wydawca, księgarz

{{web}}
[[File:1_Georg_Forster.jpg|thumb|Frontyspis rozprawy z dziedziny wiedzy o społeczeństwie i państwie (autor zacytował opinie 254 wcześniejszych badaczy) profesora prawa Akademii Wileńskiej Arona Aleksandra Olizarowskiego, ''De Politica Hominum Societate Libri Tres'', wydanej w Gdańsku w 1651 przez Georga Förstera]]
[[File:2_Georg_Forster.jpg|thumb|Frontyspis przeróbki rozprawy Samuela Twardowskiego o legacji Krzysztofa Zbaraskiego do sułtana Mustafy z 1622, autorstwa syndyka (późniejszego burmistrza) lwowskiego (i od 1648 królewskim przywilejem wyłącznego sprzedawcy książek we Lwowie) Samuela Kazimierza Kuszewicza, ''Narratio Legationis Zbaravianae et Rerum Apud Otthomanos Anno 1622 Gestarum'', wydanej w Gdańsku w 1645 przez Georga Förstera; po śmierci gdańskiego wydawcy Kuszewicz był winien wdowie po nim pieniądze za „trzy bele ksiąg”, które wziął z Gdańska do sprzedaży]]

'''GEORG FÖRSTER''' (około 1615 Gdańsk – 10 VIII 1660 Gdańsk), wydawca i księgarz. Syn [[FÖRSTER CASPER sen., muzyk | Caspra Förstera seniora]], brat muzyka [[FÖRSTER CASPER jr, muzyk, śpiewak | Caspra juniora]], katolik. Przyjmuje się, że studiował we Włoszech i w Niderlandach, gdzie miał uczyć się muzyki i zapoznawać się z rynkiem wydawniczym. Udokumentowane są natomiast jego podróże handlowo-zawodowe do Holandii i Niderlandów Południowych: kilkumiesięczna w 1636 połączona z praktyką, oraz w 1643, 1647 i 1651. Od 1637 prowadził w Gdańsku księgarnię, początkowo wspólnie z ojcem, po jego śmierci (1652) samodzielnie. <br/><br/>
30 VI 1644 otrzymał od króla Polski Władysława IV Wazy przywilej umożliwiający sprzedaż książek w miastach Korony i Litwy, 26 V 1645 przywilej na wydawanie książek, a dwa lata później tytuł „bibliopola królewskiego”. Był to efekt szybkiego rozwoju jego księgarni, mającej filie w Lublinie (od 1646), Warszawie (od 1655) i w Krakowie na Małym Rynku w kamienicy Szobera (po 1653). W 1653 otrzymał w Gdańsku wielkie (kupieckie) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]. Współpracował z drukarniami na terenie Rzeczypospolitej i Niderlandów, kierując się często miejscem zamieszkania autora drukowanej publikacji. W Gdańsku nie prowadził własnej drukarni (choć niekiedy tak się przyjmuje), lecz korzystał z usług drukarskich m.in. [[RHETE DAVID FRIEDRICH, drukarz, poeta | Davida Friedricha Rhetego]], [[HÜNEFELD ANDREAS, drukarz | Andreasa Hünefelda]] i [[REINIGER SIMON sen., drukarz | Simona Reinigera seniora]]. Na stronach tytułowych wydawanych przez niego książek rzadko pojawiała się informacja o drukarni, dlatego trudno je dokładne wskazać. <br/><br/>
Wydawał m.in. prace Andrzeja Maksymiliana Fredry, Łukasza Opalińskiego juniora, [[PASTORIUS JOACHIM, uczony, proboszcz kościoła NMP | Joachima Pastoriusa]] i [[CURICKE REINHOLD, historyk, sekretarz Rady Miejskiej, były patron ulicy | Reinholda Curickego]] (którego ustanowił opiekunem swojego testamentu). Jego publikacje dotyczyły dziejów Polski oraz kwestii teologicznych, ponadto były to podręczniki, lektury szkolne i kalendarze. Na dwór królewski dostarczał druki nut dla tamtejszej kapeli. Sporadycznie występował w niej jako muzyk. Książki z jego oficyny odznaczają się starannością i często mają ozdobną formę (m.in. miedzioryty do nich były wykonywane przez znanych ówcześnie artystów). <br/><br/>
Od około 1653 był żonaty z Anną Constantią (zm. 1682), córką krakowskiego księgarza Philippa Reynekera. Poprzez małżeństwo wszedł w posiadanie lokalu w kamienicy Szobera na Małym Rynku w Krakowie. 25 VIII 1653 testamentem ustanowił żonę spadkobierczynią swojego majątku. Pochowany 20 VIII 1600 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. Wdowa wyszła ponownie za mąż za Georga Wüstenhoffa (zm. 1667) i prowadziła w Gdańsku księgarnię do 1668. Nie znajduje źródłowego wsparcia domysł starszej historiografii, jakoby następnie w całości lub w części firma została przeniesiona do Amsterdamu. Po raz trzeci zamężna była z sekretarzem królewskim Tomaszem Jackiem Kozłowskim. <br/><br/>
Do 1666 Förster i jego spadkobiercy wydali ponad sto różnych druków. Często widnieje na nich feniks w ogniu z napisem „Nutrix ipse sui”. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła NMP, sygn. 354/349, s. 18, 354/1513, s. 1082 i 354/351, s. 86 (zgon i pochówek); 300, 43/69, Bl. 57v. (rodzina: matka Maria, siostry Christiana i Barbara, Anna Constantia jako podwójna wdowa).<br/> 
Heitjan Isabel, ''Kaspar und Georg Förster, Buchhändler und Verleger zu Danzig im 17. Jahrhundert. Ihre Geschäftsverbindung mit Antwerpen und Bibliographie ihrer Verlagswerke'', Frankfurt am Main 1975, s. 337–434. <br/>
Löschin Gotthilf, ''Geschichte der Danziger Buchdruckereien'', Danzig [1840], s. 14.<br/> 
Nowak Zbigniew, ''Förster Jerzy'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. I, Gdańsk 1992, s. 429.<br/>
Nowak Zbigniew, ''Kasper i Jerzy Försterowie'', w: ''Księgarstwo gdańskie dawniej i dziś'', Gdańsk 1980, s. 11–14.<br/>
Pelczar Marian, ''Förster Jerzy'' w: Polski Słownik Biograficzny, t. 7, 1948, s. 73. <br/>
Sulerzyska Tersesa, ''Corrigenda i addenda do biografii Anny Konstancji Försterowej'', „Rocznik Gdański“ t. 45, 1985, z. 1, s. 129–138.<br/>
Sulerzyska Teresa, ''Księgarnia Försterów – „Bibliopolium Forsterianum” 1617–1668'', „Rocznik Historii Sztuki”, t. 27, 2002.