Tekst źródłowy strony ENDE FRIEDRICH WILHELM I, złotnik, jubiler

{{web}}
'''FRIEDRICH WILHELM ENDE I''' (13 X 1720 Strieß (Strzyża koło Wrocławia) – 2 X 1799 Gdańsk), złotnik, jubiler. Uczył się u Erdmanna Meissera (od 1734 posiadającego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), zm. 1751 Królewiec), w latach 1755–1757 był czeladnikiem u Christopha Türcka (Turck; 22 VI 1695 – 17 IV 1766). Pracę mistrzowską (majstersztyk) wykonał w pracowni Michaela Schleicha (Schleüch; 1 XI 1712 Gdańsk – 2 II 1775 Gdańsk). 18 I 1758 uzyskał obywatelstwo Gdańska (również jako tzw. Bürger-Kind), w tym roku oraz w 1770 i 1774 był starszym cechu. Prowadził warsztat przy 2 Damm (ul. II Grobla). Jako starszy cechu w 1774 udzielił pożyczki finansowej mającemu kłopoty złotnikowi z Warszawy. <br/><br/>
Z dyplomem ukończyli u niego naukę: zapisany w 1763 Daniel Plehn, w 1771 Carl Paul Silberman, syn [[ENDE FRIEDRICH WILHELM II, złotnik, jubiler | Friedrich Wilhelm II]] rozpoczynający po raz pierwszy w 1765 bez powodzenia i po raz drugi w 1780 z sukcesem, oraz drugi syn Johann Carl (13 XI 1763 Gdańsk – 25 I 1804 Gdańsk), który później wykonał pracę mistrzowską u [[FISCHER JOHANN GOTTLIEB, jubiler | Johanna Gottlieba Fischera]] i w 1801 został mistrzem. Nie ukończyli edukacji: zapisany w 1767 Carl Christian Klingbeil oraz zapisany w 1773 Johann Christoph Schmid, który zmienił rzemiosło na zegarmistrzowskie. <br/><br/>
Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]].{{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''':<br/>
Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 82.<br/>
Kriegseisen Jacek, ''O gdańskich złotnikach w latach 1700–1816'', w: ''...łyżek srebrnych dwa tuziny. Srebra domowe w Gdańsku 1700–1816'', Gdańsk 2007, s. 164.