Tekst źródłowy strony CHAZBIJEWICZ SELIM, poeta

{{paper}}
[[File: Selim_Chazbijewicz.jpg |thumb| Selim Chazbijewicz]]
'''SELIM CHAZBIJEWICZ''' (ur. 17 XI 1955 Gdańsk), poeta, działacz społeczny związany ze środowiskiem Tatarów polsko-litewskich. Syn Emira Chazbijewicza (16 V 1933 Orda Tatarska, powiat Nieśwież, obecnie obwód miński na Białorusi – 27 IX 1992 Gdańsk), matematyka, m.in. dyrektora [[ZESPÓŁ SZKÓŁ ŁĄCZNOŚCI | Zespołu Szkół Łączności]] i Zulejki z domu Smajkiewicz (1938 Wilno – 17 XI 1955 Gdańsk), przyrodni brat [[CHAZBIJEWICZ STEFAN, reżyser, scenarzysta | Stefana]]  oraz Romualda (ur. 1961), biznesmena.<br/><br/>
Debiutował jako poeta w 1973 na łamach miesięcznika "Poezja" wierszem ''Dzisiaj kiedy pęd dnia ...''. W 1974 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku. W latach 1974–1976 wraz z Piotrem Kawieckim i [[KAMROWSKI JERZY HENRYK,  poeta, pisarz | Jerzym Kamrowskim]] związany był z grupą literacką [[POETARIAT, grupa poetycka | Poetariat]]. W grudniu 1975 współtwórca, m.in. z [[CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA ANNA, poetka, prozaiczka | Anną Czekanowicz]], Jerzym Kamrowskim, [[ZAWISTOWSKI WŁADYSŁAW, poeta, dramaturg, powieściopisarz | Władysławem Zawistowskim]],
[[JOACHIMIAK ZBIGNIEW, poeta, tłumacz, wydawca | Zbigniewem Joachimiakiem]], [[PTAK BOŻENA,  poetka | Bożeną Ptak]] Grupy Sytuacyjnej Poetów i Artystów „Wspólność”. W 1980 absolwent filologii polskiej UG.<br/><br/>
W latach 1992–1997 nauczyciel języka polskiego w szkołach w Gdańsku. Od 1992, w oparciu o dysertację ''Ideologie muzułmanów polskich XX wieku'' doktor nauk humanistycznych (obrona na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu). W latach 1997–1998 adiunkt w Instytucie Filozofii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku. Od 1998 pracownik Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1 III 2000 kierownik podyplomowych studiów wiedzy o społeczeństwie i edukacji europejskiej Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (UWM) w Olsztynie. W 2002 doktor habilitowany (przewód na UAM) na podstawie dorobku i monografii ''Adwet czyli powrót. Walka polityczna Tatarów krymskich o zachowanie tożsamości narodowej i niepodległość państwa po II wojnie światowej''. Od 2002 profesor nadzwyczajny Instytutu Nauk Politycznych UWM, od 2003 kierownik pracowni polityki społecznej, narodowościowej i wyznaniowej w tym Instytucie, 2005–2008 prodziekan do spraw nauki Wydziału Nauk Społecznych i Sztuki UWM, od lutego 2005 do końca 2009 zastępca dyrektora Instytutu Nauk Politycznych UWM do spraw nauki. Jednocześnie w 2002–2006 profesor Elbląskiej Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej, 2006–2012 Olsztyńskiej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania im. Tadeusza Kotarbińskiego, w 2007–2012 dyrektor Instytutu Europeistyki Olsztyńskiej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania.<br/><br/>
Autor monografii naukowych takich jak ''Tatarzy krymscy: walka o naród i wolną ojczyznę'' (2001), ''Baśnie, podania i legendy polskich Tatarów'' (2012), ''Tatarzy pod Grunwaldem'' (współautor Sławomir Moćkun, 2012). Autor m.in. tomów poetyckich: ''Wejście w baśń'' (1978), ''Czarodziejski róg chłopca'' (1980), ''Sen od jabłek ciężki'' (1981), ''Krym i Wilno'' (1990), ''Mistyka tatarskich kresów'' (1990), ''Poezja Wschodu i Zachodu'' (1992), ''Rubai’jjat albo czterowiersze'' (1997), ''Hymn do Sofii'' (2005).<br/><br/>
Od 1960 członek Muzułmańskiej Gminy Wyznaniowej w Gdańsku (członek zarządu od 1996, imam listopad 1995 – sierpień 2004). W latach 1981–1983 członek Związku Literatów Polskich, 1986–1991 redaktor naczelny kwartalnika „Życie Muzułmańskie”. Od 1991 członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1992 współzałożyciel Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej (ZTRP; jego wiceprezes w latach 1992–1999, prezes oddziału gdańskiego w okresie 1995–1999; prezes Rady Centralnej ZTRP w latach 1999–2007). Od 1994 redaktor naczelny rocznika „Życie Tatarów Polskich”. W 1998 współtwórca (1998–2008 współprzewodniczący) Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów.<br/><br/>
W 1997 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła z listy Ruchu Odbudowy Polski w wyborach do Sejmu RP, równie bezskutecznie z ramienia Prawa i Sprawiedliwości: w 2010 do sejmiku warmińsko-mazurskiego, w 2011 do Senatu RP, w 2014 ponownie do sejmiku warmińsko-mazurskiego, w 2015 do Sejmu RP. Członek Olsztyńskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010. Założyciel i pierwszy przewodniczący Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Olsztynie (2015). Członek Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk (2013-2019). Przewodniczący Rady Programowej TVP Olsztyn (2015–2017). W 2016 autor ''Ody do Jarosława Kaczyńskiego''. W maju 2017 nominowany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Kazachstanie z jednoczesną akredytacją w Kirgistanie. Listy uwierzytelniające złożył na ręce prezydenta Kazachstanu Nursułtana Nazarbajewa 18 X 2017, zaś prezydenta Kirgistanu Ałmazbeka Atambajewa 27 X 2017.<br/><br/>
Od 1999 zastępca redaktora naczelnego dwumiesięcznika „Życie Tatarskie”. Od 2009 przewodniczący rady redakcyjnej kwartalnika „Przegląd Tatarski”. Od 2010 przewodniczący kolegium redakcyjnego czasopisma „Muzułmanie Rzeczypospolitej”. Odznaczony m.in. Medalem 25-lecia Solidarności (2005), Brązowym Krzyżem Zasługi (2014). Laureat Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] (1993). <br/><br/>
Od 1982 żonaty z Anną z domu Boczkowską, polonistką, ojciec Olgierda (ur. 1983), imama Muzułmańskiej Gminy Wyznaniowej w Gdańsku. {{author: MD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]