Tekst źródłowy strony BRUNATTI FRANZ CHRISTIAN, lekarz, położnik

{{paper}}
[[File:Franz_Christian_Brunatti.jpg|thumb|Rozprawa Franza Christiana Brunattiego o położnictwie w Prusach wydrukowana pośmiertnie w 1904]]

'''FRANZ CHRISTIAN BRUNATTI''' (30 III 1768 Gdańsk – 31 I 1835 Gdańsk), lekarz, z włoskiej, katolickiej, rodziny. Wnuk pochodzącego z 
Albesio w okolicach Mediolanu i osiadłego w Gdańsku kupca Franza (Francesca) (zm. 1741). Od 29 V 1721 posiadał on kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], w 1732 był fundatorem kaplicy chrzcielnej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]]. Wspólnie z Johannem Philippem Schultzem (także katolikiem, pochodzącym z Pucka, od 23 II 1726 także posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, dzierżawcą [[MŁYNISKA | Młynisk]]) i Corneliusem Cunissem (ur. w Neudorf koło Annabergu w Saksonii, od 12 I 1735 posiadającego kupieckiego obywatelstwa Gdańska) w 1735 zamówił u gdańskiego cieśli Salomona Kleina budowę 90-łasztowego statku „S. Antonius von Padua“, którego byli armatorami. Pozostawił po sobie Josepha (w 1742 poślubił w katolickiej [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]] Concordię Gerdes, swoje dzieci chrzcił w luterańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]), Adelgundę (żonę Franza Metzella (pochowany 15 VII 1785 u karmelitów ([[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto) | kościół św. Józefa]]), kupca-przedsiębiorcy, zatrudniającego około 50 osób przy obróbce bursztynu, z zakładem na terenie klasztoru oliwskiego), Johanna Franza, Anthonego (od 13 III 1758 posiadającego potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli)), Jacoba (potwierdzenie takiego samego prawa uzyskał 15 IV 1760) i Anny Marii. <br/><br/>
Zapewne syn Johanna Franza (1730 – po 1817), mistrza wagowego w porcie gdańskim, od 16 XI 1762 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, od lat 80. XVIII wieku członka loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). 9 IX 1784 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1790–1794 studiował medycynę na uniwersytetach w Jenie i Würzburgu. Opuszczającemu Gdańsk na okres studiów specjalny utwór (wierszowaną waletę) opublikował inny z uczniów Gimnazjum Akademickiego (od 1781) Carl Benjamin Feyerabend. Od 1796 trudnił się praktyką lekarską w Gdańsku. W 1804 współorganizował państwową instytucję kształcącą położne – Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]], [[PROWINCJONALNY ZAKŁAD KSZTAŁCENIA POŁOŻNYCH | Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych]]). W 1816 został jej dyrektorem; pełnił tę funkcję aż do śmierci, będąc jednocześnie wykładowcą. Publikował prace z zakresu położnictwa. <br/><br/>
W latach 1808–1829 mieszkał we własnej kamienicy przy Langer Markt 428 (Długi Targ 6), należał do niego także dom przy Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk). Następnie, jako szef Prowincjonalnego Zakładu Kształcenia Położnych mieszkał na terenie  zakładu przy Langgarten 215 (ul. Długie Ogrody 33). W 1829 był właścicelem dwóch dworów na [[ZASPA | Zaspie]], Dworu VII o powierzchni dwóch łanów i Dworu X o powierzchni jednego łana. Podobnie jak ojciec był (od 1806) członkiem loży masońskiej Eugenia. <br/><br/>
Ustanowił testamentem fundację (Dr. Brunatti-Stiftung) mającą wspierać finansowo ubogie dzieci urodzone w Prowincjonalnym Zakładzie Kształcenia Położnych (do ukończenia przez nie 14. roku życia). Do 1868 skorzystało z tego 50 dzieci na znaczną wówczas kwotę 42 000 talarów. Pieniądze pochodziły z odsetek od ulokowanych przez donatora kapitałów. W kolejnych latach pomocą tą otaczano 10 dzieci rocznie. Akcja została zakończona po 1920 z powodu zmian politycznych oraz inflacji szalejącej po I wojnie światowej. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,1/137, s. 20 (genealogia rodziny).<br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 19, 42, 296, 418.<br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 366.<br/>
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 77, 1 IV 1833, s. 734 (nekrolog).  <br/>
Biographische Lexikon Arzte, Bd. 1, s. 736–737.  <br/>
Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 89.<br/>
''Verzeichnis der in Danzig bestehenden Stiftungen, Wohltätigkeitsanstalten und gemeinnützigen Vereine'', [Danzig] 1903, s. 14.