Tekst źródłowy strony BIM-BOM, teatr studencki

{{web}}
'''BIM-BOM''', amatorski teatr studencki działający w Gdańsku między 1954 a 1960. W jego skład w różnych latach wchodzili: [[AFANASJEW JERZY, reżyser, poeta, pisarz | Jerzy Afanasjew]], [[BIELICKI WŁODZIMIERZ, aktor, reżyser | Wowo (Włodzimierz) Bielicki]], [[CHRZANOWSKI TADEUSZ, architekt, konserwator zabytków | Tadeusz Chrzanowski]], Tadeusz Chyła, [[CYBULSKI ZBIGNIEW, aktor, patron gdańskiej ulicy | Zbigniew Cybulski]], [[FEDOROWICZ JACEK, satyryk, aktor | Jacek Fedorowicz]], [[HAJDUN JANUSZ, pianista, kompozytor | Janusz Hajdun]], Jerzy Karwowski, [[KOBIELA BOGUMIŁ, aktor, patron gdańskiej ulicy | Bogumił Kobiela]], Mieczysław Kochanowski, Edward Pałłasz, [[WOJTYCH TADEUSZ, aktor | Tadeusz Wojtych]] i inni. Początkowo zespół tworzyli studenci [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], wywodzący się przede wszystkim ze środowiska architektów. W miarę upływu czasu dołączali do niego studenci innych trójmiejskich uczelni: gdańskiej [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych]], a także Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie i Akademii Medycznej w Gdańsku ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). <br/><br/>
Po pierwszym okresie działalności grupę wzięli pod swoją opiekę aktorzy [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]], Zbigniew Cybulski i Bogumił Kobiela. Pierwszym przejawem aktywności teatru Bim-Bom był wystawiony jesienią 1954 „program zerowy”, zwany też „programem na stołach”; spektakl odbył się w sali przy ul. Siedlickiej 4, w której obecnie funkcjonuje klub Kwadratowa. Kolejne spektakle to: ''Ahaa'' (premiera 2 V 1955), ''Radość poważna'' (16 III 1956), ''Toast'' (czerwiec 1957) oraz ''Coś by trzeba'' (1959). Teatr nie miał stałej siedziby, dawał przedstawienia między innymi w Teatrze Lalek w Gdańsku-Wrzeszczu i na Scenie Kameralnej Teatru Wybrzeże w Sopocie; dopiero w późniejszym okresie działalności (1957) wprowadził się do nowo powstałego [[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Klubu Studentów Wybrzeża Żak]]. Występował na scenach polskich (między innymi Katowice, Kraków, Warszawa), a także za granicą: na Festiwalu Młodzieży Krajów Nadbałtyckich w Rostoku (czerwiec 1956), na kolejnych międzynarodowych festiwalach młodzieży i studentów: w Warszawie (1955), w Moskwie (1957), w Wiedniu (1959). Zwieńczeniem jego działalności był występ na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Awangardowych (MFTA) w Brukseli, wiosną 1960. <br/><br/>
Teatr wytworzył oryginalny styl, oparty w dużej mierze na improwizacji i operowaniu pozaaktorskimi, wizualnymi środkami: ruchem scenicznym, elementami pantomimy, grą świateł, metaforą. Operował poetyckim nastrojem, liryzmem, kreował bogatą materię sceniczną; tekst mówiony, słowo, odgrywało w jego spektaklach mniejszą rolę. Programy współtworzyli i byli ich autorami na równych prawach wszyscy członkowie zespołu; punktem wyjścia były pomysły – mające zaskakiwać, wprawiać w zadumę, skłaniać do refleksji, szokować. Na scenie starano się ukazać zwykłych ludzi, ich śmieszności i wzloty, dzień powszedni i romantyczne marzenia. Największym sukcesem Bim-Bomu było przedstawienie ''Radość poważna''. To w nim pojawiła się koncepcja, iż każdy człowiek może okazać się Kogutem – ponurym uosobieniem złych cech, lub Kataryniarzem – marzycielem pełnym poezji, radości i dobra. Kolejny spektakl, ''Toast'', stanowił próbę przekroczenia granic teatru amatorskiego, według opinii większości krytyków nie do końca udaną.<br/><br/>
Ostatni program, zatytułowany ''Coś by trzeba'', był luźną składanką scen komponowanych na zasadzie skojarzeń i kontrapunktów. Pojawiła się w nim też jednak „część polska”, odnosząca się do narodowych mitów i nawiązująca z nimi dialog. Na występie podczas MFTA w Brukseli Bim-Bom przedstawił specjalny program złożony z wybranych fragmentów wcześniejszych przedstawień. Po ukończeniu studiów przez osoby zaangażowane w działalność sceniczną, wobec braku ich następców, teatr przestał istnieć. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]